FanFic.nl

Unbreakable [Jasper Whitlock]

8th

It's not being in love that makes me happy,
but being in love with you does.

"Je mag terug kijken, Jasper." Ze sprak me bijna altijd aan met mijn naam. Het gaf me een fijn gevoel. Ze respecteerde me, was dankbaar dat ik haar wilde helpen. Ze had een prachtige groene jurk aan, hij paste beeldschoon bij haar ogen.
"Waarom doe je dit eigenlijk?" vroeg ze.
"Waarom doe ik wat?" Mijn hart bonsde in mijn keel, ik vreesde dat ik iets mis had gedaan.
"Waarom wil je me leren paardrijden? Waarom geef je me die kans?" Wat kon ik zeggen? Ik kon haar moeilijk gaan vertellen dat ik smoorverliefd op haar was geweest sinds het moment dat ik haar uit de huifkar had zien stappen. Ik kon haar niet zeggen dat ze voor mij het mooiste wezen op aarde was en dat ik alles voor haar zou doen, al vroeg ze me de oceaan over te zwemmen.
"Ik weet het niet," zei ik uiteindelijk, "ik voelde gewoon dat ik je moest helpen." Ze lachte zachtjes, tientallen zilveren belletjes. Zo mooi. Ik keek naar haar volmaakte lippen, haar marmeren gezicht. Haar felgroene ogen en haar prachtige lange haren.
"Ik wil je bedanken, Jasper." fluisterde ze. Ik probeerde mijn ademhaling onder controle te houden, voor mijn hart was het al te laat.
"Je bent zo lief en geduldig met me, ook al ben ik een vrouw. En je..." Ze aarzelde even, alsof ze niet goed durfde zeggen wat ze dacht. Ik wou dat ik haar kon kalmeren, dat ze zou zeggen wat ik wilde dat ze zei.
Ik deed een stap naar voor en aaide over haar wang.
"Je bent zoveel voor me gaan betekenen, Jasper, ik... ik ben zo in de war. Ik weet dat dit niet hoort, en dat ik het absoluut niet zou mogen zeggen, maar je bent zo speciaal voor me." Ze keek me aan, ik voelde me intens gelukkig. Ik streelde over haar haren.
"Alexandra, ik voel het ook. Het is fout, het mag niet, maar het voelt toch zo goed." Haar ogen fonkelden, de sterren verbleekten bij haar schoonheid. Ik kuste haar zachtjes, niet lang. Ze legde haar hand op mijn borst en keek me aan. Ze kuste me, en deze keer trokken we ons geen van beiden terug.

Reacties: