FanFic.nl

If I were a boy. *Tom kaulitz*

Hoofdstuk 1: De eerste ruzie.

‘Kika, de jongens en ik moeten morgen naar een afterparty.’
Ik keek naar hem terwijl hij zijn tanden stond te poetsen. Het was avond en ik was moe.
‘ja is goed, waar is die ergens?’
‘In Londen.’
‘Zo ver?’
‘Ja mag meekomen hoor.’
Ik had er niet zoveel zin in om te zien hoe hij onder gekwijld werd door tonnen van meisjes. Hij zou het vast niet erg vinden als ik zei dat ik liever hier zou blijven. Bij Saskia. De vriendin van Georg.
Ik had geen zin om aan te zien hoe ontrouw hij was en om maar weer eens in te zien dat Saskia al die tijd gelijk had.
‘Ik blijf wel hier.’ Hij kwam de slaapkamer in en keek me met een glimlach aan. ‘Je mag echt mee hoor. Ik zou het fijn vinden.’
Wat kon hij goed liegen. Hoewel ik van hem hield, waren er ook kantjes aan hem die me vreselijk stoorde. ‘En dan zien hoe je weer een onenightstand achter m’n rug hebt.’
Ik zuchtte en ging de badkamer in. Ik hoorde hoe hij onder de lakens kroop. Ik keek in de spiegel en zag een negentien jarig meisje dat vol zat met pijn en verdriet, maar toch nog steeds liefde voelde.
Ik deed m’n make-up af, poetste m’n tanden en deed m’n pyjama aan.
Toen ik langs hem ging liggen, voelde ik me meer en meer op m’n gemak. M’n ouders hadden al lang niets meer van zich laten horen, niet nadat ik had laten weten dat ik bij Tom zou gaan inwonen.
‘Ik ga echt geen onenightstand hebben, je weet toch dat ik van jou hou.’ Hij glimlachte, alsof hij daar zo zeker van was, en ik wist nog steeds niet wat ik van hem moest denken. Hij gaf me een zoen en dat verwarde me nog meer.
‘Ik ben heus niet blind, ik zie je kijken naar andere meisjes, en flirten met elk meisje dat mooier is als mij.’
‘Ben je nou jaloers?’ Het was net alsof hij spotte.
‘Nee, ik ben je vriendin. Toon een beetje respect.’ Ik verloor langzaam mijn kalmte.
‘Je weet toch dat ik niet van je weg ga.’
‘Ja, maar je laat niets van respect blijken, het is net alsof ik een meubelstuk ben, die je om de zoveel tijd eens oppoetst en voor de rest in een hoekje laat staan. Alleen nuttig voor je eigen gebruik.’
Hij keek me met een verbaasde grimas aan.
‘Waarom zeg je dat nu, het slaat nergens op.’
‘Ik weet het, maar dit is wel de waarheid.’
‘Je wilt gewoon dat, dat de waarheid is.’
Mijn mond viel open. ‘Snap je niet hoeveel ik van je hou, je doet me elke keer weer pijn als je weg gaat en dan als je terug komt me niet meer aankijkt.’
‘Je ziet dingen die er niet zijn!’
Hij werd kwaad. Ik had weer iets verkeerds gezegd, maar de waarheid mocht toch gezegd? In een relatie was men open en eerlijk tegen elkaar, maar wat als iemand de waarheid verzweeg omdat een leugen zoveel mooier uitkwam.
Ik stond op en ging naar de woonkamer. Saskia en Georg zaten er nog. Ik had geen zin om bij hen te zitten en ging daarom maar naar de kamer van Gustav. Die was nu toch bij zijn ouders.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.