FanFic.nl

Doin' it the Slytherin way [HP]

Quatre, the Hogwartsexpress

Ik loop naar mijn ouders toe om afscheid van ze te nemen. Ik geef mijn moeder een knuffel.
‘Ik ga je missen, schat,’ fluistert ze, ‘ik hou van je.’
‘Ik ook van jou, mam,’ fluister ik. Dan loop ik naar mijn vader toe, ‘dag, vader,’ zeg ik zacht.
Hij pakt me vast en knuffelt me stevig, ‘dag meisje van me.’
Ik maak me los en glimlach naar me. Dan pak ik mijn koffer van James over, ‘dag James,’ fluister ik naar hem en ik glimlach.
‘Dag, juffrouw Eloïse,’ zegt hij zacht terug met een glimlach.
Ik pak mijn koffer van hem over, loop richting de trein en kijk dan nog één keer om naar mijn ouders. Ik glimlach een laatste keer en stap de trein in. Als ik op het opstapje probeer te komen, snap ik wel dat James liep te strompelen met die koffers. Mijn koffer is echt zwaar! Net op het moment dat ik denk dat ik ga vallen, pakt een hand mijn koffer en trekt hem naar binnen. Ik kijk naar boven en kijk recht in zijn gezicht, Draco Malfoy. Met zijn eeuwige grijns.
‘Bedankt,’ mompel ik.
‘Asjeblieft,’ zegt hij grijnzend, ‘kom je bij mij en m’n vrienden in de coupé?’
‘Ja hoor,’ zeg ik maar. Ik heb toch niemand om bij te zitten. We lopen een stukje het gangpad door en lopen dan een coupé binnen. Er zitten twee dikke, lelijke jongens. En een afschuwelijk lelijk meisje met een soort van Pekineesachtig gezicht. En een donkere jongen, die best knap is.
‘Dit zijn Crabbe, Goyle, Pansy en Blaise,’ zegt hij. Crabbe en Goyle zijn de dikke lelijke jongens, Pansy is het afschuwelijke meisje en Blaise is de knappe jongen.
Pansy gaat meteen dicht tegen Draco aanzetten, als hij mijn koffer in het bagagerek heeft gelegd. Zou dat zijn vriendinnetje zijn? Dan heeft hij ook geen smaak... Ik ga maar rechts van Blaise zitten, bij het raam.
‘Hoe was je vakantie, Dracie?’ vraagt Pansy aanstellerig.
‘Top, we zijn naar Brazilië geweest, noh die slangen daar. Echt fucking groot,’ zegt hij stoer. Alsof hij er één aangeraakt zou durven hebben...
‘Ieeuw,’ gilt Pansy aanstellerig.
Wat een irritant kind is dat. Ik rol met mijn ogen, Blaise ziet het en lacht.
‘Dray, je hebt dit mooie meisje nog niet aan ons voorgesteld,’ zegt hij breed glimlachend.
‘Oh ja, sorry,’ zegt hij verontschuldigend, ‘dit is Eloïse Hautain. Just moved from France.’ Zijn grijns verschijnt weer.
‘Ah, een Franí§aise,’ zegt Blaise, ook hij grijnst, ‘je parle Franí§ais aussi.’
‘Ah, oui. C’est bien. Dan kunnen de anderen ons niet verstaan ik zet het gewoon in het Nederlands, omdat ik niet zo goed Frans kan en sommige van jullie wss ook niet, maar het is dus wel Frans..,’ zeg ik lachend. Ik mag die Blaise wel.
‘Kunnen jullie het niet bij gewoon Engels houden?’ vraagt Draco boos.
‘Of course, maar wie zegt dat we dat willen,’ zegt Blaise en hij knipoogt naar me.
‘Ja inderdaad, het kan wel,’ zeg ik giechelend.
Dan begin ik een heel gesprek met Blaise in het Frans
‘Hoe kan het dat jij Frans spreekt?’ vraag ik Blaise.
‘Nou, mijn moeder en ik hebben een tijdje in France gewoond, toen ik nog veel jonger was, hoor, maar ik weet het nog,’ zegt hij en hij knipoogt naar me.
‘Haha, oké.’
‘Maar eh, heb jij iets met hem,’ zegt Blaise dan aarzelend.
‘Hem?’
‘Ja, ik zeg z’n naam maar niet, dan weet hij meteen dat we het over hem hebben...’
‘Oh, oké, ik snap het,’ zeg ik dan, ‘maar; nee, hoezo?’
‘Oh, oké,’ zegt Blaise en hij vervolgt dan voorzichtig, ‘nou, hij heeft nogal een reputatie. Daar kan ik het nu niet over hebben, maar dat zal snel duidelijk worden.’
‘Oh, oké...’
Reputatie? Wat zou hij bedoelen?
‘Maar eh, ik moet eigenlijk even naar de wc,’ zeg ik dan, gewoon in het Engels.
‘De wc’s zijn aan het einde van de ‘gang’,’ zegt Blaise, ook in het Engels.
‘Oké, bedankt,’ zeg ik en ik glimlach naar hem.
Hij glimlacht terug.

Ik loop de coupé uit, op zoek naar de wc’s. Onderweg kom ik een meisje tegen van ongeveer mijn leeftijd. Ze heeft lang stijl haar tot halverwege haar rug. Ze praat in het Frans met een meisje dat precies op haar lijkt, alleen is zij dan wat jonger. De jongste botst tegen me op.
‘Kijk uit!’ roep ik boos in het Frans vanaf nu is dus alles weer Frans. Wat denkt zij wel niet? Kan ze niet uitkijken?!
‘Excusez-moi,’ zegt ze en ze bloost.
‘Ben jij Frans?’ vraag ik geïnteresseerd.
‘Oui, ik heet Lunette. En dit is mijn zus Chanel,’ antwoordt ze vriendelijk.
‘Ik heet Eloïse Hautain. Ik ben deze zomer vanuit Marseille verhuisd,’ antwoordt ik dan.
‘Oké,’ zegt Chanel dan ongeïnteresseerd, ‘Pureblood?’
‘One hundred percent,’ antwoord ik, ‘en jullie?’
‘The same,’ zegt Chanel, nu met een glimlach, ‘ik mag jou wel. Bij wie zit je in de coupé?’
‘Draco Malfoy, Blaise Zabini, Pansy nog-wat en Crabbe en Goyle of zoiets,’ zeg ik verveeld.
‘Gezellig,’ zegt ze en ze grijnst, ‘maar eh, voor Malfoy mag je wel oppassen.’
‘Zoiets zei Blaise ook al, hoezo?’
Chanel maakt een gebaar en Lunette verdwijnt, ‘’t Is gewoon een player, door en door,’ zegt ze serieus, ‘hij heeft ieder meisje uit ons jaar wel gehad - behalve de Gryffindors - en ook wel een paar die jonger zijn dan wij.’
‘Oh,’ zeg ik dan, ‘ik had eigenlijk wel zoiets verwacht. Hij was nogal aan ’t flirten, gisteren.’
‘Gisteren? Hoe lang ken je hem dan al?’ vraagt ze geïnteresseerd. ‘Nou, mijn vader heeft met zijn vader op Hogwarts gezeten en nu zijn het collega’s, dus gingen we gister bij ze eten,’ antwoord ik.
‘Gezellig,’ zegt ze met een grijns, ‘heeft hij meteen geprobeerd je te zoenen of...?’
‘Daar had hij de tijd niet voor, volgens mij wilde hij het wel proberen...’ zeg ik walgend.
‘So, you don’t like him?’ vraagt ze.
‘Haha, never!’ zeg ik lachend.
‘Kom je dan bij mij en mijn vriendinnen in de coupé zitten?’ vraagt ze, ‘veel gezelliger dan bij Malfoy!’
‘Sure!’ antwoord ik blij, ‘wil je dan wel even meelopen om mijn koffer te halen?’
‘Of course,’ antwoordt ze blij.
We lopen terug naar mijn coupé, ik doe de deur open en zie dat Pansy nu écht bijna op schoot zit bij Draco.
‘Wat doet zij hier?’ vraagt Draco arrogant - met de nadruk op zij - en hij kijkt naar Chanel.
‘Zij loopt mee om mijn koffer te halen,’ zeg ik ook arrogant - met de nadruk op zij -.
‘Waarom?’
‘Omdat ik bij haar en haar vriendinnen ga zitten, die zijn veel gezelliger dan jullie!’ zeg ik arrogant.
‘Ik voel me beledigd,’ zegt Blaise in het Frans.
‘Sorry Blaise, jij bent wel gezellig,’ lach ik, dan vervolg ik weer in het Engels, ‘dus, doei!’
Ik pak mijn koffer en sleep hem de coupé uit.
‘Damn, Eloïse! Jij bent de eerste die ongestraft zó tegen Draco Malfoy kan praten!’ zegt ze vol bewondering.
‘Haha, I can make crazy things happen,’ zeg ik lachend.
Ik loop naar de coupé van Chanel en er zitten nog twee meisjes. Eentje met lang, zwart haar met slag erin en eentje met rood, kort, krullend haar.
‘Dit is Brooklyn,’ zegt ze en ze wijst op het meisje met het zwarte haar, ‘en dat is Emily, die twee gekken zijn mijn bff’s,’ zegt ze lachend.
‘Gek? Zomaar zijn wij gek?’ zegt Brooklyn verontwaardigd.
‘Tja, ik heb geen wc’s opgeblazen vorig jaar,’ zegt Chanel lachend.
‘Dat was wel mijn idee hoor,’ zegt Emily trots.
‘Pfoe, en jullie vinden jezelf niet gek,’ zeg ik hoofdschuddend.
Ze lachen en ik lach mee.

Een paar uur - en veel gelach - later is het donker.
‘Ik denk dat we ons maar moeten gaan omkleden,’ zegt Emily.
‘Goed idee, Em,’ zegt Chanel.
We doen de gordijntjes voor de coupédeur dicht en kleden ons om. Zij hebben hetzelfde uniform als ik, maar dan met een groen met zilveren stropdas.
‘Ik hoop écht dat ik in Slytherin kom,’ zeg ik terwijl ik naar Brooklyns stropdas kijk.
‘Tuurlijk en anders dan weten we de Sorting Hat te vinden,’ zegt Chanel.
‘Sorting Hat?’ vraag ik verbaasd.
‘Ja, we worden door middel van een hoed geplaatst,’ zegt Emily.
‘Een hoed?!’ Dat is wel heel apart...
‘Ja, een hoed, hij praat ook,’ zegt Brooklyn en ze grijnst als ze ziet hoe verbaasd ik kijk.
‘Oké...’
‘We zijn er!’ roept Emily enthousiast als de trein stopt.
We stappen uit onze coupé, duwen een paar kleine kinderen aan de kant en stappen het perron van Hogsmeade op.

Reacties: