FanFic.nl

We lost a dream we never had.

(no subject)

[TomPOV] Ookal is ze niet echt mijn type toch trekt ze me aan,ik heb het rare gevoel alsof ik voor haar moet zorgen. ik kriebelde met mijn vingertop onder dr kin. ze grinnikte en draaide haar hoofd naar me. ze had donkerbruine ogen die je dor het licht van de lantaarnpaal perfect kon zien. Ze lachte schattig. haar gezicht kwam dichterbij,of kwam mijn gezicht nu dichterbij die van haar? alsof het boeide,ik had mijn ogen gefixeerd op haar lippen.haar prachtige volle mond. en het miniscule contact wat ik had met hun was voor mij al hét ding wat deze dag helemaal weer goed hebben gemaakt.

"Door mij? Hoor je wel wat je nu zegt? Door MIJ heb je ruzie met Tom." zeg ik ziedend. Bill weet neit waar hij moet kijken. "Oke sorry Elysh maar het is gewoon moeilijk oke, ik hoor nu dus net dat je misschien wel zwanger kan zijn, en kijk wat voor reactie je erop geeft, wat moet ik dan denken, goh, Elysh is vreemd gegaan, ach wat maakt mij het ook uit? Wil je dat ik zo over je denk ofzo?" vraagt Bill me. Ik schud van niet. Ik heb weer overdreven gereageerd. Gosh, waarom doe ik dat nou altijd. "Het spijt me." fluister ik met mijn blik op de grond. Bill legd zijn vinger onder mijn kin en heft mijn hooft op. "Het is al goed, ik schrok gewoon." fluizterd hij zacht.

'tom?' 'uhu?' 'maak het goed met bill...' 'WAT? die arrogante zak? nheehee mooi niet ><' 'please tom...Voor mij?' hij grijnsde 'kusje?' ik lachte en gaf hem een klein kusje op zn neus. samen liepen we terug naar het gebouw waar Elysh bij bill op schoot zat. Gelukkig geen geschreeuw meer. 'ehh bill..' ik keek trots op naar tom. 'sorry ik moest zonodig mn mond open trekken op het verkeeerde moment...' bill knikte ' het spijt mij ook,vooral tegenover jouw Aya gaat het weer?' ik knikte,ik was allang blij dat het tussen Bill,tom en elyshí¡ weer goed was

Maar dalijk ben ik echt zwanger! Schoot er ineens door mijn hooft. Ik schrok, maar ik ben gewoon ongesteld geweest. Ik begon spontaan te huilen. Godver, waarom altijd ik, altijd ik heb die godsvergeten rotgebeurtenissen. Maar, ik heb ooit geleerd, bij biologie dat als je het zo verdringt dat je zwanger bent je gewoon ongesteld word. Nee! Dit kan niet waar zijn! Ben ik dan zo van slag? Nee toch? Ik weet het allemaal niet meer. Bill legd sussend zijn armen om me heen en streelt mijn schouders.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.