FanFic.nl

it all starts in the fifth year

hoofdstuk 8

Aily had Hermelien nog nooit zo zenuwachtig gezien als die ochtend. ‘Oh wat zal mevrouw Wemel zeggen, en Ron en ooh ik wil me het liefst verstoppen.’
‘Kom op Hermelien, ma vind het vast super en van Ron hoef je je niks van aan te trekken. Hij kijkt een keer naar Aily en die hoor je de rest van de dag niet meer.’ Zei Ginny op haar beurt.
‘Gaan jullie maar vast naar beneden ik moet nog even George praten.’
Iedereen zat al aan de ontbijttafel toen Hermelien en George naar beneden kwamen. Twee stoelen waren nog vrij en per ongeluk expres stonden deze naast elkaar. ‘Ah daar zijn jullie al nou op je plaats dan kunnen we eten.’ Zei mevrouw Wemel.
‘Uuh ma, we of ik moet je iets vertellen.’ Begon George.
‘O nee zeg toch niet dat jullie weer bezig zijn met de fopshop.’
‘Nee ma, nou umh, we wilden het nog even geheim houden maar umh dat is hier nogal vrij lastig, dus we zeggen het nu maar....’
‘George en ik hebben wat met elkaar.’ Het was doodstil aan tafel, mevrouw Wemel was net een standbeeld, zo stil stond ze. ‘Gefeliciteerd’ zeiden Fred en Aily tegelijke tijd. ‘Wat ontzettend leuk! Hermelien welkom in de familie.’ Zei meneer wemel op zijn beurt.
‘Dit nieuws had ik niet in gedachten maar ik ben hartstikke blij voor jullie,’ ze gaf George en Hermelien beide een stevige knuffel.
‘Zijn er nog meer dingen die ik moet weten, Harry, Ginny.’ Harry die net zo rood werd als Ginny schudde met zijn hoofd. ‘Nee mevrouw Wemel helemaal niks.’ Hermelien en Aily keken elkaar aan en dachten precies hetzelfde, Ginny is vanavond de spreekwoordelijke sigaar.
Na het eten pakte Ron de hand van Aily, ‘kom je mee naar boven,’ zei Ron. Samen stonden ze op en liepen naar boven. Ron zijn kamer was niet groot en met het matras voor Harry erbij in was het net een muizenhol. Ron pakte Aily zachtjes bij haar kin zodat ze hem aan keek ‘Aily Maurits, ik weet niet meer wat ik zonder je moet, ik hou van je.’
‘Ron ik hou ook ontzettend veel van jou.’ De kussen werden steeds heviger en Ron duwde Aily voorzichig naar het bed. ‘Ik zal niks doen wat jij niet leuk vind,’ zei hij terwijl ze zachtjes op het bed vielen. Zachtjes gleden zijn handen onder haar truitje, rustig streelde hij haar buik. Aily genoot van dit moment, ze wilde dat Ron verder ging, het was net alsof zijn vingers schokjes gaven.
Plotseling ging de deur open. ‘Sorry dat ik jullie momentje verstoor, maar Aily Ginny heeft je nodig.’ Ron wist niet hoe snel hij zijn handen weg moest halen en ging vlug zitten. ‘Je zegt dat ik een slechte timing heb maar jij kunt er ook wat van Fred.’
‘Ik mag ik vragen waar Ginny me voor nodig heeft, is het echt zo belangrijk?’ Ook Aily was behoorlijk aan het balen. ‘Ja, Ginny is totaal overstuur, ze wil alleen jou en Hermelien spreken, ze zegt dat het over gisteravond ging ofzo.’
‘Oke ik kom er zo aan, ik fatsoeneer me eerst nog even.’
Fred deed de deur dicht en trokt hem toen weer open ‘Jullie doen het wel veilig he, ik heb nog geen zin in een kleine Ron.’ Hij moest keihard lachen en liep weg. ‘ooh Fred kom hier ik pak je.’ Ron rendde met een noodgang Fred achterna. Aily moest lachen een kleine Ron zag ze wel zitten, maar nu echt nog niet! Ze trok haar truitje recht en liep twee verdiepingen naar beneden. Voor de slaapkamer stond mevouw Wemel aan de deur te bonzen. ‘Ginny laat me erin, vertel me wat er is.’
‘Ga weg ik wil alleen met Aily en Hermelien praten.’
Harry stond er wat nutteloos bij, hij wist niet echt wat hij met de situatie aan moest. Dat het over Harry zou gaan was voor Aily wel duidelijk na het ontbijt van vanmorgen maar wat precies, ze zou het niet weten.
‘Zal ik het eens proberen mevrouw Wemel,’ vroeg Aily. Mevrouw Wemel stapte opzij. ‘Ginny ik ben het Aily.’ De deur ging open en Ginny sleurde haar naar binnen. Hermelien zat al op een bed.

Reacties: