Hoofdcategorien
Home » Harry Potter » No one can hurt me ever again. » Hoofdstuk één: De Reis. (deel één)
No one can hurt me ever again.
Hoofdstuk één: De Reis. (deel één)
Onzeker strompelde ik door de gangen van de trein, af en toe keek ik door een raampje om dan te zien dat er al mensen in zaten. Eén enkele keer kreeg ik een arrogante blik toegeworpen, maar de meeste kinderen reageerden niet eens op me. Toen er geen einde aan de trein leek te komen zag ik ineens een lege coupé en kroop ik er snel in. Ik schoof de deur bijna geluidloos dicht en plofte opgelucht neer.
And when I'm gone, just carry on
Don't mourn, rejoice
Everytime you hear the sound of my voice
Just know that, I'm lookin' down on you smilin'
And i didn't feel a thang
So baby don't feel no pain
Just smile back
And when I'm gone, just carry on
Don't mourn, rejoice
Everytime you hear the sound of my voice
Just know that, I'm lookin' down on you smilin'
And i didn't feel a thang
So baby don't feel no pain
Just smile back
Stiekem hou ik wel een beetje van dreuzels, omdat ze de ipod hebben uitgevonden en daarom kan ik nu heerlijk muziek luisteren. Ik neuriede een beetje met de muziek mee en schrok me helemaal kapot toen de schuifdeur ineens open klapte.
Oh, sorry, klonk er uit de mond van diegene die zojuist binnen iwas gekomen. Ik keek recht in twee groene ogen, met op zijn voorhoofd een bliksemvormig litteken. Mijn mond viel open van verbazing. Maar dat is Harry Potter! Ik wilde net wat zeggen totdat hij zich weer omdraaide en de coupé uit liep.
Hij zit vol! hoorde ik hem nog roepen. Ik zakte onderuit op de bank en zuchtte een keer. Niemand wou dus bij mij in de coupé zitten. Opnieuw ging de schuifdeur open en kwamen er zonder twijfelen vier personen binnen.
Hier kunnen we wel zitten, deelde een jongen met hele lichte blonde haren mee en hij plofte naast me neer. Twee dikke jongens en een meisje met donker haar volgden en gingen op de bank tegenover ons zitten.
En hoe was jou vakantie, Kwast? vroeg de jongen met de blonde haren, ook wel bekend als de grootste pestkop van de school; Draco Malfidus.
Goed, gaf hij alleen als antwoord. Zo ging Draco ook de andere twee langs en de andere jongen bleek Korzel te heten en het meisje Patty. Ineens draaide hij zich om naar mij en er verscheen een grijns op zijn gezicht.
Ik ben Draco, Draco Malfidus, stelde hij zich voor en hij stak zijn bleke hand uit. Blij dat er eindelijk tegen me gepraat werd nam ik zijn hand aan en schudde die. En jij bent? vroeg hij.
Ik ben Ashleigh, Ashleigh Bosch, zei ik ietwat verlegen. De grijns op zijn gezicht werd niet minder en dat maakte me eerlijk gezegd een beetje bang.
Reacties:
hehe ik zou me ook niet op mijn gemak voelen:pXD snel verder!
x
Leuk!!
kan niet wachten tot het volgende hoofdstuk..
melding?
xx
Ooh, Potter is hier echt een eikel!
Maar Draco is cool*-*
Snel verder
x