FanFic.nl

2. Mika, The boy who fought too much {songfic} [af]

Friend of Mine

Georgia’s P.O.V.

We waren ondertussen al 2 maanden onderweg. We deden bijna alles te voet. Ons geld begon op te raken, maar dat maakte ons niet uit. Ik begon te wennen aan het weinige eten en de natuur om me heen. We probeerden de steden te vermijden, en als we wat nodig hadden stuurden we Tom eropuit. Hij was nu weer weg om eten te halen, en ik zat met Mika op een met gras bedekte heuvel. Hij had zijn arm om me heen geslagen. In die 2 maanden waren we dichter naar mekaar toegegroeid dan ooit tevoren, maar ik vergat nooit het doel dat ik voor ogen had: Het vinden van mijn man John. Ik wist alleen dat hij in een oorlog zat. Ik had geen idee waar precies, maar wel ongeveer. We zijn dus met het vliegtuig naar New York gevlogen, en op de gok maar wat gaan lopen. Één keer kwamen we ergens waar we in de verte geweerschoten konden horen. Maar toen waren we er nog niet klaar voor. We moesten eerst weten in welk gebied hij uitgezonden was. En of hij niet…
Ik deed een poging de brok in mijn keel door te slikken.
'Wat is er?' Vroeg Mika en hij kroop wat dichter tegen me aan.
'Niets. Ik dacht gewoon aan John. En of hij nog wel leeft,' zei ik.
Ik wist dat ik hem alles kon vertellen.
'Tuurlijk leeft hij nog. Alles komt goed, Georgia,' zei Mika geruststellend.
Het was zo lief. De enige reden waarom Mika dit zei was om mij gerust te stellen. Hij wilde altijd het beste voor mij hebben. Ook al zal het voor hem beter uitkomen als John er niet meer was. Dan zou Mika mij krijgen. Maar hij wist dat ik daar niet gelukkig van zou worden. Dat was waarschijnlijk ook de enige reden waarom hij mij mee had genomen. Hij wilde dat ik gelukkig was. Dat is hem op dit moment gelukt.
Mika haalde de haren uit mijn gezicht en keek me aan. In zijn ogen was het verdriet en de pijn af te lezen. Snel sloeg hij ze neer en ik kroop wat dichter tegen hem aan. Er verscheen een voorzichtige glimlach op zijn gezicht en hij keek naar de horizon. Samen zagen we hoe de zon onderging. Eigenlijk zou ik zo het liefste willen leven. Maar John was me teveel waard. Ik moest dit voor John doen. Ik mocht niet egoïstisch worden. Later zou ik hier geen spijt van krijgen.
Mijn ogen vielen langzaam dicht.



I’ve known you for so long
You are a friend of mine
But is this all we’d ever be?
I’ve loved you ever since
You are a friend of mine
But babe, is this all we ever could be?

I’ve known you for so long
You are a friend of mine
But is this all we’d ever be?
I’ve loved you ever since
You are a friend of mine
But babe, is this all we ever could be?

Reacties:

1 2

Teysz zei op 22 juni 2010 - 2:28:
Leuk hoofdstuk!

SusieSimon zei op 21 juni 2010 - 21:55:
Leuk
snel verder?
Melding?

Ezzlot zei op 21 juni 2010 - 21:33:
Slaapieslaapie doen tegen Mika aan
Maaaar nu even serieus, je moet gewoon officieel weer verder gaan. Want dit is hip, en ik wil weten hoe het verder gaat