Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » the f a m e monster -oneshot- » never knew what fame can do with you?
the f a m e monster -oneshot-
never knew what fame can do with you?
“Ngh, “
De jongen kroop zwaar hijgend recht.
Hij zag hoe de maan vlak tussen zijn ogen scheen.
Een vlaag van pure pijn schoot door zijn magere lichaam
Snikken forceerden zich naar buiten door Bill’s droge keel..
“Nee..”¯
Hij huilde.
“Nee”¯!
Een ijzingwekkende schreeuw verjoeg de nachtelijke stilte.
Hij gooide zijn hoofd naar achteren en schreeuwde de longen uit z’n lijf, zoveel pijn had hij.
Tomi!
HELP ME!
Hij is er niet..
Ngh, kreunde hij
“Mijn tanden.. “
Hij voelde hoe zijn prachtige rechte tanden terug in hun orginele rommelige staat schoten
Zijn korte hoektanden moesten plaats maken voor scherpe langere tanden.
Hij zag hoe dikke zwarte haren zich een weg zochten over zijn dunne armpjes.
Hij schrok hoe zijn kunstnagels met een zachte krak braken en plaats moesten maken voor lange dikke klauwen.
“N-nee, auw”¯!
“Godverdomme!”¯
Waarom ik?!
De botten in zijn handen rekten uit ze er helemaal vervormd uitzagen, en zijn huid strekte gewoon mee.
Poten, waren het in plaats van elegante mensenhandjes.
“Hoelang….”¯.
Maar zijn zin kon hij niet afmaken toen hij een steek langs zijn hoofd naar zijn oren voelde schieten
Hij legde zijn vingers tegen zijn oren.
“Auw!”¯ Piepte hij toen hij voelde hoe ze langer en puntiger werden.
Op het zelfde moment begonnen zijn wangen en buikstreek ineens flink te jeuken
Hij voelde iets trekken
“Nee.. nee nee!”¯
“Niet mijn gezicht!”¯
Zwarte haren verspreidden zich over zijn wangen,
Dan zijn kin en neus.
Hij zwiepte zijn haren in zijn nek.
Ook groeiden er haren over zijn oren en jukbeenderen .
“Ngh, ngh,”¯
Hij trok zijn t-shirt naar boven en zag de haren zich vanaf zijn navelstreek verder verspreiden en trekken.
“Aahn!”¯
Hij gilde weer.
Zijn polsen en armen begonnen langzaam uit te zetten, en zo ook zijn gezicht
“Oh mein gott , aahhh!”¯
Zijn neus rekte met harde kraken en breken uit tot een lange behaarde wolvensnuit
Gahn, zijn gezicht begon nu meer en meer te gelijken op een hondenkop
Hij kreunde miserabel
Ook zijn heupen en benen begonnen gespierder en steviger te worden
“Nu kan ik vast alleen nog maar als een hond lopen”¯ zuchtte hij.
Hij schreeuwde het uit en ademde zwaar toen hij voelde hoe zijn armspieren begonnen te verstevigen.
Zijn dunne armpjes waren totaal verdwenen, en zijn spieren waren uitgezet tot wel twee keer hun slappe gewone grootte.
“Wat gebeurt er met me?”¯
Een flinke stoot schoot door zijn borst en hij huilde het uit.
Zijn magere kippenborst begon te schokken en uit te zetten.
Hij hijgde, hoe meer zijn borst uitzette.
Ook zijn buikspieren groeiden.
Zijn smalle rode shirtje kon zijn plots flink uitgezet en gespierd lichaam niet aan en begon langzaam te scheuren.
Eerst op zijn schouders.
Hij zakte door zijn knieen.
Hij nam een betere kijk op zijn gespierde armen.
“Wat ben ik?”¯
Een traan liep over zijn gezicht.
Maar dat duurde niet lang toen hij een schok door zijn ruggegraat voelde.
Die begon uit te rekken en duwde tegen zijn huid.
Hij boog zijn rug scherp omhoog en voelde zijn ruggengraat omhoog duwen en zijn shirt finaal openscheurde.
Aan het einde duwde en rekte zijn ruggengraat uit tot een lange dikke gitzwarte wolvenstaart.
Aan de voorkant scheurde zijn shirt ook nog kapot en ontblootte zijn gespierde met vacht bedekte borst.
Hij bekeek zijn lichaam en snikte .
Met elke snik werd zijn stem rauwer.
“Ik ben een monster.”¯
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.