FanFic.nl

Freestyle Love & Porn

DDW part 3.

Tom en ik overleggen zachtjes, zodat de rest ons niet hoort. We zijn het nogal oneens. Maar we worden het wel eens. "Wraak!" Roep ik. "Elysha, zoen Bill." zegt Tom met een grijns.
Mijn mond zakt open. Bill krijgt blosjes op zijn wangen. "Dat meen je niet! Dat kan ik toch niet doen!"
"Komt er nog wat van?" Vraag ik ongeduldig.
"Nee, ik ken hem pas een uurtje! En.. en.. wil Bill het zelf wel!"
"Hij heeft niets te willen! Ik moest het ook."
"Allright." Ik geef Bill vlug een kusje op zijn mond.
Ik kijk afkeurend. "Foei! Opnieuw, nu goed. All the way" herhaal ik Elysha's woorden.
"Oh, gemeen hijs niet fout!"
"Wel, het was een kus, en geen zoen!"
Ik zucht, eigen schuld. Ik geef Bill een zoen. "Nu blij?" vraag ik in het algemeen.
Ik knik. "Jullie zijn."
"Georg en Gustav!" zei Bill. Ik knik, dat was de meest perfecte kus ooit.
"doen" Zegt Georg, om Gustav te pesten.
"Wat zullen we ze laten doen?" vraag ik aan Bill "Kies jy maar wat." ik knik. "Schreeuw over de straat of iemand weet waar het Hilton is want ik ben de weg kwijt." zei ik. Nu nog mijn lachen inhouden.
"Neehe!" Zucht Gustav. "Ik wist het!" "WIE WEET WAAR HET HILTON IS?" Roept Georg hard door de straat. Niemand reageerd. "Help niet bepaald he, zo 's avonds laat."
Ik schiet in de lach. Iedereen kijkt me vaag aan. "We staan pal voor het Hilton, ik dacht al, wanneer komen ze erachter."
Gustav kijkt niet bepaald vrolijk voor zich uit, maar dan komt Peter met een kwaad gezicht naar buiten. "Waar zaten jullie?" Iedereen begint meteen excuses te mompelen.
"Wat een watjes zijn jullie!" zeg ik lachend. "Het was mijn schuld meneer. Ik had wat problemen en ze hielpen me, daarna waren ze de weg naar het hotel kwijt en kwam ik ze tegen. Ik ben mee gelopen naar hier, zodat ze niet weer de weg kwijt zouden raken." vervolg ik. "Wat hebben die koffers te betekenen?" vraagt de man. "Ik heb mijn vriendin verlaten omdat ze was vreemd gegaan met Tom, nu ben ik blij dat ik van der af ben."
Peter kijkt Elysha nogal ongelovig aan. "Hoeveel hebben jullie haar betaalt?" Vraagt hij. "Helemaal niets!" Zegt Bill meteen. "Het is echt gebeurt." De rest knikt instemmend. "Okay snel naar binnen dan!" We lopen allemaal naar binnen. "En nooit meer doen, niemand wist waar jullie uithingen." Hij pakt mij bij mijn arm. "Bel volgende keer eventjes." Ik knik.
Ik draai me om en loop weg, waar naartoe? Weet ik niet, niet naar huis, dat heb ik niet eens meer.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.