Hoofdcategorieën
Home » Overige » 2. Mika, The boy who fought too much {songfic} [af] » War
2. Mika, The boy who fought too much {songfic} [af]
War
Tom’s P.O.V.
Daar stond ze. 2 Maanden had ik haar niet gezien, maar nu stond ze daar gewoon. Al had ik het liever niet gehad dat ze daar stond. Haar lange, bruine, gekrulde haren wapperde heen en weer toen ze probeerde te ontkomen aan de schoten die van alle kanten gevuurd werden. Ze werden niet specifiek gericht op haar omdat ze iets fout had gedaan. Ze werden gericht op haar omdat ze een Amerikaanse was. Ik zag haar een hoek omslaan en met gevaar voor eigen leven volgde ik haar.
'Wacht!' Schreeuwde ik boven het lawaai uit, maar het was verspilde moeite. Natuurlijk kon ze me niet horen.
Ik rende harder en harder en negeerde de zachte roep van boven me.
'Tom. Tom.'
Ik moest Delilah redden. Toen zag ik dat ze gepakt werd door 2 grote mannen en zelf voelde ik ook een duw in mijn zij.
'Nee!' Schreeuwde ik.
'Nee!'
Toen schoten mijn ogen open en ik keek recht in die van Mika.
'Ja!' Zei hij. 'Tom, pak je eten bij mekaar. En de rest van de spullen. We moeten hier weg.'
Verward stond ik op en pakte de spullen.
'Sneller!' Schreeuwde Mika en mam begon me te helpen.
Mika keek op de kaart.
'Er is geen ontkomen meer aan. De schoten kwamen van bijna alle kanten. Nog een paar uur en we zijn ingesloten,' zei Mika in paniek.
'Dan moeten we ons verstoppen!' Zei mam en ze nam een hap van de boterham die ze vast had.
'Tom, Mika, eet ook wat. Dan hebben we minder om te dragen.'
Ze duwde een beschuit in mijn handen en ik nam een hap. Daarna nam ik een slok van het water.
'Kan iemand me misschien vertellen wat er aan de hand is?!' Schreeuwde ik boven Mika en mam uit.
'Mensen zijn aan het vechten. We moeten hier weg. We kunnen nooit één bepaald persoon vinden in zo’n grote oorlog. We zullen dood gaan,' zei Mika.
'Maar pap dan?!' Vroeg ik en een blik van medeleven gleed over Mika’s gezicht.
'Ik beloof je dat we later naar hem op zoek gaan. Maar niet nu. We moeten onze eigen levens nooit vergeten Tom.'
Ik keek naar de bomen. Ik wist dat daarachter de stad lag, die nu waarschijnlijk verwoest zou zijn. Mika had gelijk. We zouden het nooit overleven. Toen griste ik de kaart uit Mika’s handen en haalde een pen uit mijn broekzak.
'Waar kwamen de schoten vandaan?' Vroeg ik aan Mika.
Hij wees met zijn vinger richting de bossen in het oosten, de lege vlakte in het noorden en vervolgens naar de weg die we al gelopen hadden in het zuiden.
'Maar ik weet zeker dat het leger zich ondertussen al verplaatst heeft naar het westen,' zei hij.
'Daar komen we maar op één manier achter,' zei ik.
Ik tekende met mijn pen een weg.
'Zó gaan we lopen.'
Mika pakte de kaart weer uit mijn handen.
'Maar dat is waanzin! Hoe kunnen we nu over water heen? Dat halen we nooit! De bruggen zijn waarschijnlijk al opgeblazen en de tanks zijn ons dan allang voor! Je speelt met je leven!' Protesteerde Mika.
'Dat doen we nu ook. We zullen inderdaad snel moeten zijn, maar dat doet er niet toe. Heb jij een beter idee? Desnoods zwemmen we naar de overkant, of bouwen we een klein vlot. Dat zien we dan wel weer. Of we vinden onderweg een betere weg. We kunnen hier niet blijven. Dit is de enige oplossing,' smeekte ik.
'Jongens, hebben jullie al enig idee waar we heen moeten, want ik wil hier zo snel mogelijk weg,' zei mam, die ondertussen alle spullen bij mekaar had geraapt.
'Nou Mika? Hebben we enig idee?' Vroeg ik.
Hij aarzelde.
'Mika?' Herhaalde ze.
'Ja, dat hebben we,' besloot Mika tenslotte en liet haar de kaart zien.
Zo snel we konden vertrokken we in oostelijke richting.
Now it feels like soldiers in a war and none of us are backing down
And I will show you victory is mine before we leave this battleground
Cause he don't wanna leave, and I don't wanna go
And I know just how this battle goes
He don't wanna leave and I don't wanna fight this kind of war
You know he's not the man you think he is; he's hiding all his flaws
So tell me what's the point of fighting? Because we'll all end up with scars
But girl if that's what I must go through, then I'm not prepared to lose
Cause I've already bled so much for you (No..)
Does he really know you like I know you, all the little things?
Does he really love you, like I love you, how can he compete?
If he makes me fight for you, I die for you, would he do the same?
Baby this is turning into way more than a game..
wtf, een oorlog. die verwachte ik nietXD
maar ik wil niet dat ze dood gaan ik lees snel verder