FanFic.nl

sweet Zoë Jane

Hoofdstuk10: Verbitterde tranen

Ik stopte bij een vijver. Er stonden een paar bankjes maar ik zag niets dat schreeuwde om m’n aandacht dus ging ik weer verder. De bladeren van de treurwilg raakte net het oppervlak en telkens als het waaide maakte ze kringen in het water. Ik keek er een paar seconden naar voordat ik door kreeg dat ik aangestaard werd.
Ik proefde de bittere smaak van m’n tranen. Mijn tong had deze smaak al zo vaak geregistreerd dat het al niet meer vies vond. Het was gewoon een bevestiging dat ik nog leefde. Pijn is het sterkst waarneembaar en vraagt dus ook de meeste concentratie. Ik zou alles opgeven om terug bij Kayline te zijn. Ik miste haar zo vreselijk. Het deed gewoon pijn om aan haar te denken. Zonder nadenken zette ik de ene voet voor de andere en probeerde me voort te bewegen. Maar het ging houterig en niet automatisch. Ik stond voor een nieuwe bank en omdat ik niet meer wist hoe ik moest wandelen zette ik me neer en staarde verdrietig voor me uit. Dit zielige verbitterd leven moest ten einde komen. Ik had het beslist en het zou gebeuren. Lang mocht het niet meer wachten. Ik kon deze bitternis niet aan.
Kayline zou vast verheugd zijn om me te zien. Ik zou verheugd zijn om haar te zien.
Als zusjes herenigd, dat was het enige waar ik op dit moment naar uit keek.
Ik stond terug op en slenterde naar het huis waar ik nu kon wonen. Voor een tijdje.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.