FanFic.nl

.: Finding Identity :. [TK]

26. It'll become more worse

'Tom! Waar zitten jullie?'
Het is Bill, ik herken het aan zijn niet-zo-lage stem. Tom staat meteen op en terwijl hij naar de deur loopt, kijkt hij om naar mij, alsof ik ieder moment kan verdwijnen. Ik grinnik even bij het zien van zijn angstige blik. De deur gaat met een zwaai open en Tom roept terug naar zijn broertje.
'Ey Bill, we zijn hier!'
Niet veel later komen ze beide de kamer inlopen en Tom zet zich weer naast me neer met een arm om me heen. Ik zie hoe Bill van Tom naar mij kijkt en weer terug. Er verschijnt een licht verbaasde lach op zijn gezicht.
'Dus, jullie hebben elkaar weer gevonden?' vraagt hij en blijft bij de tafel staan. Beide knikken we. Op hetzelfde moment kijken we elkaar aan, smoorverliefd.
'Sorry dat ik stoorde, maar je vriendin, euh..'
Bill begint te grinniken en probeert het te verbergen met z'n hand.
'Ja, ze is.. flauwgevallen, waarschijnlijk door ons.'
Oh god, denk ik meteen. Zoiets verwachtte ik al. Ik kijk Tom aan, die met een knikje aangeeft dat het goed is. 'Ga maar.' fluistert hij zacht.
Wanneer ik opsta, voel ik nog steeds dat mijn benen zwak zijn. Even lijk ik om te vallen, maar Tom houdt z'n hand als steun bij m'n rug.
'Moet ik anders met je meelopen?'
Ik schud m'n hoofd. 'Neehoor, het gaat wel.'
Als ik langs Bill loop, die me nog steeds lachend aankijkt, geeft hij me een schouderklopje.
'Het is goed je weer te zien, Noa.' glimlacht hij met een knipoog. Ik zucht eventjes zacht en loop richting Cheryl. Waar zijn al die goeie ouwe herinneringen toch gebleven?

Tom's POV
Het geeft me een behoorlijk angstaanjagend gevoel als ik zie hoe Noa de deur uitloopt, weg uit mijn zicht. Straks staat die imbeciel in de gang en grijpt haar voor de tweede keer. Dat zou ik niet over m'n hart kunnen verkrijgen.
Ik wil aanstalte maken om Noa achterna te gaan lopen, maar Bill houdt me tegen.
'Het is goed Tom, rustig. Ze is hier veilig.'
Met een brok in mijn keel zet ik me terug neer op de stoel. Bill gaat bij me zitten en kijkt me aan.
'Wat heeft die klojo toch met haar gedaan..' zegt hij op een curieuze toon en schudt vol ongeloof zijn hoofd. Ik voel de woede weer bij me opborrelen.
'Nou,' begin ik kwaad. 'Ik weet wel dat als ik hem ooit in handen krijg, dat hij tien keer zo hard de pijn terugkrijgt als wat hij bij Noa heeft geflikt.'
Bill knikt begrijpelijk en staart dan wat naar de tafel. 'Maar ze ziet er in ieder geval wel okay uit, gelukkig.'
'Nee, dat is ze niet Bill.' zeg ik er vrijwel onmiddellijk achterna. Hij kijkt me bezorgd aan, maar ik wend m'n blik af. 'Noa lijdt aan geheugenverlies, en het begint al erger te worden..'

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.