FanFic.nl

it all starts in the fifth year

hoofdstuk 11

Nog nooit was Aily zo fijn wakker geworden. Ze lagen nog precies in dezelfde houding als toen ze in slaap vielen. Het matras van Harry was leeg. Ze keek naar de klok aan de muur en zag dat het pas half vijf was. Maar dat betekende dat Harry ergens anders lag te slapen. Ook Ron werd langzaam wakker. ‘Aily ben je al wakker? Hoe laat is het.’
‘Het is half vijf, en ik moest aan gister denken.’ Ron begon helemaal te stralen ‘Ik denk dat het voor herhaling vatbaar is.’
‘Dat weet ik wel zeker. Kom hier dan doen we het nog eens dunnetjes over.’

Er werd zachtjes aan de deur geklopt. ‘Aily ik ben het Ginny. Kom snel naar onze kamer want ma komt ons over een kwartiertje wakker maken.’ Aily pakte haar kleren deed ze vlug aan, ze gaf Ron nog een innige zoen en deed toen de deur open. Op de gang stonden Ginny en Harry al op haar te wachten. Harry keek haar even aan, glimlachte en ging daarna Ron zijn kamer in. ‘Kom opschieten, ma is bijna klaar met het ontbijt.’ Snel liepen ze de trap af en glimpten de meiden kamer in. Hermelien was al helemaal aangekleed en zat op bed te wachten. ‘Aily. Wat hebben jij en Ron vanacht uitgespookt. Harry kon de kamer niet meer in. Iedereen lag in een ander bed..’
‘Lag jij ook in een ander bed Hermelien. Laat me raden je lag lekker knus met George op een matras.’
‘Toe Aily. Ik was inderdaad bij George. Fred en Harry sliepen bij Ginny, maar ik zag Fred net uit Percy zijn oude kamer komen. Chaos.’
‘Ginny heb jij een kamer met Harry gedeeld.. Wat hebben jullie gedaan? Ik wist dat jullie het hadden goed gepraat, maar gaat dit niet een beetje snel.’
‘Wij hebben alleen gezoend en verder niks, maar ik denk niet dat jullie dat alleen hebben gedaan Aily.’ Aily werd langzaam rood. Voor Hermelien en Ginny was dat genoeg. ‘Aily vertel! Hoe wat.’ Zei Ginny.
‘Wanneer hoeven we niet te vragen.. want dat was gisteravond.’ Vervolgde Hermelien.
‘Het was zo fijn. Het was de mooiste avond van mijn leven. Alles klopte. Maar ik ga echt niet alle details vertellen.’ Ze hoorden iemand op de trap. ‘Ma.Vlug onder de dekens!’

De rest van de vakantie ging ontzettend snel. Voordat Aily het wist moest ze alweer haar koffer inpakken. Zowel Aily als Hermelien vonden in hun hutkoffers een pakje met magische condooms “Passen Altijd en Scheuren Nooit”�. Ginny lag dubbel. ‘Oh wacht maar. Als mevrouw Wemel weet van jou en Harry dan kun je ook zo’n doosje verwachten.’
In de trein zaten ze met z’n allen bijelkaar. Leo Jordaan was er ook bij komen zitten. Fred had hem gedwongen zodat hij niet als enige vrijgezel daar zou zitten. Zielig vertelde hij aan Leo dat hij alleen in het kamertje van Percy lag omdat alle andere kamertjes vol lagen met tortelduifjes. Aily hoorde niks. Die lag lekker in de armen van Ron en lag te slapen.

‘Mevouw Maurits, wat kunt u vertellen over de metro.’ Aily schrok wakker. Ze was al een week heel moe en was bij Dreuzelkunde in slaap gevallen. ‘De metro is een ondergrondse trein die Dreuzels naar hun plek van bestemming brengt.’
‘Wil je de volgende keer niet weer in slaap vallen, dat zou ik erg op prijs stellen.’
‘Sorry Proffesor.’
De hele week ging niet zo goed. Bij gedaanteverwisseling had ze haar papagaai in een kussen veranderd terwijl het een schemerlamp moest worden. Bij Omber lag ze domweg te slapen, niet dat Omber dat opmerkte want die had toch niks door. Toverdrank daar integen was nog het ergst. Sneep moest meer Harry hebben dan de rest van de Griffoendor maar deze keer had hij het op haar gemunt. ‘Maurits. Wat van kleur moest je toverdrank hebben bij stap drie.’ Aily keek vlug naar het bord. ‘Paars Proffesor.’
‘Kun je dan misschien verklaren waarom je toverdrank blauw is.’ In haar ketel was inderdaad de toverdrank blauw. ‘Ik zou het eerlijk gezegt niet weten Proffesor.’
‘Wat staat er op het bord. Roer vijf keer met de klok mee. Voeg daarna de stukjes mierlookswortel toe en roer daarna negen keer tegen de klok in. En wat heb jij gedaan Maurits.’
‘Niet wat op het bord stond Professor’ zei Aily zachtjes.
‘Inderdaad vijf punten aftrek van Griffoendor. En nu aan het werk. Nog een fout en je mag vanvavond strafwerk bij me maken.’

Na een nacht goed slapen voelde Aily haar iets beter. Samen met Ron liep ze de trap af naar de grote zaal voor het ontbijt. Gelukkig was het vrijdag, de laatste dag school en morgen zouden ze naar Zweinsveld gaan. Ze waren druk aan het kletsen toen ze de grote zaal inliepen. De bekende lucht van gebakken worstjes en toast kwam haar tegemoet. Snel sloeg ze haar hand voor de mond en rende naar het toilet. Ze was net op tijd. Alles kwam eruit. ‘Aily, is alles wel goed met je.’ Jenny zweefde naast haar. ‘Ik heb je maandagmorgen even vlug gezien en nu sta je de wc onder te kotsen. ‘Sorry Jenny maar ik ben mezelf niet.’
‘Aily, ben je daar. Gaat alles goed.’ Ron stond aan de andere kant van de deur. ‘Ik ben een beetje misselijk Ron. Wil jij tegen Proffesor Stronk zeggen dat ik ziek ben en vandaag niet kom.’
‘Natuurlijk doe ik dat weet je zeker dat je verder niks nodig hebt.’
‘Heel zeker, Jenny is bij me.’ Ron vertelde nog dat hij van haar hield en liep daarna weg naar de kassen.
‘Aily, wat is er mis met je. Ik snap er niks meer van.’
‘Ik weet het niet Jenny. Ik ben ontzettend moe en elke keer als ik de grote zaal in loop bij het onbijt ben ik zo ontzettend misselijk. Normaal eet ik een stukje toast en gaat het de rest van de dag wel maar vandaag kon ik er echt niet tegen.’
‘Umh, Aily ik wil me nergens mee bemoeien.. Maar jij en Ron zijn met elkaar naar bed geweest.’ Aily knikte. ‘Dat klopt. De eerste keer was de tweede dag van de kerstvakantie.’
‘Oh Merlijns baard hier was ik al bang voor. Ik moet het je toch vragen. Aily wanneer ben je voor het laatst ongesteld geweest?’ Aily die weer wat kleur op de wangen had was werd weer spierwit. ‘Nee Jenny dat kan niet. Ron en ik hebben het veilig gedaan. Nee Jenny dat kan niet.’
‘Aily wanneer moest je ongesteld worden.’ Zei Jenny nu dwingerder. Zachtjes mompelde Aily wat. ‘Wat zeg je ik kan je niet verstaan.’
‘Toen ik terug kwam van de kerstvakantie. Jenny dat is nu twee weken geleden. Dit kan niet waar zijn. Zeg dat het niet waar is.’ Aily was zo radeloos dat ze begon te huilen. Ze kon niet meer stoppen. ‘Hermelien en Ginny zijn toch ook je vriendinnen.’ Aily knikte. ‘Ik ga ze nu halen.’ Voor het eerst in 50 jaar verliet Jenny haar toilet. Hermelien had ze zo gevonden, want die zat in de bieb. Ginny was wat lastiger. Ze had zich samen met Harry opgesloten in een leeg lokaal. ‘Ik wil niet storen, maar Aily heeft je nu heel hard nodig. Hermelien staat op de gang te wachten.’ Ginny gaf Harry nog vlug een kus en liep toen met Hermelien naar de toilet. Ze hadden alles verwacht maar niet dat. Aily lag als een zielig hoopje mens op de vloer. Haar ogen waren rood en opgewollen, de tranen liepen over haar gezicht. ‘Aily wat is er. Vertel ons wat er is.’ Zeiden Hermelien en Ginny tegelijke tijd. Ze liepen naar haar toe en sloegen de armen om haar heen. ‘ik ik ik kan het niet,’ huilde Aily, ‘Jenny verteld het wel.’
Hoopvol keken ze naar Jenny.
‘Aily had twee weken geleden ongesteld moeten worden. Maar dat is ze nog niet.’
‘Nee, ben je zwanger. Aily zeg dat het niet waar is.’
‘Ik weet het niet.’
‘Aily heb je al een zwangerschapstest gedaan.’
‘Nee, ik kom er vandaag ook pas achter. Ik weet het niet Hermelien. Ik kan niet zwanger zijn. Ik ben pas 16.’
‘Jullie hebben het toch wel veilig gedaan toch.’
‘Ja, We hebben het keurig met condoom gedaan. Ik kan niet zwanger zijn. Dat kan niet.’
‘Aily ik denk dat we morgen beter een zwangerschapstest kunnen kopen. Het zekere voor het onzekere. Kom dan brengen Hermelien en ik je naar bed.’ Ze bedankte Jenny en namen Aily mee naar de Griffoendortoren.

Ze hadden Harry en Ron vast naar de drie bezemstelen gestuurd. Met zijn drieën liepen ze naar de magische apotheek. Samen keken ze naar make-up die van kleur veranderde die paste humeur. Ze bleven er een hele poos staan totdat Hermelien aangaf dat ze moesten opschieten. Ginny pakte een lippenstift, en ze liepen daarna door naar de testen. Vlug pakten ze er een en gingen in vlug tempo naar de kassa. ‘Dat is dan drie galjoenen.’ Aily lag het geld op de toonbank pakte de spullen en liep snel naar de uitgang.
De jongens waren al aan het wachten. ‘Dat duurde lang. Hebben jullie ook nog wat gekocht.’
‘Ja, zei Ginny en liet haar lippenstift zien.

Jenny zat al te wachten. ‘En hebben jullie er een.’ Hermelien hield het doosje omhoog. ‘Het enige wat je moet doen Aily is erover heen plassen. De uitslag hebben we over twee minuten.’ Aily liep naar de wc, liet haar broek zakken en haalde het omhulsel van de test. Ze had zich nog nooit zo naar gevoeld. Wat als de uitslag positief is. Moest ze dan van school. En wat zouden haar ouder zeggen. En Ron.
Ze deed het omhulsel er weer omheen. Trok haar broek aan en ging bij Jenny, Ginny en Hermelien staan. Die laatste was de gebruiksaanwijzing aan het doornemen. ‘Er staat straks in het scherm of je zwanger bent of niet.’ Dat was het enige wat ze zei. Het was twee minuten doodstil in de toilet. Alle ogen waren op het schermpje gericht.

Reacties: