FanFic.nl

Doubt

#3

Mijn vader knikte. Ik keek nog een keer, maar ik snapte het niet helemaal. Er was iets niet goed. Mijn ogen gleden ook naar de anderen. Ze zagen er hetzelfde uit als meneer Carlisle, en het was niet helemaal juist. Ik fronste.
"Maar dat kan toch helemaal niet?" Mijn vader keek me een moment verbaasd aan.
"Natuurlijk wel, waarom niet?"
"Zijn ogen zijn niet rood. Jij zei dat ze rode ogen hebben. En dat ze gevaarlijk zijn, maar meneer Carlisle heeft me een hand gegeven zonder me op te eten!" Ik begreep er helemaal niets meer van, maar mijn vader glimlachte enkel flauwtjes.
"Lieverd, dat komt omdat Carlisle een goede vampier is. Hij wil geen mensen eten, hij eet alleen maar dieren." Ik slikte en klemde mijn beer wat dichter tegen me aan.
"Teddy geen pijn doen, hoor!" zei ik waarcshuwend tegen hen allemaal. Plots stond er een mevrouw voor me, heel erg snel. Ik keek omhoog, nog steeds met een wantrouwend gezicht. Ik draaide mijn beer wat weg van haar.
"Maak je maar geen zorgen, we zullen hem niets doen." Ze knielde voor me neer en ik keek naar haar lange bruine haren. Ik stak mijn hand opnieuw uit en aaide over haar hoofd.
"Papa, krijg ik later ook zo mooie haren?"
"Jij wordt nog veel mooier, kleine meid." De vrouw knikte.
"Ik ben Esmé, en jij?"
"Jasey. En dit is Teddy." Ik hield mijn knuffel voor haar gezicht, compleet vergeten dat ze Teddy wel eens zou kunnen opeten.
"Wat een mooie beer," zei ze. Ze aaide over mijn wang en ik lachte mijn tanden bloot.
"Papa, blijven we hier erg lang?"
"Dat weet ik nog niet, waarom?"
"Ik vind het hier leuk. En Teddy ook." Mijn vader glimlachte.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.