FanFic.nl

The girl with a broken smile

The accident

‘Wat is er met je? Je ziet zo bleek’.
‘Hij…Hij heeft met die vieze hoer’.‘Vieze hoer? Bedoel je Bas?’
‘JAA WIE ANDERS?’.
Met medelijden kijkt Caroline haar aan.
‘Wat maakt het uit? Hij is toch alleen maar een vieze player, daar heb je niks aan’.
Kan ze haar kop niet houden?
‘Dat vind jij maar ik niet. Ik ben echt verliefd. Snap je dat niet?’.
‘Natuurlijk wel. Maar je valt altijd op de verkeerde’.
Jammer dan.
‘Ik ga. Ik bel je nog wel’.
‘Waar ga je heen dan? Je bent weggelopen, remember?
Shit, dat is waar ook.
‘Haha, ja hoor. Je mag wel bij mij slapen. Ik smokkel je wel binnen’.
‘Dank je Caro.’

Daar fietsen ze dus. Met z’n tweeën naar Caroline’s huis. Caroline achter op, en Joy fietst.
‘Oh mijn god. Weet je wie daar rijdt met die scooter?’
‘ Bas zeker.’
‘Jaaaa! Kom we achtervolgen hem hihi’.
‘Ja daag. Weet je hoe snel zo’n scooter gaat? Dat hou je niet bij!’ zegt Caroline schijnheilig. Moet moeite versnelt ze haar tempo.
Na een tijdje wanneer ze al wat vaart hebben, valt Caroline van de fiets.
‘AAAAAAAAAAAAAUW’. Met een klap valt ze op de grond.
Van schrik trapt ze keihard op de rem. Als ze achterom kijkt ziet ze Caroline met veel pijn en huilend op de grond liggen. Met haar handen om haar been geklemd.
Ze laat haar fiets vallen, en rent zo snel mogelijk naar haar toe.
‘Caroline! Gaat het?’ riep Joy.
Ze probeert haar overeind te helpen maar haar been doet veel te pijn.
‘Ik bel een ambulance’.

10 minuten later komt een ambulance aangereden.
‘Rustig maar meisje, het komt allemaal goed. We brengen je naar het ziekenhuis en bellen je ouders op.
‘Ik ga mee’. Ze trilt helemaal.
Ze loopt richting de ambulance, waar Caroline in de wagen word gereden. Helemaal vergeten dat haar doel was Bas achterna te gaan.
Daar zit ze dan. Ze huilt. Ze huilt om haar vriendin. Maar stiekem ook omdat Caroline Bas niet mag, juist Bas.Waarom? Juist dé persoon die ik nou leuk vind.Er komt een dokter aangelopen. Ze staat op maar jammer genoeg loopt hij door.
Shit. Hoelang gaat dit nog duren.

Wanneer de dokter komt is ze al in slaap gevallen. Ze maken haar wakker en zeggen dat ze naar Caroline mag. Een schuld gevoel schiet als pijn door haar lichaam heen, als ze bedenkt wat de ouders zullen zeggen als ze haar zien. Shit de ouders zijn er
Ze ziet de ouders van Caroline bij haat bed staan.
Haar moeder huilt en haar vader kijkt Joy boos aan wanneer ze binnen komt.
Heb ik dat weer. En ze loopt richting het bed van Caroline.
‘Gaat het een beetje?’ vraagt Joy verlegen.
‘Ja, voor zover ik niks voel wel ja’.
‘Het spijt me zo. Het komt allemaal door mij. Ik ga wel naar huis toe en laat je met je ouders.Doei & beterschap’. Ze geeft haar een kus op haar voorhoofd en loopt weg.
Waar ga ik heen? Ze loopt richting huis en gaat slapen in het tuinhuisje.
De volgende ochtend schrikt ze wakker. Oh nee, waar ben ik?
Ze pakt haar mobiel en kijkt op het beeldscherm. Drie gemiste oproepen.
Daar gaat hij weer *If I were a boy I think I could understand*
Het is mama. Laat haar maar lekker bezorgd zijn.
En ze gaat rustig verder slapen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.