FanFic.nl

Doin' it the Slytherin way [HP]

Huit, a date at night

Na het een paar keer geluisterd te hebben kennen ook Chanel en ik het nummer uit ons hoofd en is mijn mening over Muggles veranderd. Ze zijn wél ergens goed in. Muziek maken. Verder zijn ze nutteloos, haha.
‘Hoe laat is het?’ vroeg ik nadat we een tijd gedanst en gezongen hadden.
‘Ehm, tien uur,’ antwoordde Blaise, nadat hij op zijn horloge keek.
‘Zal ik een ‘nachtelijk’ bezoekje aan mijn ‘lover’ brengen?’ vroeg ik grijnzend.
‘Jaaa!’ riepen de meiden enthousiast.
‘Dan moet je er natuurlijk wel leuker uitzien, want dit,’ zei Chanel, terwijl ze op mijn schooluniform wees, ‘kan niet hoor. Op zo’n belangrijke date.’
Em, Brooke, Blaise en ik lachten.
‘Oké, Chanel, jij mag mijn kleding doen,’ zei ik grijnzend.
‘Ik doe je make-up!’ riep Brooke enthousiast.
‘Dan doe ik je haar,’ zei Em rustig.
‘Het is maar voor heel even hoor,’ zei ik lachend tegen ze.
‘Hij moet toch zien dat je ‘moeite’ voor hem doet?’ vroeg Blaise droog.
‘Ja, je hebt gelijk, Blaise,’ gaf ik toe, ‘nou goed dan.’
We verdwenen onze kamer in.

Toen we er weer uitkwamen was er eigenlijk niks aan mijn haar veranderd, omdat Em vond dat het van zichzelf al mooi genoeg was. Ik had wel meer mascara op en een beetje eyeliner (het tweede ding waar Muggles goed voor zijn; make-up, dat was ik bijna vergeten). En ik heb hetzelfde jurkje aan als ik aanhad toen ik hem voor het eerst ontmoette. Dat moet toch wel opvallen?
‘Thanks, girls,’ zei ik blij toen ik mezelf in de spiegel zag.
‘You’re welcome, cheri,’ antwoordde Chanel en ze gaf me een knuffel.
‘I love you guys,’ zei Brooke en ze wurmde zich tussen ons in.
‘Yeah, me too,’ zei Em en ook zij wurmde zich er tussen.
‘Past het?’ vroeg Blaise droog, ‘enne, Eloïse, ik zou maar gaan als ik jou was. Het is al half 11. En, je moet oppassen voor Filch en zijn kat en natuurlijk voor die Umbridge.’
‘Het lukt me vast wel,’ antwoordde ik en ik knipoogde, ‘see ya later.’
‘We wachten op je, we willen straks alles horen,’ zei Brooke.
‘Kan je lang wachten, misschien blijf ik daar wel vannacht,’ zei ik met een ondeugende glimlach.
‘Wat?’ riep Em verbaasd.
‘Just kiddin’,’ zei ik lachend, ‘tot straks!’

Het was me gelukt om onopgemerkt op de ziekenzaal te komen.
‘Draco,’ fluisterde ik zacht.
‘Ja?’ antwoordde hij.
Hij was dus wakker. Ik liep naar hem toe en ging op de rand van zijn bed zitten.
‘Hé,’ zei ik met een lieve glimlach, ‘hoe gaat het met je?’
‘Veel beter nu jij er bent,’ zei hij met een grijns.
Ik keek ‘beschaamd’ naar beneden, zodat hij niet zou zien dat ik niet echt bloosde. ‘Bedankt,’ mompelde ik, hopend dat het klonk alsof hij me vleide.
‘Ik mag morgen alweer weg,’ zei hij met een grijns.
Ik keek hem met grote, hoopvolle ogen aan. ‘Echt?’ vroeg ik.
‘Ja,’ antwoordde hij grijnzend, ‘mis je me zo erg dan?’
‘Nou...’ zei ik en ik keek weer naar beneden.
‘Je mag het best toegeven, ik mis jou ook.’ Wéér die grijns. Het begon me langzaamaan echt te irriteren.
‘Oké, ik mis je,’ fluisterde ik en ik keek hem aan.
‘Zie je, dat was niet zo moeilijk,’ zei hij grijnzend. ‘Je ziet er by the way echt prachtig uit. Speciaal voor mij?’
‘Ja.’ Ik keek weer naar de grond. Oh, ik hoop echt dat hij dit gelooft, anders is het allemaal voor niks. Dit is nou niet echt wat je noemt een leuke hobby...
‘Waarom doe je zoveel moeite?’ vroeg hij grijnzend.
Ik antwoordde niet, maar bleef naar de grond kijken. Hopend dat hij de ‘hint’ zou snappen.
‘Oh,’ bracht hij na een tijdje uit, ‘ik denk dat ik het snap.’
Weer antwoordde ik niet.
‘Vind je me soms leuk?’ Grijns.
‘Ehm, sorry Draco, ik moet nu echt gaan. Het is al 11 uur, als ik betrapt wordt heb ik voor eeuwig strafwerk,’ zei ik gehaast. Alsof ik zijn vraag ontweek. Ik sprong ‘gehaast’ op van het bed en liep weg.
‘Krijg ik nu geen kusje?’ vroeg hij grijnzend.
‘Shit, heb je dat gemerkt,’ zei ik zacht, alsof ik hoopte dat hij het niet hoorde.
‘Ja,’ antwoordde hij.
‘Oh,’ zei ik zacht en toen liep ik naar hem toe, boog naar voren en kuste hem vluchtig op zijn voorhoofd. ‘Dag, Draco,’ zei ik met een verlegen glimlach rond mijn lippen.
‘Dag, Eloïse,’ zei hij met een grijns, ‘tot morgen.’

Ik ging zo snel, maar toch ook zo voorzichtig, als ik maar kon weer naar beneden. Naar de Common Room. Daar aangekomen zag ik dat alleen Chanel, Brooke, Em en Blaise nog wakker waren. Nou ja, Brooke was in slaap gevallen.
‘Eloïse!’ riep Em enthousiast en daarmee maakte ze Brooke wakker.
‘Hoe ging het?’ vroeg Brooke al even enthousiast.
Ik vertelde ze wat er was gebeurd en grijnsde.
‘Dat zal Draco leuk vinden,’ zei Blaise met een grijns.
‘Hoezo?’ vroeg Em.
‘Hij houdt van hard to get,’ antwoordde Blaise grijnzend, ‘hij vindt het saai als het allemaal zo makkelijk is. Sommige meisjes zouden zich in jouw situatie zo in zijn armen geworpen hebben, dat deed jij niet. Dat vindt hij leuk. Dus, vooral zo doorgaan Eloïse.’
‘Top,’ zei Brooke met een big smile, ‘hij gaat zien dat hij niet ongestraft meer meisjes kan gebruiken en dan dumpen!’
‘Ja,’ zei Em met een al even grote smile.
‘Maar wat nou...’ begon Chanel zachtjes, ‘als hij haar niet leuk gaat vinden. Maar haar alleen als één van zijn scharrels ziet, dan breekt ze zijn hart niet. Dan doet het hem niet écht pijn en dat was nou juist de bedoeling.’
‘Tja,’ mompelde ik, ‘daar had ik niet aan gedacht.
‘Het lukt je vast wel,’ zei Blaise bemoedigend, ‘ik zorg wel dat Draco je écht leuk gaat vinden.’
‘Hoe wil je dat gaan doen?’ vroeg Brooke en ze keek hem raar aan.
‘Weet ik veel, een beetje pushen ofzo,’ mompelde Blaise.
‘En als dat nou niet werkt?’ vroeg Em bezorgd.
‘Weet ik veel,’ mompelde ik, ‘maar ik ga slapen. Ben doodop.’ Met die woorden draaide ik me om en liep de badkamer in.

Ik haalde mijn make-up eraf en deed mijn pyjama aan. Toen plofte ik dood moe neer in bed. Ik viel gelukkig makkelijk in slaap. ’s Ochtends werd ik wakker gemaakt door Chanel.
‘Wakker worden, cheri,’ zei ze zacht.
Ik kreunde. ‘Nu al?’
‘Ja, nu al,’ zei ze lachend, ‘anders zijn alle douches bezet.’
Ik keek op de klok aan de muur en zag dat het kwart over 7 was. Dat was eigenlijk een best redelijke tijd.
‘Oké,’ mompelde ik. Ik pakte mijn toiletspullen en een handdoek en volgde haar naar de badkamer. Er waren, zoals Chanel al zei, niet veel douches meer vrij. Gelukkig waren er net genoeg voor ons.
Na het douchen smeerde ik me in met een crème, kleedde me aan, kamde ik mijn lange haar, deed er wat mousse in (het derde ding waar Muggles goed in zijn, het zijn er eigenlijk best veel!) zodat het niet pluizig werd en deed mascara op.
‘Ya ready?’ vroeg ik Chanel, die nog bezig was met haar mascara.
‘Nu wel,’ antwoordde ze, ze was net klaar.
‘Great,’ zei ik met een glimlach.

Reacties: