FanFic.nl

Our own Humanoid world

16. Woensdag avond 24/02/2010

Bill point of view
Het was 5 voor acht en ik deed mijn laatste make-up op. Ik keek als alles perfect zat en ging dan naar Makbule. “Ben je klaar?”� vroeg ik. “Ja hoor,”� glimlachte ze. “Nice,”� zei ik. Saki bracht ons naar een restaurant. Ik opende de deur voor Makbule. “Zeg, zo stijf,”� gniffelde Makbule. Ik giechelde. “Kom,”� zei ik. We gingen naar binnen. “Dude, dit is volgens mij kweenie hoe duur,”� zei Makbule meteen. “Ghehe, en dan?”� vroeg ik. “Je wilt toch niet zeggen dat jij dat gaat betalen?”� vroeg ze. “Tuurlijk wel,”� zei ik. “Je bent gek,”� zei ze. “Altijd al geweest,”� grijnsde ik. We kozen een leuke plek en gingen daar zitten. We hadden een uitzicht op buiten. “Het is hier mooi,”� zei Makbule. Ze keek haar ogen uit. “Ik deel je mening,”� zei ik.

Na het eten gingen we rondwandelen. “Heb je het koud?”� vroeg ik. “Beetje,”� gaf Makbule toe. “Wacht, ik geef je mijn jasje,”� zei ik en trok mijn leren jasje uit en gaf het aan Makbule. “dankje,”� zei ze en trok het aan. “Het is volle maan,”� merkte ik op. “Ik vind het leuk als het volle maan is,”� zei Makbule. “Ja, ik ook,”� zei ik en keek naar de maan. “Bill kijk uit!”� riep Makbule. Maar het was al te laat, ik liep tegen een paal op. Ik wreef over mijn voorhoofd. “Nou, dit is ook een goede indruk,”� mompelde ik. Makbule lachte. “Heb ik weer hé,”� zei ik. Makbule lachte nog steeds. “Moet je kusje hebben?”� vroeg ze. “Ja,”� zei ik zielig. “Awhi, kom hier jij,”� zei ze. Nu moest ik lachen. Ze gaf me een zoen op mijn voorhoofd. “Zo arm schaapje, nog pijn?”� vroeg ze. “Ja,”� zei ik. “Kom hier als je een kus wilt,”� giechelde Makbule. Ze liep weg. Ik liep maar achter haar aan. We kwamen uit op een skate park. “Zeg Bill, kan je skaten?”� vroeg Makbule die een skateboard vast had. “Eh, nee, ik kon vroeger wel kickboarden,”� zei ik. Makbule gniffelde. “Je denkt weer aan caught on camara is het niet?”� vroeg ik. “Jah,”� giechelde ze. Ik lachte en nam het board van haar over. “Eens kijken wat ik kan,”� zei ik zelfzeker. “Als je het kan, krijg je nog een zoen op je voorhoofd,”� zei Makbule. “En als ik op mijn gezicht ga?”� vroeg ik. “Dan ga ik lachen,”� gniffelde Makbule. “Geestig,”� zei ik en ging op het board staan en duwde me af. Wow ik kon het toch goed. En toen verloor ik mijn evenwicht. Ik ging recht op een struik af. Ik hoorde Makbule al lachen. Met een gil vloog ik in de struiken. Makbule kwam aanlopen. Ze lachte nog steeds. “Auw,”� was mijn eerste reactie. Ik kroop uit de struiken. Er staken dorens in mijn armen. “Dit doet pijn,”� zei ik. “Wacht ik help je even,”� zei Makbule. Ze trok bruut alle dorens eruit. “Aaaaah, joh dat doet pijn,”� jammerde ik. “Het is zo voorbij, dokter Mak helpt je wel,”� zei ze droog. Ik gniffelde. “Dude, je hebt een schaafwonde aan je kop,”� zei Makbule die erop duwde. “Aaw, niet aankomen, dat doet pijn,”� zei ik. “Kom, we gaan terug, dan verzorg ik het wel,”� zei Makbule. “Oké, dokter,”� grijnsde ik. Makbule gaf me een por. “Maar we gaan eerst nog wat anders doen,”� zei ze. Ze gaf me een wenkbrauwwiebel. “En dat is?”� vroeg ik. “De anderen laten schrikken,”� gniffelde Makbule. “Hoe wil je dat doen? Tom schrikt nog niet eens als er een gemuteerde eekhoorn in een latex pak voorbij komt,”� zei ik droog. “Ik weet wel iets, denk ik,”� zei ze. “Oké”� zei ik.

We liepen naar het hotel. Iedereen was vast aan het slapen aangezien het al midden in de nacht was. “Wie eerst?”� vroeg ik. “Hmm, Tom lijkt me het leukst, maar we gaan versterking halen,”� zei Makbule. “Wie?”� vroeg ik. “Tosca en Jorinde kunnen ons perfect helpen,”� zei ze. “Oké,”� zei ik braafjes. Makbule klopte hard op de deur. Een slaperige Jorinde deed open. Haar haren staken naar alle kanten. Makbule fluisterde haar iets toe. Jorinde begon meteen te grijnzen. “Goed, ik kom zo, eerst Tos wakker maken en dan komen we,”� zei ze. We wachtte buiten op hen. Zes seconden later stonden ze bij ons. “Oh, Bill Tom haat toch vieze kleine diertjes hè?”� vroeg Makbule me. “Ja, net als ik, juk,”� zei ik verafschuwend. “Oké, perfect,”� gniffelde Makbule. “Kom mee,”� zei Makbule. Ze trok me mee zonder dat ik iets kon zeggen. We stonden weer buiten. “Graven jij,”� zei ze. “Naar wat?”� vroeg ik. “Domme vraag Kaulitz,”� zei Jorinde. “Ah, naar beestjes,”� zei ik. “Proficiat,”� gniffelde Tosca. De drie meisjes waren al hevig opzoek naar wormen. “Sorry maar ik ga echt niet met mijn handen in die vieze modder zitten,”� zei ik. “Diva,”� zeiden de meisjes in koor. “Zeg,”� mompelde ik.
“Pak aan,”� zei Makbule. Ze stopte een worm in mijn handen. Ik slaakte een gil en liet het ding vallen. “Dude,”� bromde Makbule. “Eek, eek, eek,”� mompelde ik en ik veegde mijn handen af aan mijn broek. Na zeker een kwartier stonden de meisjes op. “We hebben genoeg, denk ik,”� zei Makbule. “Ik wil Tom zijn reactie zien,”� zei Tosca. Ze glimlachte evil. “Arme Tom,”� lachte Jorinde. “Nou, dan zullen we maar gaan zeker,”� zei ik. “Ja, goed, kom!”� zei Makbule. De drie meiden liepen voorop. Serieus ik verschiet nog eens van dat andere ras.

Reacties: