FanFic.nl

Mr. Bitch

Chapter One!

'Emmett!' riep ik. 'Kom hier, we gaan naar huis!' Ja maar, die grizzly... dacht hij.
'Laat die grizzly!'riep ik ongeduldig. 'Esmé wacht op ons!' Mokkend kwam hij aansjokken.
'Rustig, Rustig,'bromde hij. Ouwe zeikerd... Een mens mag niet eens meer normaal lunchen! Ik grinnikte, en begon te rennen. Emmett volgde me langzamer.

Toen ik bij de garage aankwam, gooide ik de deur open, en besefte dat die voller was dan normaal.
Er stonden dozen, mijn vleugel, nog meer do.. Wacht. Mijn vleugel? Wat deed die hier??
'Ik ben er,'kondigde Emmett aan. Zonder me om te draaien rook ik het grizzly bloed. Eikel. 'Eh, Edward... Wat doet jou.. Vleugel hier?' vroeg hij stomverbaasd.
'Weet jij 't, weet ik 't,'reageerde ik, en liep het trappetje op.

Toen ik in de woonkamer kwam, wilde ik aan Carlisle vragen wat mijn spullen in de garage deden, maar in plaats daarvan flapte ik eruit: 'En jullie zijn?'
Er stonden twee vampiers in de kamer.
Het vrouwtje was klein, had zwart piekhaar en haar metgezel was.. eh.. Doodeng en Honingblond. Meer was er niet over te zeggen.
Nee hè! hoorde ik hem paniekerig denken. Niet nog eentje! waarom heb ik me ooit over laten halen?
Heeeeeeeee dacht het meisje, Wat draagt dí­e nou?! Oh, God! Was dat zo'n type?
'Edward, Emmett, dit zijn Jasper en Alice. Jasper, Alice, dit zijn Edward en Emmett,' stelde Carlisle ons voor.
De jongen, Jasper, knikte ons toe, maar zijn blik was op het meisje, Alice, gericht.
Alsof we haar aan gingen vallen, dacht ik sarcastisch.
Ineens gaf Emmett een grom, en ws met 1 seconde bij Rose. Hij staarde naar Jasper, die verdedigend voor Alice ging staan.
Alice lachtte, haar lach belletjes achtig.
'Ah, Jazz, kom op zeg! En jij ook Emmett! Jazz valt je écht niet aan hoor!'Het klonk alsof ze hem al eeuwen kende. Emmett ontspande niet, en Jasper ook niet.
'Jasper, Doe n's even ru..' Midden in haar zin stopte ze, en staarde wezenloos voor zich uit.
'Alice? ALICE!?' Jasper legde zijn handen op haar schouders, en keek haar indringend aan.
'Jazz, je plet me,'piepte ze.
'Sorry,' Hij trok haar dichter naar zich toe.
Hé, jippie. Nóg een stelletje! Nog meer zwijmelgedachten! Arme ik..
Wat zou ze gezien hebben? vroeg Jasper zich af.
Oké... Wat is er met hí¡í¡r aan de hand? dacht Rosalie.
Oh nee. Oh nee. Oh nee, Oh nee, Oh Nee! Als ze dat maar overleven! dacht Alice, nog paniekeriger dan Jasper zonet. Ze keek eerst naar mij, en toen naar Jasper, haar blik vol zorgen.
Oké, nu wilde ik het weten ook! Ik concentreerde me op haar gedachten ,en schrok me het lazerus.

Reacties: