Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Doubt » #1
Doubt
#1
Ik klampte me stevig vast aan mijn vaders broek, mijn teddybeer onder mijn arm.
"Papa, waar gaan we naartoe?"
"Naar een vriend. Hij heeft mijn hulp nodig. Maar we moeten ons haasten, hij had niet veel tijd." Ik liet hem gauw los en keek toe hoe hij zichzelf veranderde. Ik had het al vaker gezien, maar toch werden mijn slaperige oogjes eventjes wat groter toen ik zijn zwiepende staart zag verschijnen. Ik bond, zoals ik altijd deed, zijn kleren aan zijn poot, mijn tas met spullen om de andere. Met twee haakjes, een lusje, nog een lusje, doorsteken en trekken. Zo had hij het me geleerd.
Ik kroop op zijn rug, giechelde toen ik zijn snuit voelde om me te ondersteunen. Het was ons geheimpje, ik mocht het echt tegen niemand vertellen. Dat mijn papa anders was dan andere papa's. Mijn papa was een wolf. Soms, als hij dat wilde.
Ik ging liggen, zijn pels hield ik stevig vast in mijn vuisten. Hij snuifde zachtjes, om me te waarschuwen dat hij ging rennen. Ik vond het heerlijk. Het was niet zo heel anders dan de auto. Alleen kon de auto niet zo snel, en in de auto werd ik ook ziek. Bij papa niet. Met hem was het veel leuker. Met mijn lieve wolvenpapa.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.