FanFic.nl

Journey through the Mono region {tijdelijke stop}

Episode Fourty - Whiry Island, here we are!

Toen Noa wakker werd, voelde ze geen hoofdpijn meer en ze was zo blij, dat ze uit haar bed sprong, en over Vulpix' pokébal struikelde.
'Au...' mompelde Noa terwijl ze over haar enkel wreef. 'Begin ik nu op Thomas te lijken ofzo?'
'Pix!' riep Vulpix, die ook uit Noa's bed sprong.
'Ja, lach jij maar', zei Noa met een grijns en ze deed Vulpix terug in zijn pokébal.
Ze propte Vulpix' pokébal in haar rugzak en liep naar de eetzaal, waar ze Thomas, Jesse en Sky ook al zag zitten.
'Hé schone slaapster', zei Jesse. 'Ben je eindelijk wakker?'
Noa keek Jesse vernietigend aan en ging naast Sky zitten.
'Zijn we al bijna bij Whiry Island?' vroeg Noa.
'Attentie, attentie! Over vijf minuten komt het schip aan bij Whirly Island! Ik herhaal: Over vijf minuten komt het schip aan bij Whirly Island!'
'Nou, je hoor het hè?' zei Sky.
'Eindelijk!' riep Noa. 'Ik heb zo veel zin om weer land onder mijn voeten te hebben en om lekker weer een hoop pokémon te vangen en een hoop goede gevechten te houden en -'
Noa ratelde maar door over dingen die ze nog allemaal wilde doen en Thomas rolde met zijn ogen naar Sky en Sky grinnikte.
'Ik ga mijn spullen pakken', zei Jesse, hij stond op en Sky holde snel achter hem aan.
'Nou, gezellig', zei Noa ironisch. 'Iedereen rent weg als ik eraan kom.'
'Ik niet hoor', zei Thomas met een knipoog.
Noa werd rood en ze keek snel de andere kant op.
'Attentie, attentie! Het schip is aangekomen bij Whirly Island, de eindbestemming van dit schip! Wij verzoeken alle reizigers uit te stappen! Ik herhaal -'
'Kom!' riep Noa en ze trok Thomas overeind.
'Au!' riep Thomas en hij greep naar zijn enkel.
'Je bent toch niet van suiker, of wel soms?' zei Noa met een grijns.
Thomas stompte haar en Noa hielp hem de trap af.
'Ik lijk net een oude opa', mompelde Thomas.
'Wil je dat ik je help of niet?' zei Noa lachend.
Thomas mompelde iets onverstaanbaars.
Zodra de twee kinderen beneden waren aangekomen, zag Noa een prachtig eiland voor hen liggen. Het was eens strand met hele hoge duinen en daarachter lag een bos. Noa rook de zee en op het strand zag ze allemaal Krabby's rondlopen.
'Geweldig!' riep Noa en haar ogen twinkelden toen de Krabby met een bubble aanval honderden bellen over de zee heen bliezen.
Thomas grijnsde toen Noa de boot af rende, over een steen struikelde en languit in het zand viel. Hij hinkte naar haar toe en trok haar overeind.
'Jij valt ook altijd om', zei hij.
'Het is dat ik medelijden met je heb door die enkel, anders had ik je een klap verkocht', zei Noa kwaad.
'Wedden dat jij me nooit slaat?' zei Thomas.
'Wedden van wel!'
'Wedden van niet!'
'Wedden van wel!'
'Wedden van niet!'
Terwijl Thomas en Noa doorruzieden met wel, niet, wel, niet, kwamen Jesse en Sky aangelopen.
Jesse zuchtte en zei: 'Beginnen ze weer...'
Hij trok Noa en Thomas uit elkaar. 'Kunnen jullie niet één keer ophouden met ruziën?'
'Nee!' riepen Thomas en Noa tegelijk en Sky zuchtte diep.
'Jullie zijn het nooit met elkaar eens, behalve als iemand jullie beiden op iets aanspreekt.'
'Niet!' riepen Thomas en Noa tegelijk en ze keken elkaar kwaad aan.
Toen begonnen ze met z'n vieren te ruziën, tot iemand begon te schreeuwen:
'JONGELUI! STILTE!'
Noa sprong van schrik drie meter de lucht in en Thomas, Sky en Jesse hielden meteen hun mond.
'Dat is beter.'
Er stond een oude man voor hun neus, met zijn wandelstok zwaaide hij in de lucht. Hij liet zijn wandelstok zakken toen de kinderen stil waren en hij glimlachte.
'Het Whirly Island is een plaats van harmonie en vrede tussen mensen en pokémon. En ook tussen mensen zelf. Dus hier geen ruzie totdat jullie weer op de boot zitten.'
'Het spijt me, meneer', zei Noa beleefd. 'Er is niets aan de hand.'
'Dat dacht ik al', zei de man. 'Trouwens, ik ben Lewis. Ik woon hier al mijn hele leven op Whirly Island.'
De kinderen stelden zich ook voor.
'Het is hier prachtig', zei Noa. 'Het lijkt me geweldig om hier te wonen.'
'Dat is het zeker', zei Lewis. 'Achter de duinen ligt een klein bosje, met daarin een grot. De grot leidt tot de grootste stad van Whirly Island, Whirla City. Daar wordt binnenkort de jaarlijkse pokémon wedstrijd gehouden.'
'Weet ik!' zei Noa. 'Sky en ik gaan meedoen, toch Sky?'
Sky knikte en werd een beetje rood toen Noa hem aanstootte.
'Nou, jongens, geweldig!' riep Lewis vrolijk. 'Mijn vrouw en ik komen elk jaar kijken en elk jaar is het weer geweldig. Ik kijk er naar uit om jullie te zien! Maar nu ga ik een praatje maken met de kapitein, zoals elke dag. Hij wacht op me. Veel succes, Sky en Noa!'
'Dank u wel!' riepen SKy en Noa tegelijk.
Noa kon niet meer wachten op de Whirla City wedstrijd. Ze kreeg er kriebels van in haar buik.

Reacties:

JustaStory zei op 7 juni 2010 - 11:04:
mee eens soragek! =)

x

Soragek zei op 6 juni 2010 - 17:14:
haha, Thomas en Noa lijken Op Ash en Misty
nee, hoor grapje leuke epi
ik ben weer hyper