FanFic.nl

Mijn tijdelijke broer. [TC]

Hoofdstuk 5.

En daar is weer een nieuw deel. ;D
Ja hij is weer zo lang, maar ik houd er niet zo van hoofdstukken in tweeën te delen, dan worden ze í­ets te kort. Maar als jullie dat wel liever willen; zeg het dan! ^^
Bedankt voor het reageren weer. <3333

‘Geef jij de planten water? Dan maai ik het gras,’ stelde Bill die middag voor. Samen met Tom stonden ze in de tuin. Buiten scheen de zon volop en liet hun lichamen zweten, voordat ze ook maar iets van werk verricht hadden. Tom haalde zijn schouders op en Bill accepteerde dit als een ja.

Met veel moeite haalde Bill de grasmaaier uit de schuur en tilde deze naar het gras. Maar het vooruit duwen van de grasmaaier bleek nog moeilijker te gaan en na slechts één baan gemaaid te hebben, was hij al kapot. Zijn shirt kleefde aan zijn bezwete lichaam en hij dankte zichzelf dat hij voor het maaien nog even deodorant op gespoten had, anders had hij zijn eigen zweet nu vast en zeker geroken. ‘Lukt het?’

Bill maakte een sprongetje van schrik en draaide zich om. ‘Ga je nu elke keer schrikken als ik iets zeg?’ vroeg Tom. Tot Bills verbazing zag hij een kleine glimlach op zijn prachtig gebruinde gezicht. ‘Natuurlijk niet,’ antwoordde Bill nonchalant, maar opnieuw bonkte zijn hart haastig in zijn keel. Normaliter was hij totaal niet schrikachtig aangelegd. ‘Lukt het?’ vroeg Tom nogmaals en hij knikte naar de grasmaaier. ‘Ja hoor,’ loog Bill en hij glimlachte overtuigend.

‘Weet je het zeker?’ vroeg Tom en hij trok een wenkbrauw omhoog, toen hij Bill met veel moeite tegen de grasmaaier zag duwen, zonder dat deze in beweging kwam. ‘Nee, eigenlijk niet. Het is een beetje zwaar,’ gaf Bill beschaamd toe. Tom glimlachte en strekte zijn handen uit, ‘laat mij maar,’ zei hij en greep het handvat vast.
Bill sprong opzij en keek toe hoe Tom de grasmaaier voortbewoog, alsof het niks was en gehypnotiseerd staarde hij naar Toms biceps, die aanspanden bij elke duwbeweging.

‘Ik heb nog niet alle planten gedaan,’ zei Tom. Snel klapte Bill zijn mond dicht en knikte haastig, snel omdraaiend zodat Tom zijn rode wangen van schaamte niet kon zien. Hij had net als vanochtend weer dom zitten staren. Daar moest hij echt mee ophouden.

~~

Na anderhalf uur waren ze eindelijk klaar. Nou, eigenlijk was Bill al eerder klaar, maar hij deed alsof hij druk was met onkruid plukken, terwijl zijn moeder dit afgelopen week nog had gedaan.
Hij wilde niet naar binnen lopen en Tom laten zwoegen, terwijl hij het makkelijke werk allang klaar had. Maar eigenlijk wist Bill dat het kwam, omdat hij naar Tom wilde kijken, bij hem wilde zijn. Hij wilde blijven kijken hoe Tom zijn shirt uittrok en het zweet van zijn voorhoofd veegde. Hoe zijn gespierde armen nog beter zichtbaar werden en zijn strakke gebruinde bovenlijf.

‘Ik ben kapot, zullen we wat drinken?’ stelde Bill voor, toen Tom de grasmaaier neersmeet en hijgend tegen de boomstam, die zich schuin in de hoek van de tuin bevond, leunde.
‘Ja, graag,’ antwoordde Tom.

‘Je mag wel zitten hoor, daar op dat bankje.’ Tom knikte en nam plaats op de plek die Bill hem daarnet had aangewezen.

‘Ik ben zo terug,’ meldde Bill. Tom reageerde niet en sloeg zijn hoofd achterover, zijn ogen gesloten en zijn mond half openhangend.

Met moeite scheurde Bill zijn blik los en liep naar binnen, waar hij in de keuken twee glazen vulde met cola. Hij gooide twee ijsblokjes in elk glas en zette ze daarna op een dienblad, samen met een pak koekjes. Het waren chocoladekoekjes. Niet erg handig bij warm weer, maar Bill hield zoveel van chocolade, dat het hem niet boeide dat het waarschijnlijk zou uitlopen tot een klierboel; vieze handen en gesmolten chocolade bij zijn mondhoeken.

Met het half volle dienblad, liep hij terug naar buiten, richting het bankje. ‘Kun je iets opschuiven?’ vroeg Bill. Tom opende zijn ogen en schoof opzij, zodat Bill naast hem kon gaan zitten. ‘Dankje,’ bedankte Tom, toen Bill hem een glas aanbood.

‘Zijn dat chocolade koekjes?’

Bill knikte en maakte het pak open. ‘Ielg,’ zei Tom en hij trok een vies gezicht. Met grote ogen staarde Bill hem aan en vol ongeloof vroeg hij: ‘Lust je dat niet?’
Tom lachte, waardoor zijn schouders schokten en het bankje iets wankelde - door het slechte frame. ‘Nee.’

Bill haalde zijn schouders op en nam een hap van het koekje, ‘hmm, zo lekker,’ kreunde hij en likte over zijn lippen. Hij hoorde Tom naast hem kuchen en toen hij opzij keek, wendde Tom zijn blik vluchtig af en bekeek de tuin, plotseling geïnteresseerd.
Bill haalde zijn schouders op en propte de rest van het koekje in zijn mond, waarnaar hij zijn vingers aflikte en deze nadien afveegde aan zijn lichte jeans. ‘Hoe oud ben je eigenlijk?’ vroeg Tom en draaide zijn hoofd om, zodat Bill hem recht in zijn ogen keek.

Zijn hart sloeg over en even wist hij niet wat te antwoorden. ‘Euh. Zestien. Jij?’

‘Zeventien,’ antwoordde Tom en zijn ogen schoten over Bills lichaam.

Een beetje ongemakkelijk glimlachte Bill, maar wendde zijn blik niet af, zodat niet veel later Toms ogen weer in die van hem boorden. ‘Waarom maak je je op?’
Bill haalde zijn schouders op, ‘omdat ik dat mooi vind.’

‘Oké,’ zei Tom en hij wendde zijn blik af, tot Bills spijt.

‘Is het goed als ik een sigaret opsteek?’

‘Euh, nee eigenlijk niet. Anne wil niet dat je nog langer rookt,’ zei Bill en voelde zich behoorlijk stom na die woorden; het klonk zo volwassen.
Toms mond verstrakte en hij stond met en ruk op. ‘Ik doe wat ik wil en daar heb jij niks over te zeggen.’ Zijn ondertoon was scherp en sissend.

‘Waarom vraag je dan om toestemming?’ reageerde Bill.

‘Wist ik veel dat je zo’n loserig antwoord ging geven.’

Bill beet op zijn lip en vroeg toen: ‘Wil je eigenlijk wel veranderen? Wat is er gebeurd dat je zo geworden bent?’

Tom draaide zich om en keek hem fel aan. ‘Dat gaat je geen fuck aan.’
Alle vriendelijkheid van ervoor was verdwenen en Bill voelde zich gekleineerd onder de kwade blik van de iets oudere jongen. ‘S-sorry,’ stamelde hij, ook al had hij zijn lichte paniek willen verbergen. Hij wilde zich niet laten kennen.

Tom draaide met zijn ogen en haalde een sigaret uit zijn broekzak en uit de andere een aansteker. Hij stak hem op en inhaleerde de rook met een glimlach. ‘Dit voelt zo goed.’

Reacties: