FanFic.nl

~ Nick's Point of Vieuw
Ik mocht nu niet huilen, het was mijn schuld. Waarom heb ik haar zoveel pijn gedaan? Ik keek naar haar gezicht, ze zag er zo lief uit. Zo zorgeloos. Ik pakte haar hand vast en hij was best wel koud. Haar eens zo warme hand was nu koud, en ik wist wat dat betekende. Zodra haar hart stopt met kloppen, zal dat van mij ook stoppen, beloofde ik mezelf. Ik bereide me al voor op de pijn die over me heen zou spoelen als ze er echt niet meer was. Ik keek naar haar hand in de mijne en ik voelde de tranen over mijn wangen stromen. ‘Kate, ik weet dat je me niet kan horen, maar ik moet dit toch kwijt..’ begon ik met een trillende stem. ‘Ik, het spijt me. Je weet niet hoeveel. Waarom was ik niet bij jouw toen het gebeurde? Ik weet niet wat ik moet zeggen, ik haat mezelf, ik walg van mezelf. Ik zal voor altijd van je houden'. En ik gaf haar een kneepje in haar hand.
‘Nick’ hoorde ik heel zachtjes. Analeigh stond in de deuropening. Haar ogen zijn rood en opgezwollen. 'Joe wilt je spreken', zegt ze met een gebroken stem. Ze liep gelijk weg. Dat doet ze elke keer weer. Ze kan het gewoon niet aanzien. Hoe haar beste vriendin op sterven ligt. Haar beste vriendin en mijn ware liefde. De hartmonitor piepte steeds langzamer en harder. ‘Nee Kate! Alsjeblieft, je bent mijn leven! Nee alsjeblieft!’ schreeuwde ik bijna. ‘Laat me niet alleen.’ Fluisterde ik weer. En toen stopte haar hart met kloppen, de hart monitor bleef in één lange streep piepen. ‘Blijf bij me.’ Fluisterde ik.