Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » Tokio Hotel » .: Finding Identity :. [TK] » 10. Better in time

.: Finding Identity :. [TK]

Geschreven door:
Misstarretje

Onderdeel van:
.: Finding Identity :. [TK]

Laatst bijgewerkt:
1 juni 2010 - 21:59

Aantal woorden:
382

Aantal reacties:
0

Aantal keer gelezen:
223



10. Better in time

[i]'Dat is Bill Kaulitz, de lekkerste boy van de wereld en zanger van Tokio Hotel. Ooit van gehoord?' Weer moet ik toegeven dat ik me die naam nergens kan plaatsen. Vrijwel meteen wijst Cheryl langs me naar de deur. Ik draai me om en zie nog een grote poster hangen. Dit keer met vier jongens, de enigste poster van de hele band. Mijn ogen blijven hangen op een jongen met dreads..[/i]

'Van links naar rechts zijn het Tom, Bill, Gustav en Georg. Ze zijn volgens mij de meest populair..'
Ik hoor Cheryl maar half. Op de een of andere manier is mijn attentie alleen gericht op.. Tom dus. Hij komt me zo.. bekend voor, lijkt het wel. Maar ik kan hem nergens plaatsen, aangezien m'n geheugen leeg is.
'.. Zal ik een liedje van ze opzetten?'
Een beetje geschrokken draai ik me om naar Cheryl. Ze zit achter de computer.
Ik knik en zet een glimlach op. 'Is goed.'

Die hele middag hebben we alleen maar muziek geluisterd, het meeste van Tokio Hotel. M'n eerste indruk over ze was nogal vaag. Blijkbaar moest ik even wennen aan hun verschijning, vooral die van Bill. Cheryl heeft me heel wat dingen verteld over ze. Niet dat het me veel interesseerde, maar ik had tenminste wat afleiding.
Nadat Lisa terugkwam van haar werk, vertelde ze me dat ik niet lang bij hen kon blijven. Ze had het financieel niet erg makkelijk, dus als ik erbij zou komen..

Al snel werd ik geplaatst in een soort opvangtehuis ergens in Berlijn, hopelijk tijdelijk. Ook ben ik met school begonnen. Ik moet toch ergens beginnen? Gelukkig zit Cheryl op dezelfde school, dus ik zie haar vaak. We zijn aardig bevriend met elkaar geworden. Voor de rest ben ik behoorlijk stil in de klas en zit wat te tekenen in al m'n schriften.
Ik ben er achter gekomen dat het me aardig goed afgaat, dat tekenen. Het geld wat ik van het opvangtehuis kreeg, heb ik voor de helft besteed aan kleding en make-up, de rest voor tekenspullen en een airbrushset. Uit school loop ik altijd langs een deel van de stad, waarschijnlijk een achterbuurt, met veel verlaten en vastgetimmerde gebouwen en huizen. Volgens mij worden deze ook niet afgebroken, dus het is voor mij dé ideale plek om ongestoord te gaan airbrushen. Ik kom er vaak en hoe meer ik oefen, hoe beter het gaat.
M'n kledingstijl is ondertussen veranderd. Veel boyfriend jeans en andere lage, wijde skaterbroeken. Voor de rest topjes en wijde vesten.
Toch weet ik nog steeds te weinig over mezelf. M'n hoofd is één harde schijf, dat compleet is gecrashed en alle gegevens eraf heeft gegooid. Zónder back-up jammer genoeg.. Misschien dat ik me toch eens moet laten nakijken door een arts of iets?


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.





Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen