FanFic.nl

it all starts in the fifth year

hoofdstuk 21

Aily lag nu al een week op bed. Overdag verveelde ze zich een ongeluk, uit verveling ging ze maar haar huiswerk maken. ’s Avonds was een heel ander verhaal. Heel Griffoendor was al bij haar langs geweest. Iedereen was erg onder de indruk van de kamer. Omdat ze niet met lege handen aan wouden komen namen ze allemaal wat lekker mee. Als ze wou kon ze een snoepwinkel beginnen. Haar vrienden kwamen elke avond even kijken. Met Hermelien en Ginny kon ze uren praten. Met Harry was ze ook veel aan het praten, over Ginny, zwerkbal en over de leraren met vaak Sneep in de hoofdrol. Fred en George waren haar persoonlijke hofnarren. Ze lieten alles zien wat ze hadden ontwikkeld voor hun toverfopshop. Aily wou graag als proefkonijn dienen maar ze hadden dat haar verboden. Daarom deden ze het opelkaar. Nadat Aily buikpijn van het lachen had gekregen gebaarde ze de tweeling om bij haar op bed te komen zitten. George die nog een oranjeteint had met groen haar í¡ la een wortel ging aan de ene kant zitten en Fred met een paarse kleur en eveneens groen haar, een aubergine kwam aan de andere kant zitten. ‘Wat is er Aily, vind je ons niet leuk meer, ontsla je ons als je favoriete grappenmakers,’ vroeg Fred met een gekwelde blik. ‘Natuurlijk doe ik dat niet, ik zou niet weten wat ik zonder jullie zou moeten. Maar George ik wou het eigenlijks even over Hermelien willen hebben.’ De tweeling keek haar verbaast aan, ‘Hermelien,’ vroeg George verrast. ‘Is er iets dat ik moet weten.’
‘Nee, nee niet op die manier, rustig George. Maar ik vroeg me af of alles nog wel lekker loop bij jullie.’
‘Naar mijn idee wel, hoezo eigenlijks Aily, je maakt me een klein beetje bang.’
‘Wow, ik krijg een Wemel bang. Maar alle gekheid op een stokje, Hermelien is zichzelf niet meer.’
‘Hoe bedoel je Aily?’
‘Nou, voor ik verplicht in bed moest liggen was ze vrolijk, vertelde veel over jullie en hoe goed het wel niet ging, maar sinds ik een paar dagen op bed lig doet ze anders. Ze heeft het bijna niet meer over jullie en als Ginny of ik iets vertel over Harry of Ron kijkt ze net alsof ze een slok wisseldrank heeft genomen.’
Fred en George keken elkaar aan, ‘Heeft ze je helemaal niks verteld Aily,’ vroeg George verbaast. Aily schudde haar hoofd. ‘Ik ben bang dat je het moet vertellen broertje van me,’ zei Fred op zijn beurt.
‘Oke, Aily, wat ik je nu vertel is strikt persoonlijk het komt deze kamer niet uit oke?’ Ze knikte en George ging verder. ‘Hermelien kan soms overkomen als een grijs muisje die zich het liefst in de boeken verstopt. Maar onder die laag ligt een heel gevoelig meisje vol onzekerheden. Als ik alleen met haar ben en dan bedoel ik ook echt alleen, zijn we eigenlijks een beetje klef.’
‘Dat is wel het understatment van het jaar,’ zei Fred, ‘maar ga verder.’
‘Dank je wel Fred, maar we houden het bij zoenen en knuffelen. Wij of ik kan beter zeggen ik ben niet zo snel met die dingen. En nou heeft Hermelien besloten dat ze er klaar voor is, maar ik wil niet dat het in een donker hoekje van het kasteel gebeurt of achter een boom in het Verboden Bos. Hermelien ziet het elke keer weer als een afwijzing. Ze denkt dat ik haar niet mooi genoeg vind. Ik snap wel dat ze zo’n gezicht trekt, want jij en Ron hebben jullie eigen kamer en Harry en Ginny, nee dat wil ik ook niet weten. Maar snap je het Aily, ze denkt dat ik haar niet leuk, lief of mooi genoeg vind, terwijl dat helemaal niet zo is.’
George hield op met praten. Aily dacht diep na, ‘Maar George, zou je nu wel met haar willen vrijen?’
Hij glimlachte, ‘Ik zou niets anders willen, maar wel op een plek waar niemand ons zou kunnen betrappen.’
‘Wel ik heb een idee,’ ze zwaaide met haar hand door de kamer. ‘Deze kamer is perfect. Niemand zal jullie storen en zaterdag hebben jullie vrij.’
‘Hoe zie je dat voor je Aily, je mag het bed niet uit. Wil je er naast komen liggen?’ Ze moest lachen. ‘Nee, liever niet George, maar inderdaad ik mag niet uit bed, maar Fred zou het vast geen ramp vinden om mij een trapje naar boven te tillen zodat ik op jouw bed kan liggen.’ Fred zijn ogen begonnen te twinkelen, ‘Nee, dat zou ik helemaal niet erg vinden.’
‘Maar hoe zit het dan met Ron, die kan wel elk moment binnen stappen.’
‘Ik weet niet of je het bent vergeten, maar zaterdag moet Zwadderich tegen Ravenklauw spelen dus het hele kasteel zit buiten en mocht het een snelle wedstrijd zijn, dan willen Harry en Ginny hem vast nog wel even aan de praat houden over Malfidus of iets dergelijks.’ In George zijn ogen begonnen sterretjes te twinkelen.

Zaterdag kwam Fred met een glimlach de kamer van Aily binnenlopen. ‘Weet je het zeker,’ vroeg hij. Aily knikte, ‘100 procent zeker. Kom til me op en breng me naar jullie kamer.’ Ze keek nog een keer de kamer goed rond. Alles klopte, overal stonden kaarsjes te branden, de gordijnen waren dicht en George stond er ontzettend zenuwachtig te wezen. ‘Niet zo zenuwachtig zijn George, alles komt goed. Hermelien zal er over vijf minuten zijn. Ze is naar de bieb voor het boek duizend magische kruiden van Helle Bonkeveen aan het halen.’ George moest glimlachen, ‘Je hebt een goed geheugen Aily.’ Daarna keek ze Fred aan. ‘Nou opschieten, Hermelien staat nou niet bekend als treuzelkont.’ Met een glimlach tilde Fred haar op en bracht haar naar de andere slaapkamer. Ze lag amper op bed toen ze Hermelien al hoorde. ‘Aily, ik heb je boek hoor, maar ik snap niet wat je met duizend magische kruiden moet.’ Ze hoorden de deur open gaan, een tijdje bleef het stil daarna hoorden ze: ‘George, wat is dit, wat is het hier ontzettend romantisch.’ Het ongeloof was in haar stem te horen. Ze hoorden George wat zeggen, en Hermelien slaakte en gilletje van geluk. De deur werd met een klap dicht gedaan en daarna was het weer stil in de griffoendortoren.
‘Missie geslaagt volgens mij.’ Glimlachend keek Aily Fred aan. Maar Fred zijn gezicht stond niet blij. ‘Fred wat is er, kan ik je helpen?’ Geschokt ging Aily zitten, ‘Fred vertel nou, waarom kijk je zo verdrietig.’ Hij ging bij haar op bed zitten, ‘Ik wil dit ook, een leventje met vrienden en een geliefde aan je zij, maar het zal nooit lukken.’ Een traan gleed over zijn wang. Aily kroop wat naar voren en gaf hem haar haar schouders om troost te zoeken. ‘Wil je er over praten Fred?’

Reacties: