Hoofdcategorieėn
Home » Cinema Bizarre » its a real life.. maybe not! » aangepast :D
its a real life.. maybe not!
aangepast :D
me moeder maakt het eten klaar en ik kijk wat tv. Dromend zak ik onderuit en denk wat aan rebekka. Mijn moeder zet het eten op tafel en iedereen gaat aan tafel zitten. Na het eten maak ik mijn huiswerk. Ik praat wat met rebekka op msn en kan niet wachten tot 3 juli. De telefoon gaat, i ksta op en pak de telefoon op. “hallo met linsey, met wie spreek ik?”¯ vraag ik beleefd. “met de schooldirecteur. Je word overgeplaatst naar een school in Duitsland, berlijn.”¯ Ik laat de telefoon vallen. Maar herpak me snel. “hoezo? Ik heb toch niets verkeerd gedaan? u doet het expres rot toch op!”¯ schreeuw ik boos. en leg de telefoon af en ren naar me kamer. “berlijn, berlijn, berlijn.. wacht eens daar woont cinema bizarre”¯ zeg ik tegen mezelf. “maar ik wil niet naar die domme school, ik haat school het is nog maar 1 maand school”¯ mompel ik tegen mezelf. Er word op de deur geklopt. “binnen”¯ mompel ik. me moeder komt binnen. “wie was dat?”¯ ik word rood. “de directeur ik word blijkbaar naar een school in berlijn gestuurd en waarom dat weet ik niet.”¯ Fluister ik stil. Me moeder zucht. “het is een kostschool”¯ ik kijk verbaasd. “e..een kostschool?”¯ vraag ik verward. “gvd ik wil dat niet! ik ben hier weg!”¯ zeg ik boos en ren de deur uit en ren naar buiten. “ben geld vergeten”¯ schreeuw ik boos en ren terug. En pak wat geld van de kast en ren snel naar buiten. Ik ga naar het station, maar ga eerst een broodje halen en een treinticket. Ik ga naar het perron en stap de trein in. Na een 10 minuten wachten vertrekt de trein. Ik val in een onrustige slaap. Ik word wakker van iemand die op me arm tikt. “uh wat?!”¯ vraag ik verbaasd en kijk om me heen. “uw kaartje graag!”¯ zegt de trein conducteur. Ik besef alles weer en knik. ik geef het kaartje af. Hij gaat weer weg. “over 10 minuten zijn we in Amsterdam”¯ hoor ik door de speakers. Ik pak me rugzakje en sta recht. De trein stopt en ik stap uit. “nu nog de weg naar rebekka vinden”¯ zucht ik. “omg ben haar adres vergeten!”¯ schreeuw ik. alle mensen kijken om en ik word rood. Ik loop langzaam het perron af. Ik hou een taxi tegen. “*naam van dorp* zet me daar maar af”¯ zeg ik sloom. De taxi chauffeur knikt. Ik stap in. Na een halfuur rijden stopt hij. “zo we zijn er.”¯ Ik knik. “dank je”¯ en ik geef hem wat geld. “graag gedaan”¯ en hij rijd weg. ik dool wat rond op straat. Het word al stilaan donker.3 “omg rebekka weet niet dat ik hier ben”¯ zeg ik mompelend. Ik ga straatjes in en uit. “ow wacht dat is de straat waar rebekka woont.”¯ Zeg ik tegen mezelf. Ik klop op de deur van een huis. er doet een meneer open. “waarmee kan ik je helpen?”¯ vraagt de man. “weet u in welk huis rebekka pronk woont?”¯ vraag ik moe. “dat meisje met dat bruine haar?”¯ vraagt de man. Ik knik hevig. Hi jwijst het huis aan. “danku!”¯ zeg ik beleefd. Hij knikt. Ik loop naar het huis dat hij me heeft aangewezen. En klop alweer op de deur. Niemand doet open. Ik klop nog eens. “JAJA IK KOM AL RUSTIG JOH”¯ schreeuwt er iemand. Ik grijns. Een meisje kijkt door het raam en ik kijk met open mond. Ze doet snel open. “LINSEY?”¯ vraagt ze verbaasd. Ik knik verlegen. “uhm kan ik hier blijven slapen,”¯ vraag ik stil. Ze knikt hevig. “wat doe je hier?”¯ vraagt ze nieuwschierig. “ik kreeg van school te horen dat ik naar een school in berlijn word overgeplaatst.. en toen was ik weggelopen”¯ zeg ik. “maar berlij ndaar woont cinema bizarre!”¯ zegt ze. Ik knik. “niet zomaar een school, een kostschool!”¯ ze schrikt. “waarom?”¯ vraagt ze is shock. “weet ik zelf niet, i kden kdat ze me niet meer willen ofso”¯ zeg ik naar beneden kijkend. Rebekka slaagt haar armen om me heen. “da’s niet waar, ze houden waarschijnlijk heel veel van jou!”¯ zegt rebekka en kijkt me aan. ik schud me hoofd. “anders zouden ze me niet naar een kostschool sturen weet je hoe vreselijk het daar is?”¯ rebekka zucht. “je kan beter terugf gaan naar je thuis linsey”¯ zegt ze. Ik kijk boos. “wil je me ook weg ofso?”¯ vraag ik kwaad. En ren haar huis uit. na een tijdje rennen zie ik diezelfde taxi. Ik houd hem tegen. Hij kijtk me aan. “eh jij bent dat meisje van net.”¯ Zegt hij. Ik knik. en stap de taxi in. “naar het station.”¯ Zeg ik emotieloos. Hij kijkt me bezorgd aan. “komt in orde”¯ zegt hij vriendelijk. Na een tijdje komen we aan het station. “ben je zeker dat je terug wilt?”¯ vraagt hij. Ik kijk verward. “ik ga niet terug, ik ga naar Berlijn.”¯ Zeg ik vastbesloten. “als je wil wil ik je gratis naar daar brengen?”¯ zegt hij. “zou je dat echt willen?”¯ vraag ik met een lachje. Hij knikt. “ik kom uit berlijn dus waarom ook niet?”¯ “dank je!”¯ zeg ik. en geef hem wat geld. “dat hoeft niet!”¯ zegt de jongen. Ik knik. “wel!”¯ zeg ik vastbesloten. Hij zucht. “oke dan..”¯ en hij stopt het weg, nja dat denk ik toch. Na een 1 rijden stoppen we om wat te gaan eten. “ik trakteer!”¯ zegt de jonegn. “maar maar..”¯ de jongen onderbreekt me. “niets te maar!”¯ ik zucht. “je bent koppig!”¯ zeg ik met een lachje. “jij ook!”¯ en hij geeft me een schouderklopje. We stappen de Mcdonalds binnen en bestellen een big mac. Na we gegeten hebben stappen we terug in. Ik val in slaap. En word wakker gemaakt. “we zijn in berlijn!”¯ zegt de jongen chauffeur. “b..berlijn!”¯ zeg ik moe. “ik kan je rondleiden?”¯ ik knik. “dat zou fijn zijn!”¯ hij parkeert zijn taxi ergens en hij geeft wat uitleg over monumenten. Ik luister aandachtig. Na een tijdje trek ik hem alle winkels die hij me getoond heeft in en uit. En hij vond het zelfs leuk! Na een tijdje ga ik op de grond zitten tegen een muur. “ben moe”¯ zucht ik. hij knikt instemmend. “ik ook”¯ ik zucht. “waar the hell moet ik ergens gaan overnachten!”¯ zeg ik mompelend en een klein beetje in paniek. “wow rustig ik heb nog wel plaats in me klein appartementje maar daar zitten nog 4 jongens..”¯ zegt die jongens. “is goed”¯ zeg ik zuchtend. ik sta recht en help de jongen recht. Ik pak al me winkeltassen. Ik bekijk de jongen eens goed. “hmm”¯ zeg ik nadenkend. Hij kijkt me raar aan. “bevalt het je?”¯ vraagt hij. Ik schrik. “oh uh jah hoor!”¯ zeg ik in de war. Ineens hoor i keen deuntje van cinema bizarre. Ik pak verbaasd me mobieltje en kijk op het schermpje. “rebekka!”¯ zucht ik. ik pak op. “linsey het was echt niet zo bedoeld! Maar waar ben je nu?”¯ vraagt ze in paniek. “rustig ik ben in berlijn en ga bij 5 jongens logeren. “maar..”¯ ik zucht. “rebekka ik ben moe ik ga slapen bel me morgen terug.”¯ Zeg ik zuchtend en druk af. “wie was dat?”¯ vraagt de jongen nieuwschierig. “me vriendin”¯ zeg ik kort. Hij kijkt me verbaasd aan. ik negeer het en samen lopen we stil naar zijn appartementje. “wil je erover praten?”¯ ik schud nee. “ik ken je amper”¯ zeg ik fluisterend. Hij kijkt weg. “dat weet ik.”¯ ik knik. hij klopt op de deur van zijn appartementje. Een jongen met blonde haren doet open. “uh wow what the fuck..”¯ zeg ik verward. “je kan beter gaan slapen!”¯ zegt de jongen. Ik knik. “en kiro jij doet rustig!”¯ hoor ik de jongen nog sissend zeggen. Ik haal me schouders op en de joneg nwijst me mijn kamertje. Ik val neer op bed en val in slaap in een eindeloze droom. Oke zo eindeloos is het niet. Ik word wakker van een jongen die op me bed springt. Ik duw hem van het bed en ik slaap verder. ik hoor een kreuntje. Ik open me ogen. ik schrik en spring uit bed en ren naar de jongen toe. Ik ren naar de badkamer en pak een natte handdoek. Ik ren snel terug en druk het zacht op de blonde jongen zijn hoofd. “sorry gaat het?”¯ vraag ik bezorgd. Hij schud zijn hoofd. Ik help hem recht. Ik loop met hem naar de taxi chauffeur zijn kamer en bonk op de deur. “auw!”¯ zegt de jongen. “sorry”¯ mompel ik. de jongen/taxichauffeur doet open. “omg wat is er gebeurd?”¯ vraagt hij bezorgd. “leg ik later wel uit”¯ mompel ik. de jongen/taxichauffeur neemt de blonde jongen van me over. En verzorgd zijn hoofd. “je hebt geluk gehad kiro”¯ mompelt hij tegen de blonde jongen. De jongen/taxichauffeur kijkt mijn kant op. “dank je..”¯ ik glimlach. “linsey en jij bent?”¯ vraag ik nieuwschierig. “strify”¯ zegt hij. Ik knik. “en ik noem kiro”¯ zegt hij weer hyper. Ik zucht. “waarom heb ik je ook al weer geholpen?”¯ vraag ik moe. “omdat je..”¯wil kiro zeggen. ik zucht geïrriteerd. “dat weet ik ook wel”¯ zeg ik. kiro geeft me een knuffel. “toch bedankt.”¯ Zegt hij dankbaar. Ik knik en loop naar boven. “en waag het niet om me nog eens wakker te maken!”¯ zeg ik waarschuwend. Hij kijkt bang. En rent weg. ik ga naar me kamer en val terug in slaap.
zoow en is het leuker? XD
Reacties:
Nee man het is neit leuk wan tik heb geen zin om het te lezen maar tog houd ik van je :'D