FanFic.nl

Doin' it the Slytherin way [HP]

Douze, too close

‘Goed, sla nu allemaal je boek open op pagina vijf. Lees het hoofdstuk “Basisprincipes voor beginners”�.’ zei Umbridge en ze ging zitten achter haar bureau.
Potter daarentegen stond op. Ging hij een toespraak houden of zo? Ja hoor.
‘Dus, als we u moeten geloven is Cedric Diggory uit zichzelf dood neergevallen?’ zei hij met trillende stem.
Iedereen - behalve Draco, Blaise, Crabbe en Goyle - snakte naar adem, waarop ze gretig van Potter naar Umbridge staarden, die Potter nu aankeek zonder haar neplach.
‘De dood van Cedric Diggory was een tragisch ongeval,’ zei ze kil.
‘Hij is vermoord,’ zei Potter bevend, ‘Voldemort heeft hem vermoord, en dat weet u.’
Umbridges gezicht was uitdrukkingsloos. Het leek alsof ze ging schreeuwen, maar toen zei ze met haar zachte en meisjesachtige stem: ‘Kom hier, meneer Potter.’
Potter schopte zijn stoel opzij en liep naar haar bureau. Iedereen keek naar hem, zelfs Draco, Blaise, Crabbe en Goyle.
Umbridge haalde een roze rolletje perkament uit haar tas en begon erop te schrijven. Toen ze klaar was tikte ze erop met haar toverstok - zij mag hem dus wel gebruiken, that’s like really fair! -, het rolletje verzegelde zichzelf. ‘Geef dit aan professor McGonagall, Potter,’ zei Umbridge toen. Potter pakte het aan, draaide zich om en zonder iemand aan te kijken liep hij het lokaal uit en sloeg de deur achter zich dicht. ‘Goed, pagina 5,’ zei Umbridge.

‘Doet Potter altijd zo?’ vroeg ik Chanel na de les.
‘Nee, normaal is hij best rustig,’ antwoordde ze.
‘’t Is gewoon een aandachttrekker geworden,’ zei Draco - die naast me was komen lopen, kil - ‘sinds hij het Triwizard Tournament heeft gewonnen.’
‘Oh,’ antwoordde ik, ‘wat gaan we doen?’ vroeg ik toen aan Chanel.
‘Naar buiten, van de zon genieten, zolang het nog kan,’ zei ze met een glimlach.
‘Top idee, schattie,’ zei Blaise en hij gaf Chanel een kus op haar voorhoofd. Wat zijn die twee toch lief samen.
‘Waar zijn Brooke en Em?’ vroeg ik.
‘Huiswerk maken, denk ik,’ antwoordde Chanel.
‘Doen ze dat altijd in een tussenuur?’
‘Meestal wel, Em is nogal ijverig en Brooke, tja, ze zijn nogal onafscheidelijk.’
‘Oh.’ Ik vroeg me af hoe het dan was voordat ik er was. Chanel zal zich wel buitengesloten gevoeld hebben.
We liepen met zijn vieren naar buiten. Chanel en Blaise hand in hand en Draco en ik erachteraan. Vlak voordat we de deur uitliepen, pakte Draco ook mijn hand. Ik keek hem aan en hij keek grijnzend terug. Hij dacht zeker dat hij me al had. Dream on, boy! Toch liet ik hem mijn hand vasthouden, ik moest het laten lijken alsof ik hem leuk vond, dus keek ik maar naar beneden. We liepen naar the Great Lake en gingen daar langs de kant zitten, half in de schaduw van een grote boom.
‘Hoe vind je het nu, op Hogwarts?’ vroeg Draco, die naast me was komen zitten, aan me.
‘Great,’ antwoordde ik met een glimlach, ‘beter dan thuis les hebben.’
‘Is daar nog een speciale reden voor?’ vroeg hij me zacht, terwijl hij in mijn ogen keek.
‘Misschien wel,’ antwoordde ik. Ik keek ook in zijn ogen. Toen zag ik weer wat ik die eerste keer ook zag; zijn ogen zijn echt prachtig. Ik heb grijs altijd gehaat, maar bij hem was het gewoon; wow. Ik verdronk in zijn ogen en merkte daarom ook niet dat zijn gezicht steeds dichterbij kwam. Toen zijn gezicht nog maar een paar centimeters van het mijne was, ontwaakte ik uit mijn trance. Ik duwde hem zachtjes weg en fluisterde; ‘stop, Draco.’
‘Waarom?’ fluisterde hij terug en hij keek me lief aan, niet meer met die ene, oh zo bekende, grijns.
Ik keek naar Chanel, om haar reactie te peilen. Maar ze merkte er niks van, want ze lag met Blaise te zoenen.
‘Omdat...’ begon ik, maar verder kwam ik niet. Want hij kwam weer gevaarlijk dichtbij en ik verdronk weer in zijn ogen. Hij keek me aan, weer zonder zijn grijns. Ik wou dat hij grijnsde, dan wist ik wat hij bedoelde. Dan wist ik dat het voor hem niks betekende. Dat hij alleen maar even lekker wilde zoenen. Maar nu. Nu wist ik echt niet wat hij bedoelde. Betekende dit misschien iets voor hem? Dat kon toch niet? Chanel heeft me over hem verteld. Shit, hij kwam nu wel heel erg dichtbij. Ik weet niet waar ik de kracht vandaan haalde, maar ik duwde hem weg. Hard to get. Ik kan het.
‘Wat is er?’ vroeg hij fluisterend.
‘Dit kan niet,’ fluisterde ik terug.
‘Waarom niet?’
‘Ik ken je nauwelijks.’
‘Dan leer je me toch kennen.’ Ja, daar was hij weer. De grijns.
‘Dat wil ik wel.’
‘Nou dan.’ Hij boog weer naar me toe.
Nu werd ik boos. Ik stond op. ‘Ik zei; nee.’
Ik liep boos weg, wat denkt die jongen wel niet?
‘Eloïse! Wacht!’ riep hij nog.
Ik liep gewoon door. Ik liep naar de Common Room, waar Em en Brooke bezig waren met één of ander werkstuk. Ik plofte tegenover Brooke neer en zuchtte.
‘Wat is er?’ vroeg ze.
Ik vertelde haar wat er net gebeurd was.
‘Poeh,’ zuchtte ze, ‘je bent wel sterk.’
‘Hoezo?’ vroeg ik verbaasd.
‘Nou, iedereen valt voor die blik,’ zei ze. Ze wist dus meteen welke blik ik bedoelde. Het betekende dus niks voor hem. Waarom deed mij het iets dat het voor hem niks betekende? Ik schudde snel die gedachte weg. Het deed me niks. Ik playde hem. Hij playde mij niet.
‘Iedereen?’ vroeg ik ongelovig.
Ze knikte, ‘iedereen, ook Chanel, ook Em, ook ik.’
‘Wanneer?’
‘Ik? In ons derde jaar, Em ook. Daarna werden Em en ik beste vriendinnen. Chanel kwam vorig jaar bij ons op school. Ze was nieuw. Dus was ze nog interessanter. Hij had haar nog sneller om dan bij ons. Ook zij werd op die manier onze vriendin.’
‘Wow,’ mompelde ik, ‘wat een zak. Ik weet nu zeker dat ik jullie wil helpen!’
‘Dat zeg je nu,’ zei Em, ‘maar, pas asjeblieft op Eloïse. Hij weet waar hij mee bezig is. Hij heeft al velen gehad en hij ziet jou als de volgende. Hij heeft ervaring. Pas op.’
‘Ik zal hem krijgen en dan zal ik hem breken, voor wat hij jullie heeft aangedaan,’ antwoordde ik vastbesloten.
‘Je bent echt een schat,’ zei Brooke en ze knuffelde me.
‘Jij ook,’ zei ik met een glimlach en ik knuffelde haar terug.

bedankt voor de reacties ^^
volgend hoofdstuk komen er ook Draco pov's :D

Reacties: