Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » We lost a dream we never had. » herinneringen...

We lost a dream we never had.

26 dec 2008 - 18:56

418

0

309



herinneringen...

Ik kijk verschrikt om me heen, en schud mijn hooft. "Nog heel even niet." sis ik. Ze knikt. De huppels moeten weg ze vertrekken en ik, het meisje en de jongens blijven achter. Als ik zeker ban dat de huppels weg zijn ren ik op Bill af en knuffel hem. Hij duwt me van zich af. "Wat doe jy nog hier?" vraagt Bill een beetje arrogant, voor de eerste keer kijk ik hem aan met een grijns. "Zeg liefje, zo doe je toch neit tegen mij?" grijns ik. Zijn mond valt open en hij tilt me op. "Elysh! Ik heb je zo ongelofelijk gemist, maar wat doe je hier, in Nederland?" vraagt Bill me als ik terug op de grond sta, nu ben ik weer een hele kop kleiner. "Bedank mij niet, bedank David, die heeft me hierheen gehaalt." zeg ik lachend. Bill kijkt me met grote ogen aan en tilt me weer op. "Omg, ik ben echt blij je hier te zien." zegt Bill lachend. Hij kust me teder op mijn lippen. Ik ben echt het gelukkigste meisje ter wereld

ik sprong op,wat blijkbaar geen goede zet was en plofte weer neer op de bank. Iedereen keek me met opgetrokken wenkbrauw aan. ' Ik ken jouw!!' zei ik lachend terwijl ik naar elysh wees. even kee kze me verbaasd aan 'waarvan?' 'aaggrr zeg niet dat jullie me nu al niet meer kennen'zei ik met een pruillip. 'waar moeten we jouw van kennen dan?'vroeg bill,nog steeds met opetrokken wenkbrauw.

"Oh Gott, Ayana! Van de comet awards toch?" vraag ik met een grote lach op mijn gezicht. Bill zet me weer neer. "Ja!" roept Aya opgewekt. "Gosh, niet verwacht dat ik jou nog zou zien ^^, let maar niet op die rare jongens, die zien elke dag andere meisjes, die herkennen je niet meer. Alleen ze weten nog wel waarvan ik je ken." ratel ik grijnzend. "Ohja?" vragen ze alle 4 in koor. Typisch. "Ja!" roep ik. "Waarvan dan?" vraag Tom. "Van de comet awards, het meisje dat was binnengesniekt!" roep ik weer lachend. Hun monden vallen open.

'het was niet eens mijn bedoeling' zei ik lachend. opeens sprong tom op en keek me streng aan. ik werd er gewoon bang van en kroop iets meer in de bank. 'Jij...Jij viel op mij toen je uit het raam sprong >< 'ehh oja ' zei ik grinekend. georg zuchtte : verveling, ik ga op de bank ' 'ja Yoo dag jij hebt een meet en greet sukkeltje ' zei Elysh lachend die zich in de lengte op de bank legde.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.