FanFic.nl

CSI: Greg's secret!

hoofdstuk 3

Greg pov.

liep het lab uit. Dat geluid van buiten klonk me maar al te bekend. Ik hoopte dat ik het mis had. Maar nee hoor , het was echt zo daar stonden ze hun ogen hongerig hun gegrom voor de meeste mensen angstaanjagend. Ik keek naar ze , zij keken terug de langste van het stel , Bobby liep op mij af. `Greg dus hier werk jij? Interessant word je nooit gek van al die heerlijke geuren om je heen?’ hij lachte zijn tanden bloot. Ik telde tot 10 en keek ham aan. Dit maakte hem woedend. Hij keek naar iets achter mij. ‘Jane , volgens mij hebben we hier een lekker hapje’ ik keek achter om en zag Nick staan hij keek doodsbang naar Bobby. Ik ging in mijn verdedigende houding staan. ‘als je bij hem wilt komen , moet je eerst langs mij’ siste ik. ‘ook goed , dan moet het maar’ antwoordde hij en hij sprong op mij af. Ik was er op voorbereid en sloeg hem tegen de grond. Jane rende nu op mij af. Ik keek om naar Nick of hij oké was , hij was oké maar kon niet zien wat er aan de hand was. Wij zijn te snel voor hem. Jane sloeg me tegen de grond. Ik stond snel op en zag dat er meerdere waren bij gekomen. Ik kon ze echt niet allemaal aan! Nick rende naar me toe ‘Greg!’riep hij. ‘Nick weg hier!’riep ik hem toe maar hij leek me niet te horen zijn ogen stonden bezorgd , verward , bang.’Nick!’riep ik weer. Bobby draaide zich om en rende op Nick af. Ik sprong op en ging voor hem staan. Ik gromde dreigend. Ik duwde Nick met een arm naar binnen en trok me terug. Ze waren met te veel en ik was maar in mijn eentje en Nick had ze hongerig gemaakt. Dat ik er nou tegen de geur kon en mij kon bedwingen betekende niet dat iedereen dat kon. Bijna niemand kon het ik kende er maar 3 en een ervan was ik.

Nick pov.

‘w…wat was dat?’ Greg draaide me naar mij om. Hij keek geschrokken. Zijn blauwe ogen stonden niet normaal ze stonden …. Wild. ‘dat eeuhh.. waren een .. hoe zal ik het zeggen.. eerst 2 later rond de 20 op hol geslagen…’ ik merkte dat hij niet op het laatste woord kon komen. ‘Greg?’ begon ik voorzichtig ‘hoe kan het dat .. nou ja ,, jullie zo snel waren en je maakte echt heel enge geluiden weetje dat’? hij keek me geschokt aan en leidde me naar de kluisjes en hij ging zitten op een bankje met zijn hoofd op zijn handen. Ik ging naast hem zitten. Ik was nieuwsgierig hoe het kwam dat het leek alsof hij een ander wezen was dan ik.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.