FanFic.nl

Home

38°

Georg

Het licht valt scherp binnen in de kamer. Ik kijk naar Lex. Ze stoort eich er niet aan, slaapt rustig verder. Ik grijns als ik terugdenk aan gisteren. Mijn lieve Lex heeft zich gisteren helemaal aan mij gegeven. Ze is perfect. Ook al was ze gisteren onzeker (zei ze niet, ik voelde het), ze genoot, ze heeft mij laten genieten. Ik streel door haar verwarde, blonde haren. Het laken laat net niks zien, haar arm ligt erover alsof het een houvast is. Een knuffelbeer. Ze is echt prachtig. En ze hoort bij mij.
Ik hoop dat Bill en Tom niet doorkrijgen dat ze niet op haar eigen kamer heeft geslapen. Ze worden vast razend kwaad als ze erachter komen. Ik zucht en ga wat dichter tegen haar aanliggen. Ze kreunt slaperig als ik mijn arm rond haar middel leg. Ze aait er onbewust over, haar vingers laten elke centimeter huid tintelen. Mijn lieve Lex.

De deur gaat open, ik kijk geschrokken op.
"Georg, Lex is weg en er ligt geen briefje, we moeten gaan..." Bill stopt geschokt in het midden van zijn zin.
"...zoeken," stamelt hij. Hij weet niet he hij moet reageren, hij twijfelt tussen walging en woede.
"Verdomme!" vloekt hij opeens. Lex schrikt wakker en kijkt met vermoeide ogen waar het geluid vandaan komt.
"Bill, hoe je bek," gromt en gaat terug liggen. Dan schieten haar ogen weer wijd open.
"Oh My God, Bill! Ik kan het uitleggen, ik zweer het!!" Ze wilt rechtzitten, maar bedenkt zich dan dat ze geen kleren aanheeft. Ze kijkt geschrokken naar haar grote broer die overduidelijk begint over te koken.
"Tom, ik heb haar gevonden!" Mooi, nu gaat de hel pas losbarsten...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.