Hoofdcategorieën
Home » Twilight » The Quileute » Hoofdstuk 1
The Quileute
Hoofdstuk 1
Jacob, hierheen. Níº. Neem je roedel ook mee.
Ik klauwde mijn nagels nog iets dieper in mossige grond zodat ik meer snelheid kon maken. Kom er al aan. Is er iets gebeurd?
Hoor je zo wel. Schiet op.
Achter me hoor ik de poten van Seth en Leah zacht op de grond ploffen. Wat is er Jake? Problemen? Typisch Seth. Altijd alles willen weten.
Dat horen we zo jongens. Kom op, vaart maken.
Achter me hoor ik Leah snuiven. Ook al net zo typisch al haar broer. Meteen op haar teentjes getrapt. Ik minder wat vaart. Oké. We zijn er. Zeg niks, laat mij het woord doen en… Nou ja, houd gewoon je kop dicht. Seth blaft ten teken dat hij het ermee eens is.
Langzaam wandelen we de open plek op waar Sam’s roedel zich verzamelt heeft. Zodra Sam ons in de gaten heeft gromt hij en stapt naar voren.
Jacob. Wat fijn dat je gekomen bent.
Dat is wederzijds, Sam. Wat wou je overleggen?Op dit soort momenten baal je dat de rest van je eigen roedel -die bestaat uit Sam en Leah- niet kunnen horen wat Sam zegt. Gevolg, je moet alles herhalen.
De roedel en ik wouden weten of je nog langer aan de kant van de bloedzuigers blijft of dat je terugkomt bij ons, je familie, Jacob.
Leah en Seth grommen zodra ik het woord “bloedzuiger”ť herhaal.
Bij deze, Sam. Ik blijf bij de Cullens. Ze doen ons geen kwaad en eerlijk gezegd, het is redelijk gezellig.
Sam stoot een blaffende lach uit die meteen word overgenomen door de rest van zijn roedel.
Dus je blijft bij de bloedzuigers. Prima. Weet wel dat ze hun niet echt aan de regeltjes houden. Verbaasd houd ik mijn kop scheef. Ik hoor ook de vraagtekens bij Leah en Seth.
Regels?
Ja, Jacob. Regels. Het verdrag. Begint er al iets te dagen? Gisternacht zijn twee van de bloedzuigertjes op ons land gekomen.
Wie?
Ha. Je weet er dus iets van. Die kleine en die grote blonde.
Alice en Jasper? Terwijl ik de gedachten doorstuur naar Seth en Leah denk ik verwoed na. Wat moeten Alice en Jasper op het gebied van de Quileute?
Precies. Die bedoel ik. En aangezien dat niet de regels van het verdrag zijn, hebben ze het geschonden.
Mijn adem schokt en Seth jankt ongelukkig. Zijn gedachten zijn angstig. Geschonden! Jake, we weten allemaal wat dat betekend!
Ik weet het Seth, en houd nu je kop dicht.
Mijn poten trillen terwijl ik weer naar de grote zwarte wolf kijk. Geschonden is wel een heel groot woord, Sam.
Oh nee. Echt niet Jacob. We hebben hun gedrag al vaak met een korreltje zou genomen maar nu is het genoeg. Oorlog! Hij blaft luid en zijn roedel doet gewillig mee.
Ik probeer te stoppen met trillen terwijl ik me tot Leah en Seth wend. Jongens, dit is niet goed. Helemaal niet goed. Ga terug naar het huis van de Cullens en waarschuw ze!
En jij dan Jake? Ja, Jake, wat doe jij? Ik schud vastberaden mijn kop. Niks waar jullie je druk over moeten maken. Nou, schiet op. Peer hem en maak haast. Ze zullen in eerste instantie niet achter jullie aanvliegen maar je weet het nooit.
Leah knikt en vliegt onmiddellijk het donkere bos in. Seth kijkt me nog één keer aan en volgt zijn zus. Sam’s roedel begint klagelijk te janken terwijl ik me omdraai en Sam recht in de ogen kijk.
En, wat heb je gedaan? Je puppies in veiligheid gebracht?
Ik grom terwijl ik in stilte bid dat Leah en Seth snel genoeg kunnen rennen.
Dat heb ik inderdaad, Sam. Ik geef om mijn roedel. Je weet nooit hoe het afloopt met jou in de buurt. Zijn roedel begint te grommen terwijl Jareds ogen mij vol pijn aanstaren terwijl hij langzaam zijn kop schud. Ik negeer het gegrom en ga verder.
Als jullie het niet erg vinden wil ik graag vertrekken. Ik en mijn roedel moeten nog wat cruciale dingen bespreken.
Zonder op antwoord te wachten draai ik me om een sprint zo snel als ik kan weg. Ik dwing mijn poten om harder te bewegen en mijn nagels klauwen dieper in de grond dan ooit.
Op de achtergrond hoor ik hoe hun woedende gegrom steeds langzamer word.
Zodra ik weer op het gebied van de Cullens ben vliegen Seth en Leah in mensengedaante naar me toe. ‘Jake! Alles goed?’ Seth stem trilt en ik blaf ten teken dat er niks gebeurd is. Hij zucht opgelucht en ook Leah kijkt iets opgewekter.
Ik wandel richting Seth en geef hem een kopstoot tegen zijn borst. Hij kroelt even in mijn vacht waarna ik me omdraai en het bos invlieg.
Een seconde later ben ik terug in mensengedaante inclusief kleding. ‘Daar ben ik weer. Hebben jullie de Cullens al op de hoogte gebracht?’
Ze schudden hun hoofd. ‘Nee, sorry. We wisten niet hoe we het moesten brengen en wilden wachten tot jij terug kwam.’ Leah spreekt voorzicht - alsof ik haar elk moment in de haren vlieg.
‘Goed, dan gaan we nu de boodschap brengen.’ Ik kon er niks aan doen dat mijn stem trilde en deed dit keer geen mogelijkheid om het te verbergen.
Seth deed voorzichtig een stap naar voren. ‘Jake, jongen. Is alles goed?’ Ik haalde één keer bibberig adem en knikte toen. ‘Alles oké, alleen het is geen pretje als je in je eentje voor een woedende roedel staat.’
Leah knikt begrijpend. ‘Logisch. Kom op, we gaan richting onze grote vrienden.’
Ik knikte en Seth sloeg me even om mijn schouder. Langzaam liepen we het gras op. ‘Edward,’ roep ik zacht. Ik weet zeker dat hij het wel zou moeten horen. Inderdaad staat hij onmiddellijk samen met Bella op de veranda. ‘Seth, Leah, Jacob? Is er iets.’
Ik knik. ‘Dat kan je wel zeggen. Je kan nogmaals te paard, bloedzuiger.’ Zijn ogen worden groot terwijl Bella zich omdraait en naar binnen loopt. ‘Bella?’ Edwards stem klinkt gespannen. ‘Ik bel Alice en Jasper!’ roept ze over haar schouder.
‘Die moeten we hebben,’ mompel ik. Edward trekt één wenkbrauw op. ‘Ze zijn de Quileute grens overgestoken. Sam is niet bepaald blij. Dat is nog zwak benadrukt.’ Edward kijkt verbaasd. ‘Oh, daar heb ik niks over gelezen in hun gedachten. Ook niks over gehoord.’
Ik haal mijn schouders op. ‘Tja. Het zal toch wel zo zijn. Sam is geen gewelddadig typ en hij is nu erg woedend.’
Edwards gezicht betrekt.
‘Het komt er dus op neer dat Alice en Jazz de grens overgestoken zijn zonder toestemming. Het verdrag is verbroken en de regel is- ‘ Hij word verbroken door Alice en Jasper die met uitgestreken gezichten uit de deur komen stappen. Jasper knijpt zijn ogen onmiddellijk tot spleetjes - waarschijnlijk merkt hij de gespannen sfeer op.
‘Alice, Jasper,’ Edward praat rustig en benadrukt elk woord. ‘Zijn jullie de Quileute grens overgestoken?’
Ze kijken elkaar even kort aan waarna ze weer naar mij kijken. ‘Hoe weet je dat?’
Ik snuif. ‘Het zou héél misschien kunnen dat Sam’s roedel het gemerkt heeft en nu op oorlogspad zijn.’ Hun ogen worden groot. ‘Nee,’ fluistert Alice geschokt. Edward knikt. ‘Helaas wel.’ Hij werpt een blik op de bosrand. ‘Natuurlijk willen we weten waarom en moeten we dingen overleggen.’ Hij draait zich even om. ‘Emmett?’
Binnen een halve seconde verschijnt de grootste Cullen naast Edward. ‘Wil jij de bosrand goed in de gaten houden?’ Hij knikt.
‘Prima. Ik heb alles gehoord binnen de ben op de hoogte.’ Hij werpt Jasper even een vuile blik toe die een zachte grom van Alice oplevert. Edward kijkt bedenkelijk richting Seth en vervolgens naar mij. Ik knik.
‘Seth? Zou jij ook de wacht willen houden?’ vraagt hij voorzichtig. ‘Graag. Kom op, Emmett.’ Samen verdwijnen ze in het donker. Edward wend zich tot Leah. ‘Leah? Wat wil jij doen?’
Ze fronst haar voorhoofd waarna ze langs Edward naar binnen gluurt. ‘Ik denk dat ik mijn neusorgaan wel lang genoeg kan uitschakelen om de vergadering bij te wonen.’ Vanuit het bos klinkt Emmett’s bulderende lach.
‘Mooi zo. Kom we gaan naar binnen.’
Eenmaal binnen zit iedereen als kaarsrecht op de bank. Edward en Bella nemen plaats naast Carlisle en Esmé en Jasper en Alice gaan op de andere bank zitten. Leah en ik gaan op de prachtige houten vloer zitten. Rosalie zit verveeld op de leuning van de bank.
Paar seconden heerst er een onheilspellende stilte. Carlisle begint het gesprek. ‘Alice, Jasper. Is het waar?’
Ze kijken schuldig omhoog waarna Jasper antwoord. ‘Carlisle. Het spijt ons ontzettend en helaas is het waar. We deden het niet expres. Eerlijk.’
‘Klopt. We waren niet met opzet de grens overgegaan. Ik kreeg een visioen over een prachtige plek ergens in het bos. Een oude ruïne. We wilden de plek bezoeken, kijken of er iets aan de hand was.’ De laatste woorden kwamen hakkelend over haar lippen.
Carlisle’s harde blik werd zacht en Esmé stond op. ‘Lieverd, we nemen het jullie niet kwalijk. We hebben alleen nu een probleempje.’ Alice knikt en Jasper slaat een arm om haar heen. ‘Goed.’ Ik sta op. ‘We weten nu de reden. Daar is verder niks mee aan de hand.’ Ik glimlach even bemoedigend naar Alice. ‘De volgende stap is hoe we het probleem met de woedende roedel op gaan lossen.’
‘Dat probleem is ook opgelost.’ Emmett en Seth komen vluchtig naar binnen. ‘Hoezo?’ Carlisle kijkt verbaasd terwijl Emmett snuift.
‘Ha. Ze staan allemaal voor de deur.’ Als een wervelwind komt iedereen overeind. ‘Leah! Haal Nessie van boven!’ roepen Bella en ik. Leah knikt en vliegt de trap op.
Met Edward, Jasper en Emmett voorop lopen we de achterdeur uit.
Reacties:
Leuk!!! Eens een keer van de Quilette.
Maar Merel heeft gelijk je kan dat ook hier op fanfic doen, dat schuingedrukte. maar verder echt heel leuk. Melding?
xxxx
leukleukleukleuk!!
super gewoon... maar wat doen Alice en Jasper daar??
ennuh, melding??
Ja, weet ik alleen daar ben ik dan erg lang mee bezig en daar ben ik simpelweg te lui voor
Toch bedankt =)
En jij bent gewoon fan bij al mijn verhalen
Ik wil officieel een mededeling