FanFic.nl

[Doujinshi] Zwarte Hemel

Kyuu

Kyuu

Ik wou het uitgillen en weglopen toen ik de scherpe pijn in mijn hals voelde, maar Juro hield me goed vast zodat ik niet eens kon bewegen.
Ik viel flauw.

Ik werd pas weer wakker toen ik stemmen hoorde. Ik opende vermoeid mijn ogen en keek recht in het gezicht van Juro dat me bezorg aankeek.
“Sta recht”� Riep een schorre stem. “en handen omhoog!”�
Politie. Juro greep mijn hand en trok me recht, waarna hij gewoon wou wegstappen tot een dikke politieman voor hem sprong en hem snel in de boeien sloeg. Een andere politieman greep mijn schouder stevig beet en voorkwam dat ik wegliep. Iets wat we toch niet gelukt zou zijn, want ik voelde me te zwak.
Gehoorzaam liep Juro met een bebloed gezicht met ze mee, terwijl de wondjes in mijn hals al dichtgegroeid waren. Ik had geluk dat de politieman me aan de verkeerde schouder vasthield en ik prikte steeds nieuwe wondjes met mijn nagels zodat het niet opviel dat ik gebeten was met een hele hoop bloed zonder dat er wonden te zien waren. Ik snapte eigenlijk niet waarop Juro ze niet overmeesterde. Hij was sterk genoeg en kon de geheugens van de twee mannen zo modificeren. Ik wist dan wel niet wat hij van plan was, maar ik vertrouwde hem desondanks het feit dat hij mij net gebeten had.
Ze leidden ons naar een politiekantoor dat niet zo ver van het parkje was en geboden daar om op een stoel te gaan zitten.
“En wat dacht de heer daar met dat meisje te doen?”� Vroeg een lange, smalle man toen we nog maar net zaten. Juro staarde naar de grond en reageerde niet.
“Maggek es kijken?”� Vroeg de dikke politieman aan mij en ik sloeg mijn hand over mijn wond, terwijl ik stiekem met de nagel van mijn pink nieuwe wondjes maakte.
“Kom op, meissie, Flippie zal je heus geen pijntjes doen!”� Zei hij met een vreselijk dialect. Ik smeekte de goden dat de wondjes lang genoeg bleven en mijn bebloede hand werd weggetrokken door de dikke man.
“Wow, maat, moet je’s kijken! Das net een beet van Dracula!”� Zei hij gefascineerd. “Owjah, ik zal Dracula eventjes overnemen dan kan jij ook es kijken!”�
De dikke politieman draaide zich om en ik prikte weer nieuwe wondjes totdat de smalle agent naar mij toe liep en mijn hals aandachtig bekeek. Daarna duwde hij mijn kin omhoog zodat ik hem recht aan moest kijken.
“Zouden ze van een sekte zijn? Ik bedoel, zie dat haar en die huidskleur!”� Concludeerde hij tegen zijn collega.
“Ken je die man?”� Vroeg hij vriendelijk aan mij en ik schudde mijn hoofd.
“Probeerde hij je aan te randen?”� Ik schudde mijn hoofd weer. “Bel maar een ambulance, Flip, die wond ziet er niet normaal uit en dat haar van hen… misschien zijn ze wel ziek? Roep ook de chef erbij. Dit is een zaakje voor hem.”�
De dikke man liep achter het hoekje weg.
Ik schrok en keek Juro wanhopig aan, terwijl hij nog steeds naar de grond staarde. Wat was hij toch van plan?
“Hoe noem jij?”� Vroeg de smalle man aan mij en voor ik kon antwoorden deed Juro dat.
“Ze heet Ellen Weeks.”� Juro stond op en brak de boeien moeiteloos, waarna hij zich in volle lengte uitstrekte. Hij leek erg groot op een of andere griezelige manier en het werd nog griezeliger toen hij zijn tanden liet zien en blies als een kat. Zijn ogen kleurden rood en de politieagent deed het duidelijk bijna in z’n broek. Net als ik in feite.
“Doe me niets! Doe me niets!”� Gilde de agent die smekend op z’n knieën viel. De Dikke versie kwam ook kijken, maar liep direct terug het hoekje om, waarachter hij ons angstig bekeek.
“Dorst?”� Vroeg Juro Hiou plots weer als een gentlemen -Dat noemt nou eens een stemmingswisseling!- en ik knikte. Hij bedwelmende de dunne agent met zijn adem (speciale gave van Volbloeden: mensen bewusteloos maken met hun adem) en ging achter de hoek om de dikke man te gaan halen, waarna hij met hem bij de schouder vast nam en hem voor mij duwde.
“Probeer je adem ook eens.”� Zei hij lief.
“Ik ben geen volbloed.”�
“Probeer het.”� Zei hij iets luider. Ik gehoorzaamde en blies in het gezicht van de angstige agent. Zijn gezicht verzachtte en hij zakte in elkaar.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.