FanFic.nl

There's nothing like Love {Voor onbepaalde tijd gepauzeerd}

50. I love you

Fred’s P.O.V.

Ik zei tegen Lena dat ik ’s middags even naar de kamer van hoge nood moest, omdat ik daar had afgesproken met Leo en George. Ze knikte en zei dat ze zelf naar de bibliotheek zou gaan met Hermelien.
“Nou dat wordt vast gezellig.”� Zei ik. Het sarcasme was duidelijk te horen en ze lachte.
“Je weet niet half hoe leuk Hermelien kan zijn, wanneer ze daar zin in heeft. Hoe dan ook, ik heb met Hermelien afgesproken dat ze me helpt bij het inhalen van de dingen die ik moet weten.”� Ik grinnikte. Ik keek op het horloge dat ik op mijn zeventiende verjaardag had gekregen van mam en pap, en zag dat het tijd was dat we naar de les gingen.
“We moeten gaan. Ik heb les van Sneep, en als ik te laat kom moet ik nablijven.”� Ze knikte en mompelde zelf iets over waarzeggerij. Samen klommen we door het portret, waarna we allebei een andere kant op gingen. Zij rechts, richting waarzeggerij en ik links, richting de grote trap en de kerkers.

De les was, zoals gewoonlijk, saai en enkel gevuld met het af trekken van afdelingspunten van Griffoendor. Sneep heeft echt een bloedhekel aan alle Griffoendors. Ik was niet snel uit mijn humeur, maar de les van Sneep hielp me toch behoorlijk naar het randje. Chagrijnig smeet ik mijn spullen in mijn tas en liep het lokaal uit, met George vlak achter me. Onderweg kwamen we Leo tegen en met zijn drieën liepen we richting de kamer van hoge nood. Mijn humeur klaarde in de kamer van hoge nood behoorlijk op, maar ik voelde me nog steeds rot toen ik mijn hand op die van James legde en naar binnen klom. Binnen trof ik een enorme puinhoop aan. Lena en Hermelien lagen slapend voor het haardvuur, naast een ketel, waarvan de inhoud bestond uit fijne, zilverachtige poeder. Ik zag een open boek naast Hermelien op de grond liggen en raapte op. Ik had nu ook meteen door wat ze hadden gemaakt. Het poeder wat ze hadden gemaakt zorgde er voor dat je per direct in slaap viel. Waarschijnlijk had een van de twee een beetje van het poeder op de grond laten vallen en waren ze beiden ten prooi gevallen aan het effect er van. Ik wees met mijn toverstok op Lena en Hermelien.
“Enervatio!”� Binnen een paar seconden waren ze allebei wakker.
“Het is gelukt! Het werkt!”� Lena leek me nog niet opgemerkt te hebben, dus ik schraapte mijn keel. Nu keek ze wel naar me en ze grijnsde. “Malfidus weg krijgen bij Korzel en Kwast wordt zo gemakkelijk! Lok ze naar een leeg lokaal, gooi een beetje van dit slaappoeder op de grond en we kunnen die twee zo in een bezemkast proppen, waarna we Malfidus kunnen ondervragen.”� Ik grinnikte. Ze was zo blij dat ik zelf ook weer vrolijk werd. We ruimden met z’n drieën de troep op, ondertussen pratend over van alles en nog wat. Tegen de tijd dat we klaar waren met opruimen, was het tijd om naar de grote zaal te gaan. George gebaarde dat ik naar hem toe moest komen.
“We zijn van plan om vanavond het veritaserum te stelen.”� Zei Harry. Ik zag nu pas dat hij en Ron bij George stonden. We spraken af dat ik om twee uur bij het portret van de dikke dame zou staan. Lena, die had staan luisteren, kwam met een beter idee.
“Wat als wij nou gewoon in de Griffoendortoren gaan slapen vannacht?”� We waren het er al snel over eens dat dat best wel een slim idee was. Dus werd het zo geregeld.

Lena’s P.O.V.
De jongens stemden in met mijn idee. Fred en ik zouden die nacht in de Griffoendortoren doorbrengen. Natuurlijk dacht iedereen dat dit vanwege het plan was. Maar dat was niet zo. Ik moest gewoon heel nodig met Hermelien en Ginny praten. Na het eten liepen we met z’n allen naar de leerlingenkamer van Griffoendor, waar we bleven zitten tot iedereen naar bed was. Om twee uur verlieten Fred, George, Harry en Ron de leerlingenkamer. Ik wachtte een paar minuten, zodat ik zeker wist dat ze niet terug zouden komen en keek toen van Hermelien naar Ginny en weer terug.
“Jongens, ik- ”� Ik kreeg de kans niet om mijn zin af te maken.
“We weten al lang wat je gaat zeggen, Lena.”� Ik keek hen verbaasd aan.
“Maar ik heb vanmiddag nog gezegd dat ik het niet van plan was!”�
“Dat weten we. Maar nu ben je het wel van plan.”� Ik keek ze om de beurt aan. Ik snapte niet hoe ze me zo snel door konden hebben. Ik was vanmiddag zelf pas tot het besluit gekomen.
“Kunnen jullie me helpen met voorbereiden?”� Ze knikten en we begonnen plannen te maken.

Een uur later waren de jongens terug en gingen we allemaal naar de slaapzalen. Hermelien lag al te slapen, en Ginny waarschijnlijk ook. Ik kon niet slapen, dus ging ik maar naar beneden, naar de leerlingenkamer. Daar zat Fred voor zich uit te staren. Ik liep op mijn tenen naar hem toe en hield mijn handen voor zijn ogen.
“Verassing.”� Zei ik zacht. Hij grinnikte en ik sprong naast hem op de bank. Hij trok me in zijn armen en kuste mijn slaap.
“Ik hou van je.”� Zei hij zacht. Ik slikte. Dit was de eerste keer dat hij zei dat hij van me houdt.
“Ik houd ook van jou.”�
“Weet je, volgens mij is dit de eerste keer dat we dat hardop tegen elkaar zeggen.”� Ik keek hem aan en drukte vervolgens een kus op zijn lippen. We bleven de hele nacht in de leerlingenkamer, om ’s ochtends wakker gemaakt te worden door een eerstejaars leerling die in paniek was geraakt, omdat hij zijn toverdrankenopstel kwijt was geraakt.

Reacties: