FanFic.nl

.: Finding Identity :. [TK]

14. That first impression of Tom..

Een paar vage schimmen bewegen zich rechts achterin naast het podium. Volgens mij zijn dat geen technicusmensen als ik zie dat één persoon iets vreemds met z'n haar heeft gedaan. Een soort hanekamachtig iets. Lichtelijk voel ik m'n hoofd weer bonzen, maar gelukkig niet zo heel erg. Als ik nu maar geen hoofdpijn krijg..
Dan komt er iemand het podium op. Bill is het niet, maar wel zijn tweelingbroer Tom. Hij komt onze kant op en loopt richting z'n gitaar. Even lijkt het alsof hij naar me kijkt, of in ieder geval in mijn richting. Maar ik moet me vergissen.
Schreeuwend stoot Cheryl me aan wanneer Tom gehurkt naast zijn gitaar kabels begint aan te sluiten.
'Oh mein gott! Moet je zien hoe dichtbij we staan!' Ze gilt zowat net zo hard mee als alle andere fans, precies in m'n oor nog wel.
Het valt me op dat Tom immens wijde kleren aanheeft, een beetje net als ik, maar dan drie keer erger. Op de poster was me dat niet zo opgevallen. Hij ziet er trouwens ook heel anders uit dan op de poster. Geen pet en cornrows in plaats van dreads.
'TOM, TOM! TOM!'
Nadat hij weer weg is, blijven de fans gillen. Ik voel weer gebons in m'n hoofd, en nu iets erger. 'Verdomme.' zeg ik zacht. Dit gaat het hele concert ruïneren.

Na een klein kwartiertje gaan de lichten in de zaal uit. Iedereen begint weer oorverdovend te gillen en te schreeuwen. De spots staan aan en er klinkt een lage beat op de achtergrond die de spanning er behoorlijk in houdt.
'Oooh,' begint Cheryl zenuwachtig en pakt lachend m'n hand vast. 'Nog even en ik zie mijn grote liefde weer!'
Ik lach ook. 'Ja, nog even en je mag z'n hand vasthouden.'
Niet veel later komen ook de jongens op en beginnen met het nummer "Noise". Gelukkig klinkt het muziek harder dan het gegil, maar ik wordt wel bijna tegen het hek platgedrukt.
Ik bekijk de jongens eens goed. Ze zien er geen anders uit dan op de poster, net zoals Tom. Vooral Bill heeft een heel ander kapsel. En mijn hemel wat is hij eigenlijk mager! Gustav en Georg zijn nog altijd hetzelfde.
Wanneer ik naar Tom kijk gaat er iets door me heen. Ik weet niet wat het is, maar mijn hoofd begint er enorm zeer van te doen. Elk moment kan er weer een steek opkomen. Een steek.. een..

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.