FanFic.nl

We lost a dream we never had.

meet&Greet

al een kwartier zat ik hier jha een beetje te zitten,wachtend tot we naar binnen mochten.Ik had altijd al niet begrepen waaro maltijd die monsoon huppels die meet en greets wonnen maar deze slaan echt alles >< dus had ik maar een praatje gemaakt emt de enigste jongen, Tomas toepasselijk aangezien hij trekjes heeft van tom. eindelijk kwam saki die vertelde dat iedereen naar binnen mocht. de zenuwen sprongen in mijn lijf rond omg dit hou ik echt niet lang vol ><

Ik sta tussen de huppels die rondspringen omdat ze eindelijk binnen mogen. Ik kijk ze raar aan. Saki schiet in de lach. Ik grijns lief en knip oog naar hem als ie me herkent heeft. Er loop 1 meisje tussen de hupels die niet huppel is, gewoon een eigen style, beter. Ik trek Bills mutsje nog verder over mijn oren aangezien ik het koud heb. Het kutsje heb ik tot net boven mijn ogen getrokken. De jongens staan hyper op en geven ons allemaal een hand. Ik kom als erste bij Tom aan, en schud zijn hand. Daarna geef ik nog een hand aan de andere jongens, ze herkennen me niet omdat ik mijn hooft naar beneden buig, hopelijk worden ze nieuwsgierig.


trillerig gaf ik bill een hand en ik dwong mezelf om omhoog te kijken. 2 prachtig mooie bruine ogen keken me vriendelijk aan. het gesmoes van tom en georg leidde me af en ik vind enkele zinnetjes op. ze hadden het over een meisje met een mutsje. ik keek om me heen, hé dat meisje zag ik net niet en toch kende ik haar ergens van. ik gaf georg en gustav net zo zenuwachtig een hand en de brok in mijn
kee lwerd steeds groter en groter eenmaal bij tom aangekomen kreeg ik geen lucht meer. zijn prachtige grijns terwijl hij over zijn piercing likte lieten mijn hersens tollen, ik hield het niet meer serieus niet


Ik hoorde ze al fluisteren. Mijn plan was de hele Meet en Greet stil blijven tot me wat gevraagd word. Bill schud vrolijk ieders hand. Gosh wat heb ik hem gemist. Ik heb 4 maanden op hem moeten wachten, hoorde er 6 te zijn, maar David heeft me gebelt voor de verassing, de rest van de tour zou ik meegaan. Misschien werd Bill dan wel wat vrolijker. En als David dalijk zeurt dat hij met ene ADHD kind opgescheept zit moet ie mij neit de schuld geven. Dat verbied ik hem. David gaf aan dat de meet en greet begonnen was, de huppels begonnen druk en door elkaar vragen te stellen. Het andere meisje bleef stil, net als ik. "Gaat het wel met jullie?" vroeg Georg aan mij en het meisje. Het meisje knikte met grote ogen, en ik weigerde ene reactie te geven. This is gonna be fun!


het ging niet,het ging godverdomme niet ! maar ik verbood het mezelf ik verbood het me om hier en nu een paniek aanval te krijgen! ik drukte mijn ogen stijf dicht en probeerde mezelf te vermannen. iemand wreef over mijn rug 'he wil je wat drinken?' nog steeds met gesloten ogen schudde ik nee,aan de stem te horen wist ik dat het tom was. 'hoe is je naam?' het was georg. op de ondertoon hoorde je een trilling. Ik moest bewijzen dat het gaat ookal gaat het niet. ' Ay... verdr kwam ik niet

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.