Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » American Idiot » American Idiot

American Idiot

21 juni 2010 - 15:24

1410

9

491



American Idiot

Dit verhaal gaat over een jongen, genaamd Mike. Hij is 16 en volgend jaar doet hij examen. hij is een buitenbeentje tegenover alle andere kinderen van zijn school. Daardoor wordt hij mentaal gepest en geplaagd. Ze slaan hem niet, omdat ze eigenlijk best wel bang voor hem zijn. Zijn vader kent hij nauwelijks, die is vertrokken toen Mike 3 was. Hij heeft nog 5 andere broers en zussen waardoor zijn moeder iets van 3 banen heeft om rond te komen. Mike is een echte buitenstaander, en houdt van politiek. alleen niet van de Amerikaanse politiek. Ze zeggen veel maar doen ondertussen helemaal niks. Later wil hij zelf ook de politiek in om de wereld te veranderenmet zijn ideen.

Don't wanna be an American idiot
Don't want a nation that doubt the new media
And can you hear the sound of hysteria
The subliminal mind fuck America

Welcome to a new kind of tension
All across the alienation
Where everything isn't meant to be okay
Television dreams of tomorrow
We're not the ones meant to follow
For that's enough to argue

Maybe I am the faggot America
I'm not a part of a redneck agenda
Now everybody do the propaganda
And sing along to the age of paranoia

Welcome to a new kind of tension
All across the alienation
Everything isn't meant to be okay
Television dreams of tomorrow
We're not the ones meant to follow
For that's enough to argue

Don't want to be an American idiot
One nation controlled by the media
Information age of hysteria
Calling out to idiot America

Welcome to a new kind of tension
All across the alienation
Everything isn't meant to be okay
Television dreams of tomorrow
We're not the ones meant to follow
For that's enough to argue



‘Oh, kijk. Daar hebben we onze prinses weer.’
Mike komt tegelijk met de school bel de klas binnen. Omdat hij ‘’anders’’ is dan alle andere kinderen wordt hij geplaagd en gepest. Maar niemand durft echt dichtbij hem te komen. Andere kinderen worden geslagen, hij wordt alleen mentaal mishandeld. Er is ook niemand die iets weet van hem, naast zijn naam en achternaam. Maar dat vindt Mike wel best. ‘Nog 1 jaar, nog 1 jaar, nog 1 jaar..’ denk Mike. Nog 1 jaar en dan is hij van deze school af. Nog 1 jaar al het gepest aan horen, dan is hij eindelijk vrij van deze kwelling.
De bel gaat, de les is afgelopen. Mike staat op. Iedereen loopt met een boog van 2 meter om hem heen. Maar dat is hij gewent. Dat doen ze al sinds de basisschool. Één van de grootste jongens van de school blijft naast hem staan. Hij slaat de boeken uit Mike’s handen. ‘Aah, Prinsesje, je laat wat vallen. Ik pak het wel even.’ Maar in plaats van het te pakken schopt de pestkop Mike’s boeken naar de andere kant van het lokaal. ‘oh, wat doe ik nu?! Ach, pak ze zelf maar.’ Mike zucht en loopt naar zijn boeken. ‘Onee, zo snel kom je er niet van af.’ De grote pestkop, Dick genaamd, komt voor hem staan. Dick is ongeveer de enige die binnen 2 meter van Mike vandaan durft te staan. ‘Nee, Prinses. Jou laat ik niet zo makkelijk gaan.’ Prinses.. Zo noemen ze Mike sinds hij eyeliner draagt. Hij draagt het om te laten zien dat hij niet bij de massa hoort. Om te laten zien dat je ook anders kan leven, dat je niet achter één iemand hoeft aan te lopen. Dat je zelf een eigen menig kan hebben. Maar dat zien de jongeren en kinderen van vandaag niet meer. Het gaat er alleen nog maar om of je in de mode bent, of je wel populair genoeg bent. Het gaat niet meer om de belangrijkste dingen. Of je vrienden je aardig vinden om wie je bent. En niet om hoe rijk je bent, of hoe populair. ‘Zeg prinses, waar sta jij naar te staren?’ Dick haalt hem uit zijn gedachten. De tweede bel gaat, de pauze is begonnen. Dick doet een stap naar achter. ‘Dag lieverd, ik zie je bij de volgende les.’ Hij lacht gemeen en draait zich om. Mike blijft alleen in het lokaal achter. Hij hoeft geen pauze te vieren. Met wie zou hij dat moeten doen? Hij heeft wel een aantal vrienden, maar niet op deze school. De meeste van zijn vrienden gaan trouwens niet eens meer naar school. Die werken, of spijbelen. Mike pakt zijn boeken op, en loopt naar zijn locker. Als de pauze is afgelopen slentert hij naar de volgende les. Mentoruur. Waar dat uur voor bedoeld is, is Mike nog niet duidelijk. Je doet er geen ene flikker, maar toch moet je er voor naar school komen en wordt er een uur voor vrij gemaakt.
‘Dames en heren, ik wil dit uur even gebruiken om met jullie te overleggen wat jullie na dit jaar willen gaan doen. Natuurlijk, jullie moeten volgend jaar eerst nog examen doen. Maar de zomer komt er aan, en daarna is het al weer snel weer zomer. Het is dus handig dat je alvast weet wat je wilt gaan doen.’ ‘Zo snel mogelijk hier weg..’ denkt Mike.
‘Mike bijvoorbeeld, wat wil jij later graag worden?’
Mike schraapt zijn keel. ‘Niks.’ Antwoordt Mike onverschillig. Niemand hoeft te weten dat hij later de politiek in wil om Amerika te veranderen.
‘Er is toch wel iets wat je leuk vindt..? Wat is je favoriete vak?’
‘Geschiedenis, aardrijkskunde, wiskunde..’ antwoordt Mike net zo onverschillig als de vorige vraag.
‘Kijk, daar hebben we al een begin. Wat doe je veel na schooltijd? Heb je een hobby?
‘Ik kijk graag naar politieke debatten. En ik speel gitaar.’
‘Kijk, nu hebben we tenminste wat. Misschien is politiek niet echt iets voor jou..’ de leraar kan zijn zin niet eens afmaken. Dick moet zich er weer eens mee bemoeien.
‘Nee, ze schrikken zich allemaal dood van zijn gezicht. Niemand zou naar hem willen luisteren! Wie wil hem nou als leider?’ Alle klasgenoten liggen in een deuk. Ze moeten wel, anders worden zij nog eens de dupe van alle pesterijen. Nee dan liever die Mike, die vraagt er toch al om.
‘De mensen die de wereld graag anders zien dan de massa. Die zouden op mij stemmen, die zouden mij steunen. Jullie niet nee, jullie zijn een deel van de massa. Jullie zien de wereld zoals degene voor jullie de wereld ziet. Het gaat bij jullie niet eens om het innerlijk, niet om het vertrouwen, niet om de gevoelens die je voor elkaar hebt. Het gaat bij jullie alleen om de populariteit, om het geld, om de macht, om het kleineren van anderen. Anderen die niet zoals jullie zijn. Mensen zoals ik. Ik wil niet zo’n idioot zijn die maar overal achteraan loopt, ik wil iemand zijn die de wereld kan veranderen. Iemand die ergens buiten staat en een eigen mening heeft en die mening ook kan vast houden. Ik vindt dat Amerika moet veranderen. We moeten een beter voorbeeld zijn want we zijn 1 van de belangrijkste landen, andere landen kijken naar ons op. We moeten geen massahysterie zijn, maar een volk dat in vrede kan samen leven.’ Mike was ondertussen gaan staan. De hele klas had hem aan gestaard met open mond. Dit was het langste gesprek dat ze Mike ooit hadden horen voeren. En het was niet eens een gesprek eigenlijk, maar een preek. De hele klas bleef doodstil zitten. Niemand waagde het om iets te zeggen. Mike bleef staan, midden in de klas, met zijn handen om hoog. Alsof hij zich overgaf. Maar de blik in zijn ogen zei wat anders. Hij had wat bereikt. Hij had de klas stil gekregen, ze hadden allemaal naar zijn verhaal geluisterd. Dit zullen ze niet snel vergeten. Hier gaan ze over na denken. Of ze er wat mee gaan doen is een 2e. Maar het is een begin. Er is iets veranderd. De leraar schraapte zijn keel. ‘Mooi gezegt Mike. Zullen we verder gaan..’

De bel gaat, de laatste bel voor vandaag. Mike kan naar huis. Of hij dat wil, dat is iets anders. Maar hij is voor vandaag klaar met school.
Als Mike thuis komt is zijn moeder er nog niet. Logisch, ze heeft iets van 3 banen. Hij ploft neer op de bank en zet de tv aan. De tv springt aan op MTV. 1 van de zenders waar Mike een hekel aan heeft. Er worden alleen maar verkeerde beelden gegeven aan de jongeren. Hier ook, een dikke rapper met een grote dure wagen en allemaal gouden sieraden danst met meisjes, broodmager en nauwelijks bedekt met kleren. Tegenwoordig is dit ook het straat beeld. Meisjes willen worden zoals de meisjes in de videoclips. Daardoor hebben ze bijna geen zelfrespect. Jongens kunnen met ze doen wat ze willen. Van die meisjes blijft niks meer over, en niemand die ze helpt. Mike zapt naar een ander kanaal. Dit hoeft hij niet te zien, mensen die zich voor schut zetten op tv, en de hele jongeren generatie met zich mee krijgen. Hoe ze het doen? Geen idee. Waarom zijn er kinderen, jongeren, mensen die dit leuk vinden? De teksten hebben geen inhoud, ze gaan nergens over. De melodie blijft het zelfde, er verandert niks. Eigenlijk net als de maatschappij. Alles is het zelfde, en lijkt op elkaar en er verandert niks. Wat moeten we ook met deze wereld..?


Reacties:

1 2

irish98
irish98 zei op 16 feb 2011 - 15:13:
respect


dobbyenwinky
dobbyenwinky zei op 5 feb 2011 - 17:11:
Wauw! Echt heel mooi


Soulmate
Soulmate zei op 1 sep 2010 - 18:24:
Love it
Greenday, American Idiot, deze shot!
Ik ga snel verder lezen!


Neeriash
Neeriash zei op 9 aug 2010 - 22:58:
Ik ben opnieuw begonnen met lezen, want ik was een beetje vergeten waar het over ging
Maar, nu valt het me pas op: die naam van die pest-gozer is Dick
Héél toepasselijk, Dick
Wat een dickhead =p


TomxObsessie
TomxObsessie zei op 24 juli 2010 - 14:29:
supermooi !
ik ga supersnel verder lezen !