FanFic.nl

Unexpected Friendship

34. Oh, that Girl is annoying

Monika's P.O.V.

Ik wist echt niet wat ik moest zeggen. "Ehm…" Ik besloot om gewoon mijn gevoelens opzij te zetten. "Ja." Ik keek naar Carlo en weer terug naar Stella. "Ja, is goed." Ik keek naar de grond. Wat heb ik me zelf nou aangedaan. Dacht ik. Ik hou me zelf voor de gek. Ik besloot maar om weg te gaan. Want Stella begon te praten hoe het zou zijn als Carlo haar vriendje zou zijn. "Ik moet gaan." Zei ik plotseling in Stella's droomverhaal. "Wat is er Monika?" Vroeg Eline bezorgt. "Oh, ik moet mijn huiswerk nog maken." Ik liep snel weg. Maar toen realiseerde ik dat ik had gelogen. Het zou ook een beetje dom zijn om daar in te trappen. Want er wordt nooit huiswerk gegeven bij de bezweringslessen. Beneden aangekomen keek ik nog een keer naar Carlo. Ik bleef kijken naar hem, maar toen werd ik door Tom onderbroken. Want ik botste tegen hem op. "Oh, sorry. Ik lette niet op." Zei ik snel. "Oh, maakt niks uit." Zei hij glimlachend. "Jij bent blij." Zei ik tegen Tom. "Ja, ik ben nu een jager." Zei hij heel enthousiast. "Ik ben super blij voor je." Zei ik afwezig. "Ga je volgend jaar meedoen met de try-outs?" Vroeg hij. "Oh, dat weet ik nog niet. Ik weet niet eens of ik kan vliegen." Antwoordde ik. "Natuurlijk wel. En anders geef ik je wel bijles." Moedigde hij me aan. "Nou als ik er echt niet goed in ben mag je me het leren." Antwoordde ik weer. We keken naar de juichende Carlo. Hij was zeker ook aangenomen. Toen keek ik weer naar Tom. "En heb jij al een beste vriend of vriendin?" Zei Tom als grap tenminste dat dacht ik, maar ik moest er wel door lachen. "Ja, eigenlijk wel. Ik ken haar sinds dat ik 6 was. Ze zit hier trouwens ook op school." Lachte ik terug. "Ja, ik hoorde gister dat je dat aan Carlo vroeg." Zei hij nog lachend. "Dat dacht ik al." Zei ik blij. We keken allebei heel even naar het veld. Ik keek naar Carlo. Ik herinnerde me dat ik Carlo nog moest uitvragen voor Stella. Ik keek naar boven waar Stella met haar hand naar Carlo wees. "Ik word gek van haar." Zei ik zacht. Maar Tom hoorde me. "Waar wordt je gek van?" Hij keek naar boven. "Oh, ik zie het al. Je hebt Stella ontmoet. Ja, ze kan een doordrammer zijn." Zei Tom. "Wat is er dan met haar?" Vroeg hij weer. "Oh, ik moet voor haar iets vragen aan Carlo." Zei ik niet al te blij. "Wat dan?" Vroeg hij. "Kom mee dan krijg je het te horen." Antwoordde ik. Tom en ik liepen naar Carlo toe. "He, Cedric." Zei ik blij. "Ehm… Ik moet je wat vragen." Zei ik iets minder blij. "Zeg het maar." Zei hij heel erg vrolijk. "Ehm… Je kent Stella toch? Nou zij wil… Ehm ze wil met jou…" Ik bleef maar aarzelen of ik het maar moest zeggen. "Zeg het maar Monika. Weet je ik moet jou eigenlijk ook een bijnaam geven. Maar daar hadden we niet over. Zeg het maar." Moedigde hij me aan. Ik besloot om het gewoon te vertellen. "Ze wil met je uit." Zei ik. Carlo's gezicht werd verward en niet meer zo blij. "Meen je dat nou?" Vroeg hij ongelovig. "Stella?" Hij leek teleurgesteld. "Ik weet het niet. Maar ik wil haar ook niet kwetsen." Hij keek mij aan waarna hij vroeg. "Wat vind jij Monika?" Waarom vraagt hij dat nou weer aan mij? Ik ademde diep in. "Je moet doen wat jij het beste vindt." Zei ik vertrouwd. "Vind je haar leuk." Vroeg Tom opeens. "Ik heb haar nooit bekeken op zo'n manier." Zei Carlo. "Eeh Carlo, misschien kunnen we op een dubbeldate. Dan ben je met je beste vrienden." Zei Tom snel. Carlo keek mij aan en daarna naar Tom. "Monika, wil je samen met Tom, Stella en mij uit." Zei Carlo smekend. Ik keek naar Carlo en toen naar Tom. "Ik weet het niet." Zei ik wantrouwig. "Alsjeblieft." Smeekte ze allebei. "Ik weet niet of ik haar wel leuk vind. En jullie zijn er dan bij als het saai wordt." Zei Carlo tegen mij. "Oké, maar is het dan niet raar dat ik dan met Tom ga." Vroeg ik. "Nee, Tom en jij gaan gewoon als vrienden." Zei Carlo snel. "Maar vindt Stella dat dan niet een beetje raar." Antwoordde ik. "Misschien moeten we doen alsof ik wat met je heb." Zei Tom snel. Ik keek verward naar Tom. "Ben ik dan zo lelijk?" Vroeg Tom lachend. Ik keek naar Tom's gezicht. Hij had blauwe ogen, bruin haar met een beetje krul en ook een mooie glimlach zoals Carlo. Hij was niet lelijk integendeel hij was best wel knap. "Nee, dat niet. Maar ik ken je pas een dag." Zei ik tegen Tom. "Eh, Monika daar heb je geen punt, want ik ken Stella niet eens." Zei Carlo wijsneuzerig. "Oké, jullie hebben een punt." Ik gaf op en stemde in met het plan. Ik gaf Tom een handkusje voor de grap. We moesten alle drie lachen. "Oké, maar ik ga nu. Ik zie jullie morgen wel. En nog gefeliciteerd dat jullie zijn aangenomen bij het zwerkbalteam." Zei ik blij. Ze knikte en zwaaide me uit.

Ik liep naar de eetzaal. Het was pas 7 uur. Ik nam een broodje en pakte een boek uit mijn schoudertas. 'Hoe vlieg je door de wind' was de titel. Het was een vliegboek voor dummy's. Ik las de titel nog een keer. 'Wat is het toch een rare titel. Het kan toch ook gewoon "Vliegen voor dummy's" heten.' Dacht ik. Ik had mijn broodje op. Het boekje was niet zo dik dus ik had het meteen uit. Toen ik weer op de klok keek was het al half negen. Ik besloot om naar de leerlingenkamer te gaan. Ik liep naar mijn bed toe. Ik ging even liggen daarna deed ik mijn pyjama aan en ging ik slapen.

De volgende ochtend werd ik rustig wakker. Ik keek op de klok en het was 6 uur. Ik was gister ook vroeg naar bed gegaan. Ik besloot maar om te kijken wat voor les ik had. Ik pakte mijn lesrooster, ik had kruidenkunde samen met Zwadderich. Ik wou heel graag naast Lili zitten, maar ik wist niet hoe ik dat voor elkaar moest krijgen. Misschien kon ik het aan onze afdelingshoofd Mevrouw Stronk vragen. Ik ging op mijn lievelingsstoel zitten. Ik keek naar het vuur dat knetterde. Ik wou voorbereid zijn op de les dus ik pakte mijn boek van kruidenkunde. Ik had een paar bladzijdes uit totdat ik gestoord werd door Tom. "Psst. Monika." Fluisterde hij. "Wat?" Vroeg ik fluisterend. "Carlo heeft dus ja gezegd tegen Stella. Maar ze was niet erg blij toen ze hoorde dat jij en ik erbij zouden zijn." Zei Tom nog steeds fluisterend. "Ja, dat had ik verwacht." Zei ik nog steeds fluisterend. Ik liep uit de leerlingenkamer op weg naar de eetzaal. Tom volgde me en we gingen aan een tafel zitten. We gingen verder praten over zwerkbal, de dubbeldate en de leraren. Toen keek ik op de klok. Het was half 8. Ik hoorde mensen aankomen bij de ingang van de eetzaal. Het waren Stella, Eline, Cindy en nog drie meisjes. "Hé Monika, ik ben trots op je." Zei ze kleinerend. Ik vroeg me echt af of ze wel bij Huffelpuf hoorde. "Dank je." Zei ik sarcastisch. "Ik ben echt blij dat ik samen met Carlo uit eten ga. Oh ja en jullie ook hoor." Zei ze niet echt gelovig. "Monika, ik wist wel dat je Tom leuk vond." Zei Stella irritant. Ik keek naar Tom en we bloosde. "Nou, ik kon het niet helpen." Zei ik sarcastisch en ik sloeg een arm om zijn nek. "Jullie zijn een leuk stel." Zei Stella. Ik ergerde me echt vreselijk aan haar dus ik rolde toen mijn ogen. "Nou ik moet er maar weer eens van door." Zei ik snel. "Doei Tom." En ik liep de eetzaal uit.

Ik kwam toevallig mevrouw Stronk tegen. "Mevrouw, ik heb een vraagje." "Zeg het maar." Zei ze. "Ehm… Is het goed als we straks met Zwadderich gemixt zitten. Want we moeten toch leren samenwerken ook met andere mensen die we niet goed kennen?" Vroeg ik heel braaf. Natuurlijk kende ik Lili, maar dat wist zij niet. "Dat is een heel goed idee, kind. Dat gaan we zeker doen. "Okee, bedankt mevrouw." Zei ik tegen haar. Ik liep richting het lokaal totdat ik George tegenkwam. "George? Kan ik je spreken?" Vroeg ik rustig. "Ja, wat?" Zei hij bot. "Ben jij soms boos op mij, want ik heb niks fouts gedaan." Zei ik opeens iets bozer. "Nee, maar ik dacht dat we vrienden waren. Je negeert me de hele tijd. En je rent gewoon weg als ik met je wou praten." Zei hij nu ook boos.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.