Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Home » 37°
Home
37°
Ik plof zuchtendop het bed neer en trap mijn schoeisel uit. Teenslippers zijn killing om een avondwandeling mee te maken (maar als ik dat hardop zeg, krijgt Bill gelijk, en dat wil ik niet). Georg grinnikt en zet zich naast me neer. Ik laat me op mijn rug vallen en zucht nog een keer. Ik voel mijn warme huid, net niet verbrand, over het laken schuiven.
"Ik hou van je," fluistert Georg plots, alsof hij bang is om de stilte te breken. Ik glimlach. De zon werpt een roodachtig licht in de kamer. De avond valt hier laat, de klok wijst half elf aan.
"Ik ook van jou." Hij neemt voorzichtig mijn linkervoet in zijn handen en masseert zachtjes.
"Doen je voeten pijn?"
"Geloof je me als ik nee zeg?"
"Niet echt. Je bent ook echt gek om met die dingen te gaan wandelen." Hij masseert verder, ik protesteer niet.
Na een tijd neemt hij mijn andere voet en geeft dezelfde behandeling nog een keer. Ik geniet volop, mijn glimlach verdwijnt niet meer van mijn gezicht.
Zijn handen verplaatsen zich, over mijn enkels, mijn kuiten, mijn knie. Daar blijven ze liggen.
"Ga door," fluister ik.
"Weet je het zeker?" Ik kijk hem aan en knik. Hij is degene, met hem wil ik die eerste stap zetten.
Hij buigt zich over me heen en kust me zachtjes en intens. Ik trek hem verder op me en streel over zijn borst. Zijn vingers glijden over mijn buik, ik voel de sidderingen over mijn lichaam trekken. Ik ga voorzichtig onder zijn shirt, voel het resultaat van zijn workout stevig onder mijn hand.
Vanacht is van ons, en van ons alleen.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.