FanFic.nl

GLEE is about opening yourself up to joy

High school crazy principal

Het was mijn eerste schooldag. Ik werd rustig wakker, stond op en keek in de spiegel. Ik pakte mijn borstel en kamde mijn haren. Ik had lang kastanje bruin haar. Ik poetste mijn tanden en kleedde me aan. Ik pakte mijn boeken bij elkaar en liep naar beneden. "Hoi mam. Ik kan niet wachten om nieuwe vrienden te maken." Zei ik enthousiast. "Liefje, wie wil er nou niet vrienden met je worden." Zei ze blij. "Dat zeg je alleen maar omdat je mijn moeder bent." Antwoordde ik. "Alexz natuurlijk komt alles goed." Moedigde mijn moeder me aan. "Oké, we zien wel." Glimlachte ik.

Mijn moeder bracht me naar school. "Doei." Zei ik snel tegen mijn moeder en zwaaide haar uit. Ik keek naar het grote bord met McKinley High School erop. Het was een groot gebouw, de leerlingen liepen kris kras door elkaar. De meeste leerlingen liepen met groepjes, zoals de cheerleaders, voetballers, nerds en gothics. Ik wist meteen wat ik wilde worden op deze school. Een cheerleader. Ik keek de cheerleaders bewonderend aan. Maar ze deden net alsof ik er niet was. Dus ze liepen door. Ik voelde me afgewezen, maar ik hield de moed niet op. ik liep verder totdat ik zag dat een groepje voetballers (American football) een jongen in een container dumbde. Ik zag leraren ernaar staren, maar die deden niks. Ik zag er zelfs een lachen, maar dat was zeker ook de coach. hij zag er niet uit. Hij had een te kleine gymbroek aan, want zijn buik puilde eruit. Ik draaide me snel om en liep verder.

Aangekomen bij de directeur zijn kantoor klopte ik op de deur. "Kom binnen." Zei een stem van uit het kantoortje. Ze hadden vast niet veel geld voor een nieuwe deur of kantoor. Want het was best wel kapot. "Hallo, ik ben Alexz Harrison." Stelde ik me voor en stak mijn hand uit. "Ah, jij moet die nieuwe leerlinge zijn. Zei hij met een accent. Ik denk dat hij Indische is.
"Ja, dat ben ik." Zei ik stiekem met rollende ogen. "Sorry, maar jij moet nu gaan. Ik heb belangrijke afspraken vandaag. En je kent het gezegde tijd is geld." Zei bij bot. "Maar waar moet ik naar toe? Welke lessen heb ik?" Vroeg ik me af. Hij zuchtte geïrriteerd. "Okee, maar jij moet wel meteen weg als ik ben uitgepraat en blaadjes heb gegeven aan jou." Zei hij boos. Hij legde me misschien nog niet eens 1 minuut uit waar ik naartoe moest. En de blaadjes werden gewoon in mijn handen geduwd. Ik werd er bijna eruit geschopt, gelukkig haastte ik me uit het kantoor, anders was hij geëxplodeerd van woede.

Reacties: