Hoofdcategorieën
Home » Overige » het pad » hoofdstuk 11
het pad
hoofdstuk 11
En dus gingen we terug, luisterend naar onze vader.
“ha! Ik had toch gezegd dat je niet achter de beer aan moest gaan!”ť zie ik speels treiterig.
“ja, dat weet ik nu wel”ťantwoordde mijn broer geïrriteerd.
Ik had het namelijk al een aantal uur achterelkaar, om de 5 minuten, gezegd.
Na 3 dagen lopen waren we terug in het dorp.
We keken of alles nog goed was, keken of de dorpelingen nog gezond waren en vertelde ze over onze avonturen die we beleefd hadden onderweg.
Ze luisterde gespannen en de kinderen wilden niet naar bed.
Hun moeders moesten ze mee sleuren om ze bij ons weg te krijgen.
Het dorp was wel leeg zonder onze vader maar het wende met de tijd.
Peter was het hoofd van het dorp en had een vriendinnetje, Lilly, hij liep al een aantal jaren achter haar aan zonder suc6.
Toen we terug waren was ze zo blij dat peter terug was dat ze hem zoende en vertelde dat ze van hem had gehouden.
Zij vond hem dus ook al een aantal jaren leuk, wat eigenlijk heel romantisch was.
Onze vader kwam om de zoveel tijd bij ons op bezoek. Een van de mooiste bezoeken was in de zomer, toen peter en Lilly gingen trouwen, om 12.00 toen ze elkaar bij het altaar het ja woord gaven begon het te sneeuwen en verscheen hij, tussen de bomen met zijn ogen vol trots, liefde en blijdschap.
Einde!
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.