FanFic.nl

Orphan. [IC]

Hoofdstuk 5.

En hier is ie dan! Bedankt voor het reageren en veel leesplezier =D

pov Georg.

‘Ik ben kapot,’ klaagde ik. Vermoeid liet ik me op de bank zakken, die in de hoek van de kleine ruimte stond. ‘Ja ik ook,’ zei een ander persoon en volgde mijn voorbeeld door ook op de bank neer te ploffen. Ik opende één van mijn ogen en zag dat het Tom was, ondanks dat ik het al aan zijn stem had gehoord. ‘Mijn pols,’ klaagde hij en klemde na die woorden zijn linkerhand om zijn rechterpols en trok een pijnlijk gezicht.
‘Whoe!’ joelde iemand aan mijn linkerkant. ‘Het was geweldig, geweldig gewoon!’
Vermoeid keek ik opzij, zag Bills uitdrukking en kreunde dat hij zijn mond moest houden. Zijn hyperheid vermoeide me zo mogelijk nog meer. ‘Waarom is iedereen zo sloom? Kom op, het concert ging geweldig, tijd voor een feestje!’
‘Niet iedereen heeft energie teveel, Bill,’ antwoordde ik en Tom knikte instemmend.
‘Nou pff, ik ben hier wel degene die het meeste doet hoor. Zingen, dansen, het publiek vermaken. En jullie spelen maar een beetje op dat stomme instrument van jullie, niks moeilijks aan.’
Chagrijnig veerde ik overeind, keek Bill fel aan en snauwde: ‘Wil je ruilen dan? Nee, want jij kan helemaal geen instrument bespelen. Want zo gemakkelijk is het niet Kaulitz! Je houdt je bek, of anders rot je maar op, begrepen!?’
Even leek Bill uit zijn veld geslagen, maar hem kennende zou dit wel weer snel veranderen - en inderdaad. Al gauw werd de gebruikelijke houding aangenomen: handen op de heupen, blik hooghartig en wenkbrauw ver in de hoogte geschoten. ‘Denk maar niet dat je me kan commanderen! Idioot! Sukkel! Mongool! Kleuter!’ tierde hij en gaf me een stomp. Diep zuchtend sloeg ik Bills vuist weg en draaide me daarna om naar Tom, de enige die zijn broertje in toom kon houden. ‘Tom?’ vroeg ik geërgerd. ‘Ja, ja,’ mompelde deze. Met tegenzin stond hij op, trok Bill aan zijn arm en verlieten samen de ruimte.
‘Pff, eindelijk,’ verzuchtte ik.

Een klein half uurtje later, zaten we gezamenlijk in de auto, op weg naar het hotel. Met moeite kon ik mijn ogen openhouden en tot mijn genoegen zag ik ook Bill behoorlijk vaak gapen, wat betekende: eindelijk stilte.
De rit verliep rustig, maar snel, waardoor we al gauw bij het hotel arriveerden. Er was geen enkele fan te bekennen, en stiekem bedankte ik Hem daarvoor. Ook al was ik niet gelovig.

We liepen het hotel binnen, lieten David - onze manager - alle omliggende zaken regelen, en pakten ieders ons eigen pasje, voor de toegewezen kamer, van hem aan. Gezamenlijk stapten we in de lift, maar op de desbetreffende gang scheidden we allen onze wegen - ja zelfs Bill en Tom, die dit keer beiden een andere kamer hadden toegewezen gekregen. Maar ieder wist dat ze toch wel naar elkaar toegingen, die twee waren onafscheidelijk. Ik vroeg me af hoe dat later moest gaan, wanneer ze beiden een vrouw hadden - want daar ging ik vanuit - maar was te moe om er verder op in te gaan.
Ik wenste ieder kort een goede nacht en haalde daarna het pasje door de deur, waarnaar ik naar binnen liep en gelijk in bed kroop met de gedachten dat douchen morgen wel aan bod kwam.

Die nacht kreeg ik mijn nodige rust, en de volgende dag werd ik opgewekt wakker. Ik voelde me fit en zonder tegenzin verliet ik mijn bed, trots op het feit dat het nog vroeg in de ochtend was. Ik pakte snel enkele schone kledingstukken en liep ermee naar de badkamer. Ik smeet ze op de grond, draaide de douche aan en trok vlug mijn andere kleren uit - ja ik was met kleren aan gaan slapen.
Wanneer ik onder de hete stralen stapte kon ik een zucht van genot niet tegenhouden. Ik zeepte me in met een neutraal ruikende douchegel en waste mijn haren met de shampoo, die op het bakje lag, als ‘geschenk’ van het hotel.
Na twintig minuten draaide ik de kraan uit en droogde me haastig af, zodat ik enigszins warm bleef. Maar dit werkte niet; kippenvel ontstond op mijn huid en ik rilde zachtjes. Ik trok een schone boxer aan, gevolgd door een lichte spijkerbroek en daarboven een rood shirt, bedrukt met zwarte tekens.
Ik draaide een handdoek om mijn natte haren en verliet de benauwde badkamer.

Reacties: