FanFic.nl

.: Finding Identity :. [TK]

22. Cheryl, come back!

Dit moment lijkt uren voor me te duren, tot ik besef dat we niet alleen zijn.
Ik kijk voorzichtig op en Tom veegt teder mijn tranen weg met z'n mouw. Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. Hoe heeft dit ooit kunnen gebeuren? Hoe heb ik hem ooit kwijt kunnen raken? Hoe..
M'n glimlach verdwijnt wanneer ik besef dat niet al mijn geheugen terug is gekomen. Ook Tom krijgt een bezorgde blik. Zijn ogen vragen me wat er aan de hand is, maar ik word sprakeloos. Ik draai me om naar Cheryl, die met grote ogen en open mond moest toekijken hoe ik me heb herenigd met Tom, mijn verloren vriend.
'Cheryl..' zeg ik zacht en wil naar haar toelopen, maar ze schudt haar hoofd. Elk moment lijkt ze te kunnen schreeuwen van ongeloof. Langzaam loopt ze naar achter.
'Je hebt al die tijd gelogen tegen me..' Cheryl's stem slaat over en een zwarte traan rolt over haar wang. Bill lijkt haar niks meer te kunnen schelen.
'Nee Cheryl,' stotter ik en kijk haar smekend aan. 'Je begrijpt het niet. Ik had al die tijd geh-'
'NEE!' schreeuwt Cheryl plotseling, waardoor iedereen zowat een meter de lucht in schiet van schrik. Terwijl ze de gang op rent, ren ik haar zonder twijfel achterna. 'Cheryl!' Ik mag haar niet laten gaan, ik mí¡g haar niet kwijtraken.
We rennen de hele gang door, terug naar de kamer waar de Meet and Greet plaatsvond. De deur naar buiten is nog open, maar de meeste fans staan er niet meer. Alleen de hopeloze gevallen hebben zich op de grond bij het dranghek begeven.
Als Cheryl zich afremt voor de dranghekken, lukt het me om haar vast te grijpen aan haar shirt.
'Cheryl!' probeer ik nog een keer, maar als een klein kind begint ze zich van me af te duwen en te slaan. De meiden achter de hekken zitten verbaasd naar ons tafereel te kijken.
'Laat me los, kutwijf!' gilt Cheryl en barst meteen in huilen uit.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.