FanFic.nl

Als we buiten staan, kijkt hij mij weer liefjes aan. ‘Zullen we naar jouw huis gaan?’ zegt hij dan.
‘Wil je voortaan niet zomaar weglopen?’ antwoord ik nepboos naar hem. Hij trekt een prullip en zegt ‘sorry’. Ik kijk hem lachend aan.
‘Maar oké, je wilt dus naar mijn huis, en wat gaan we daar doen? Of zullen we dat later gaan verzinnen?’
‘We verzinnen het later!’ zegt hij blij.
We beginnen rustig te lopen. Na een tijdje begint Bill te klagen dat zijn voeten zeer doen. ‘Doe je laarzen dan uit!’
‘Nee ik ga dus écht niet op mijn sokjes lopen.’
‘Neehee, doe ze maar uit, dan mag je op mijn rug’ zeg ik hem lief. Hij gaat op de grond zitten en begint zijn laarzen uit te doen. Als hij ze stevig vast heeft, springt hij op mijn rug. ‘Ben ik niet te zwaar?’ vraagt Bill onzeker.
‘Neejoh!, je bent zo licht als een veertje, maar hou je wel goed vast!’ Ik loop naar huis. Bij mijn voordeur zeg ik dat Bill zich nu wel goed moet vasthouden. Wanneer ik voel dat hij zijn greep versterkt, pak ik snel mijn sleutels en maak ik de voordeur open. Ik loop met Bill op mijn rug naar de woonkamer en daar zet ik hem neer op de bank. Ik ren snel terug naar de voordeur om die nog eventjes te sluiten.
“Bill, wat is je plan?”� vraag ik als ik naast hem neerplof. Na vijf minuten heeft hij nog niets bedacht. ‘Ik heb misschien een idee!’ Bill kijkt mij vrolijk aan.
“We gaan een filmpje kijken!”� roep ik uit. Bill springt op.
‘Dat is een leuk idee ’.
‘Okay! Jij zoekt een film uit en ik pak cola en popcorn. In mijn kamer staat een grotere TV met dvd speler, dus we kunnen beter in mijn kamer gaan kijken. Je moet dan naar boven lopen en dan links en dan de vijfde deur aan je rechterhand.’
Terwijl ik naar de keuken loop, hoor ik Bill al naar boven sprinten. Ik pak snel een fles cola en twee bekers. Daarna stop ik een zak popcorn in de magnetron. Als hij het signaal geeft, dat hij klaar is, gooi ik alles in een bak. Ik pak de fles cola met bekers en de bak popcorn en ik loop wankelend naar boven. Als ik mijn kamer inloop, staat Bill stralend met een dvd in zijn hand. Ik zet alle spullen op het nachtkastje. ‘Heb je een leuke dvd uitgekozen?’ Bill knikt trots en laat de dvd Sneeuwwitje en de 7 dwergen zien. ‘Ehm…Bill? Dat is een dvd voor mijn nichtje van vier, die hier soms komt spelen.’
‘Maar deze vind ik zo leuk!’ protesteert Bill als een klein kindje. Ik zucht overdreven en stem toch maar toe. We ploffen neer op het grote bed als de o-zo-leuke-film begint. Ik zet de popcorn in het midden neer, zodat we er niet om hoeven te vechten.
Ik ga een beetje tegen Bill aanzitten. Ik probeer mij zoveel mogelijk te richten op het beeldscherm, wat erg moeilijk is met een geweldige jongen naast mij.
Als de aftiteling komt, wordt de kamer gevuld met de ringtoon; ’99 Luftballons’. Bill zoekt naar zijn mobiel en neemt op.