FanFic.nl

There's nothing like Love {Voor onbepaalde tijd gepauzeerd}

54. Morning shower

Lena P.O.V.

Ik werd langzaam wakker en begon me uit te rekken. Ik kromp even ineen toen ik spieren voelde, waarvan ik niet eens wist dat ik ze had. Ik draaide me om, om naar de lege plek te kijken waar Fred gelegen had. Met gesloten ogen en een glimlach op mijn gezicht luisterde ik naar het kletterende geluid van de douche. Ik stond op en liep op mijn tenen de badkamer binnen, waar ik in de spiegel keek. Mijn haar was een puinhoop, maar ik had het wel eens erger meegemaakt. Ik draaide me om naar de douche en grinnikte, waarna ik zonder aarzelen het douchegordijn aan de kant trok en naar binnen stapte. Ik lachte om Freds verbaasde gezicht, terwijl ik het gordijn weer dicht trok en draaide me naar hem om. Ik zag zijn blik over mijn lichaam glijden en een ondeugende glimlach verscheen om zijn lippen, gevolgd door een twinkeling in zijn ogen. Hij legde zijn handen om mijn middel en trok me dicht tegen zich aan, waarna hij zijn lippen op de mijne drukte. Onze douche duurde veel langer dan hij normaal gesproken geduurd zou hebben.

Fred P.O.V.

Ik had me in geen tijden zo goed gevoeld. Na onze douche, die behoorlijk.. vermoeiend was geweest, liepen we samen naar onze slaapkamer, waar we onze kleren aantrokken. Ik keek toe hoe ze het aan stukken gescheurde jurkje opraapte en het op het bed gooide. Toen ik het grinnikend oppakte, zag ik tot mijn verbazing dat het ineens weer heel was.
“Ik zei het toch.”� Grinnikte ze terwijl ze worstelde met de sluiting van haar beha. Na een tijdje raakte ze gefrustreerd en gaf het op. “Fred, wil je me even helpen?”� Ik glimlachte, liep naar haar toe en maakte de sluiting vast. We kleedden ons snel verder aan en liepen toen, hand in hand, naar de grote zaal. We gingen bij Harry, Ron, Hermelien, Ginny, George en Angelique zitten.

Zo gauw Lena en ik naast elkaar zaten, onze handen nog steeds vast, zag ik Ginny en Hermelien Lena vragend aankijken, waarop deze knikte. Ik wist meteen waar het over ging. Mijn vermoeden werd bevestigd toen ze vervolgens hun blik naar mij verplaatsten. Ik probeerde hun blikken te ontwijken, door mijn blik naar het eten op tafel te verplaatsen, waardoor ik ineens besefte hoeveel honger ik eigenlijk had. Ik grinnikte toen ik Lena’s maag hoorde knorren. Ze schepte haar bord vol en begon haar eten naar binnen te werken.
“Je lijkt Ron wel.”� Fluisterde ik zachtjes in haar oor. Ze porde me in mijn zij en ging onverstoorbaar verder met eten.

Na het ontbijt namen we afscheid van Lena, Hermelien, Angelique, die later ook bij het plan betrokken was geraakt dankzij George, en Ginny, die Malfidus weg zouden gaan lokken bij zijn maatjes, terwijl George en ik Sneep af gingen leiden, zodat Harry en Ron het Veritaserum konden stelen. Ik grijnsde naar George, terwijl hij me de spullen gaf die ik nodig had. We slopen de kerkergangen in en splitsten ons daar op. Harry en Ron gingen richting het kantoortje van Sneep, waar ze zich in de buurt zouden verschuilen. George ging links, dieper de kerkers in. En ik ging rechts richting de hal. Ik wachtte op het seintje van George, wat niet veel later, in de vorm van een scherp fluitje dat alleen ik kende, klonk. Ik stak mijn eerste mestbom aan en gooide die aan de voet van een harnas, terwijl ik een stuk verderop een stuk van ons vuurwerk hoorde ontploffen. Ik hoorde de geërgerde pas van Sneep vlak achter me en zette het op een lopen, ondertussen nog een mestbom afstekend. Ik hoorde de knal van mijn tweede mestbom en een harde vloek. Ik had Sneep waarschijnlijk geraakt. Die gedachte vergrootte mijn plezier in onze actie alleen nog maar. Ik holde de hal in, ging linksaf de trappen op en hoorde vlak achter me de voetstappen van George, terwijl ergens in de verte de nijdige stem van Vilder klonk.
“Wemel! Ik krijg je nog wel! Hoor je me? Ik krijg je nog wel!”� We grinnikten en doken een geheime gang in, die ons direct naar de gang leidde waar we met de meiden en Harry en Ron hadden afgesproken. We doken het verlaten lokaal in en zagen de meiden triomfantelijk grijnzen. Mijn blik gleed naar het bureau waar het slapende lichaam van Malfidus lag en ik hief mijn toverstok terwijl ik zachtjes een spreuk mompelde. Een aantal touwen wikkelden zich om Draco Malfidus’ slapende vorm heen, terwijl ik grinnikend naar Lena toe liep en een arm om haar heen sloeg.
“Onze complimenten.”� Lachten George en ik in koor. Op dat moment vloog de deur open en kwamen Harry en Ron binnen. Harry hield grijnzend een klein flesje omhoog, terwijl Ron een spreuk mompelde om de deur op slot te doen. Ik richtte mijn toverstok opnieuw op Malfidus.
“Is iedereen er klaar voor? Mooi, dan kan de show beginnen. Enervatio.”�

Reacties: