Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » Snape Story » Lost and Found
Snape Story
Lost and Found
"Bingo!" Ik zei het iets te hard, want een paar mensen keken me vervelend aan. "Wat is er?" Vroeg Draco, die nog steeds naast me stond. "Oh, niks. Moet jij niet met je vader ergens naar toe gaan?" Vroeg ik iets te bot. "Nee, ik mag zelf weten waar ik naar toe ga." Zei hij te trots. Een minuut later kwam zijn vader naar hem toe. "Kom Draco, we moeten gaan." Zei pa Malfidus. Ik moest mijn lach inhouden. "Doei Draco'tje. Ik zie dat je overal zelf mag weten waar je naar toe gaat." Zei ik lachend tegen hem. Wat een vaderskindje. Ik focuste me weer naar het boek die ik had gevonden. Genaamd: Mysterieuze en magische plekken. Zou de open plek in mijn droom ook hierin staan? Ik hoop het maar. Ik keek op de rug van het boek. Gedachte bestuurbaar. Er kwam een glimlach op mijn gezicht. Ik pakte het boek stevig vast en dacht heel diep na over de open plek in mijn droom. Het boek sloeg open. 'Mystic Falls' heette de open plek. Waar heb ik dat nou eerder gehoord? Ik keek om me heen, want ik kreeg het gevoel dat ik bekeken werd. Ik liep verder de winkel in, met de twee boeken in mijn handen. Ik keek weer om, niemand. Ik besloot om de twee boeken af te rekenen. Mam had gezegd dat ik nog een huisdier mocht uitkiezen. Ik besloot om een rat te nemen. Na het afrekenen en de winkel uit, liep ik de Betoverende Beestenbazaar binnen. Ik keek de winkel rond. Het stonk er verschrikkelijk. Ik keek in alle kooien, de ratten waren hilarische. Ze deden touwtjespringen met hun eigen staartjes. Na een tijdje had ik een rat gekozen en later ook gekocht. Ik liep tevreden met nog mijn bange rat naar buiten. Hij moest nog aan me wennen. Ik dacht terug aan mijn enge nachtmerrie. Waarom was meneer Snape in mijn droom, wat heeft hij er nou mee te maken? Wat nou als hij haar nu wat wilt aandoen? Nu werd ik bang. Ik moest naar haar opzoek.
Ik liep zo snel mogelijk naar de plek, waar ik hun had achtergelaten. Maar hier waren ze niet. Ik besloot maar om verder te lopen. Maar ik wist de weg niet meer. Ik was verdwaald. In paniek liep ik bijna te huilen, maar dat wou ik niet. Dus ik veegde de tranen uit mijn ogen. Ik wou niet dat ze over mijn wangen rolden. Ik kwam Lucius Malfidus tegen, maar ik wist niet zeker of ik wel zijn hulp wou. Hij zag me lopen, dus ik besloot om zijn hulp te vragen, want ik had geen zin om in een enge gang te lopen. "Meneer Malfidus, kan ik u om hulp vragen?" Vroeg ik bijna smekend. "Wat is er kind?" Vroeg hij bezorgd, ook al leek het niet een zorgzaam persoon. Ik fluisterde het maar in zijn oor, want ik had geen zin om commentaar van Draco te krijgen. "Ik ben mijn moeder kwijt, ze is samen met Meneer Snape." Fluisterde ik langzaam. Draco keek me nieuwsgierig aan. "Aha, ik heb ze net nog gezien. Kom maar mee." Zei hij kalm. Hij liep al en ik volgde hem samen met Draco. Ik zag Snape al staan, mama ook. Ik liep iets sneller naar mama. Ik gaf haar een knuffel. Ze keek me vragend aan. "Ik was de weg kwijt." Fluisterde ik tegen haar. Ik liep weer naar Meneer Malfidus. "Danku, Dankuwel." Zei ik dankbaar.
Nu Meneer Malfidus hier toch was, begonnen mijn moeder, Snape en hij een gesprek. Draco stond erbij, maar ik had eigenlijk geen zin om te praten. Maar ik moest nog een bezem. Dus dat vroeg ik maar aan haar. "Mam, ik moet nog een paar dingen. Kan je heel even met me meegaan?" Vroeg ik smekend. "De plicht roept." Zij mijn moeder tegen de heren en jongen. Ze namen afscheid en daarna liep ze met mij mee.. Ik vroeg in de winkel een moeilijke vraag aan Mam. En ik weet niet of het een goed idee was om het te vragen. "Mam? Meneer Malfidus die zei dat ik heel erg lijk op papa, maar ik lijk volkomen niet op hem. Waarom zou hij dat zeggen?
Reacties:
you are going yo continue!!!(anders gooi ik stinkkorrels in je kamer
)melding?
nauw snel meer:o
Ja precies de vraag, wie ik me ook afvroeg.
Een vraag waar ik vandaag nadat ik geslapen heb achter zal komen.