FanFic.nl

Lucky, this has been happened <--afgerond

11

Tom:
ik werd wakker van een onrustig geluid. ik wreef de slaap uit mijn ogen en keek even door de kamer. de plek naast me was leeg en verder in de kamer zat Cilla tegen de muur aan met haar handen over haar buik samengeknepen. geschrokken stond ik op en knipte het kleine bedlampje aan. vervolgens liep ik naar haar toe en liet me naast haar neerzakken. 'wat is er?' vroeg ik bezorgd toen ik haar bleke gezicht zag wat zich vertrok van de pijn.'buikpijn.' mompelde ze. ze kreunde en greep haar buik steviger vast. haar ogen had ze gesloten en zweet parelde op haar voorhoofd. ik raakte lichtjes in paniek. wat moest ik doen?! Bill! kwam er als eerst bij me op en ik stoof naar zijn kamer. zonder aankloppen stormde ik binnen en begon paniekerig te roepen dat hij nu mee moest komen vanwege Cilla. ik schudde mijn hoofd weer er trok de twee mee die verbaasd wakker waren geworden dankzij mij. 'wat is er nou Tom? doe rustig.' maar die raad kon ik dus even net niet opvolgen. in mijn kamer begrepen de twee al snel waarom ik zo paniekerig was. Regina rende snel naar haar zusje en voelde haar voorhoofd. 'shit niet weer.' zei ze. 'haal jij Gustav even Bill? dan haal ik even wat ijs uit de vriezer en wat paracetamollen. Tom,zit en blijf.' beide stoven de kamer uit. even later was iedereen in de kamer aanwezig. Cilla lag op bed en was nu wat rustiger.
'hebben jullie überhaupt wel voor het koken op die belachelijke lijst van Mike gekeken?' vloog Regina tegen mij en Gustav uit en we schudde beide ons hoofd. hierna volgde veel gefoeter van Regina en uiteindelijk moest Bill haar de kamer uitloodsen om haar rustiger te krijgen. Dit was dus niet zomaar iets. Regina hoorde je hard snikken vanachter de deur wat geleidelijk over ging in zachte snikken en sussende woordjes van Bill. Lilly kuchte even. 'ik denk dat ik al weet wat er is. Mike is soms een beetje overbezorgd en maakt meestal een lijst met belangrijke weetjes voor als de meiden ergens alleen naar toe gaan. het zal misschien heel dom klinken zo'n lijst maar toch is het wel belangrijk te weten wat er op staat. Cilla is namelijk allergisch voor pepers.' ik hoorde Gustav kreunen en mezelf sloeg ik voor m’n kop. Ja, we hadden inderdaad hele pepers gebruikt voor het maken van de nasi. dat betekende dus dat het onze schuld min of meer was. 'rustig maar. de laatste keer dat ze dit had was ze na twee dagen weer beter hoor. dat was alleen wel vijf jaar geleden. ik weet niet of dat nu veranderd is.' ik knikte en op dat moment kwam Regina weer binnen met Bill achter haar aan. haar ogen waren wat gezwollen van het huilen. 'het gaat weer.' zei ze. 'wilt één iemand bij Cilla blijven? dat lijkt me veiliger. ze heeft wel rust nodig maar voor het geval er iets mocht zijn is het handiger als er telkens iemand in de buurt is en nee liefje, jij niet. jij hebt ook flinke rust nodig na vanavond dus jij blijft bij mij.' zei Bill nadat Regina gelijk haar mond wilde open trekken. 'ik blijf wel.' zei ik. 'het is min of meer mijn schuld dus neem ik de verantwoording wel op me.' Georg knikte. 'morgen ochtend breng ik Mike wel op de hoogte. niet nu anders staat hij hier binnen twee secondes en hij verdient ook even rust. iedereen gaat nu maar naar bed oké? morgenochtend zien we wel verder.' iedereen verliet de kamer en nu was ik weer alleen. ik liet me voorzichtig op het bed zakken en ging naast Cilla liggen. ze ademde wat onrustig maar sliep nu in ieder geval rustig zonder al te erge buikpijn. ze had een paar paracetamolletjes gekregen en een ijszak op haar hoofd. ik zuchtte diep. ik was gewoon kapot geschrokken van zoiets kleins terwijl het vrij normaal was. ze had buikpijn en ik raak gelijk in de stress. ergens schaam ik me wel. maar ze is gewoon zo lief, ze mag geen pijn hebben.
deze keer liet ik me niet weerhouden en druk een zachte kus op haar voorhoofd. ik liet me in mijn kussen zakken en viel al snel in slaap.

Regina:
Bill haalde zijn lippen van de mijne. 'sorry.' zei hij. ik knipperde even met mijn ogen. 'sorry? waarvoor?' vroeg ik. Bill kreeg een blos en keek naar zijn voeten. 'nou, ik weet niet of ik dit nou wel goed deed. misschien wilde je dit helemaal niet.' ik keek hem aan en hij richtte zijn bruine kijkers op mij. Bill was altijd mijn droomjongen geweest. oké, misschien zeg ik dit ook omdat ik toch nog steeds fan ben maar nu is het wel wat anders. je kent de jongen persoonlijker.
Ik zie verlegenheid in Bill's ogen. ik glimlach voorzichtig. 'zelfs het kleinste kusje van jou laat mij al vliegen.' zeg ik zacht en Bill's ogen beginnen te fonkelen. 'je gaf me precies wat ik nodig had. de liefde die ik jaren lang al niet meer gekend heb.' Ik knuffelde hem stevig. 'du bist alles was ich bin.'zegt hij zachtjes.
na een tijdje liet hij me los. ik onderdrukte een grote gaap. 'misschien is het beter dat dit prinsesje gaat slapen.' zei Bill. ik knikte en liep naar het bed. Bill bukte zich en pakte het mes. 'en hier hoef jij niet meer bang voor te zijn. ik berg het op en houd het bij me. zo kom je hopelijk niet zo snel meer in de verleiding. wonden helen maar laten lelijke herinneringen achter.' hij verstopte het ergens in een van zijn tassen en kroop bij me in bed. ik kroop dicht tegen hem aan en legde mijn hoofd op zijn borstkas. Bill legde beschermend een arm om me heen. zo sliep ik in.

'BILL wakker worden HEEELP alsjeblieft kom werk mee nu BILL help nou sta op word wakker!' ik werd wakker van Tom die zowat een zenuwinzinking kreeg naast ons bed. 'wat is er Tom?' vroeg Bill chagrijnig en nog half slapend. 'het is Cilla!' binnen twee tellen stond ik naast mijn bed. ook Bill stond nu naast me en Tom sleurde ons zowat mee. toen we in de kamer van Cilla en Tom stonden wist ik het gelijk al. ik haastte me naar mijn zusje toe. 'niet weer.' mompelde ik. 'Bill, haal de anderen. ik haal ijs en paracetamollen. Tom,zit en blijf!' Tom had het echt niet meer maar knikte. ik rende de trap af en kwam even later terug in de kamer.

nadat Cilla op bed lag en ik haar geholpen had richtte ik me op de jongens.'hebben jullie überhaupt wel voor het koken op die belachelijke lijst van Mike gekeken?' beide jongens schudde hun hoofd en ik liet een regen vloekwoorden over ze los. Bill duwde me de kamer uit waarna ik buiten de kamer in snikken uitbarstte. 'rustig Reg. niet zo paniekeren. het gaat toch al goed met Cilla? rustig nou maar.' hij drukte zich tegen me aan. 'waarom is zij telkens het slachtoffer!' riep ik maar Bill drukte zijn vinger op mijn mond. 'hé. jij bent eerder slachtoffer. je kan heus niet alle gevaren voor haar opvangen. hoe graag je ook wilt dat gaat gewoon niet. Cilla red zichzelf ook wel. je mag haar gerust beschermen maar doe jezelf er niet telkens zoveel pijn mee. dat kan ik niet aanzien.' ik werd langzamer rustiger en knikte. 'je hebt wel gelijk. hoe graag ik haar ook wil behoeden voor gevaar, ik zal het niet altijd kunnen.' Bill glimlachte naar me. 'vanaf het moment dat ik je al zag wist ik dat je een apart geval was. en ik heb het niet alleen over uiterlijk.' hij kuste me en ik wist dat het goed zat. we liepen de kamer weer binnen waar we afspraken dat Tom bij Cilla zou blijven. eigenlijk wilde ik dat doen maar Bill snoerde mijn mond voor ik het kon zeggen en knipoogde. hij had gelijk.

Samen kropen we voor de zoveelste keer weer in bed en zakte ik weg in een slaap. geen nachtmerrie, geen droomloze slaap, maar een gelukzalige droom. geen beelden maar gewoon een gevoel. zacht, beschermend en vrolijk. Bij Bill was ik gelukkig.

'ben je wakker?' vroeg ik aan Bill de volgende morgen. ik hoorde alleen maar wat gebrom wat er duidelijk op wees dat ik hem nu wakker gemaakt had. 'sorry.' fluisterde ik terwijl ik me uit zijn armen wrong. de wekker wees aan dat het pas zeven uur was dus besloot ik maar eventjes door het huisje te wandelen. in mijn pyjama en op mijn blote voeten liep ik over de verdieping. in de kamer van Gustav en Lilly was het erg stil. beide lagen nog te slapen. rug aan rug met beide een punt van de dekens vast. giechelend ging ik naar de kamer van Georg en Larissa. ook zij lagen nog te pitten. een stuk minder fatsoenlijk dar Gustav en Lilly maar wel schattig. dicht bij elkaar en even charmant. als ik mijn mobiel nu bij me had zou ik chantage materiaal gemaakt hebben. ik sloot de deur en liep naar de kamer van Tom en Cilla. Tom had het zo te zien niet volgehouden wakker te blijven en was dicht naast Cilla in slaap gevallen. hij lag op de dekens en hield een hand van Cilla vast die er rustig bij lag. ik liep iets dichterbij en legde het ijskompress weer goed op haar voorhoofd. ze ademde nog wel wat zwaar maar waarschijnlijk zou ze snel weer beter zijn. sneller dan die keer dat Morris haar pepers gegeven had. toen moest ze bijna naar het ziekenhuis. ik bekijk de twee in bed even goed. ze zouden een lief stel zijn. ik had Tom nog niet eerder zo gezien. hij stond nogal bekend als player en macho. maar hij was gister echt bezorgd geweest. ik moest grinniken als ik nog eens dacht aan zijn geflipte gedoe naast ons bed midden in de nacht. ik haalde de pet die hij nog steeds op had van zijn hoofd en hing die aan de stoel. ik glimlachte nog even en verliet vervolgens de kamer weer. ik liep naar beneden en vervolgens de tuindeuren uit zo de tuin in. ik rende een stuk door de tuin heen tot ik buiten adem was en liep vervolgens weer naar binnen. terug naar mijn kamer waar ik weer naast Bill het bed in kroop. hij mompelde iets als; je bent koud.' toen ik met een hand zijn gezicht streelde. ik giechelde en kroop weer dicht tegen hem aan om nog eventjes wat te gaan slapen.

Reacties: