FanFic.nl

Emily's 1ste jaar op Zweinstein

Hoofdstuk 4. De WegIsWeg

Hagrid en Emily liep door Londen veel mensen keken hun na, omdat Hagrid drie keer zo lang was als een normaal persoon maar Emily trok zich niks aan van al dat gestaar. Hagrid was hartstikke aardig en hij vertelde verhalen over grootse tovenaars en heksen terwijl ze door Londen liepen. ‘En dan hebt je nog Perkamentus, voor mij is hij de grootste tovenaar ooit!’ verklaarde Hagrid. ‘Hij deed dingen met zijn toverstaf die heksen en tovenaars nog nooit eerder hebben gezien. Hij is ook de enige jeweetwel voor vreesde.’ ‘Vreesde? Leeft hij dan niet meer,’ zei Emily teleurgesteld ze had die Perkamentus wel eens willen zien toveren. ‘Nee, hij is al twintig jaar dood,’snikte Hagrid. ‘Maar hij is gestorven als een held!’ en Hagrid stem klonk al wat sterker. ‘Heeft Perkamentus ook op Zweinstein gezeten?’ vroeg ze. ‘Heel heel lang geleden, hij was ook zelf schoolhoofd. Tot zijn dood,’ vertelde Hagrid en droomde een beetje weg. Waarschijnlijk had Hagrid Perkamentus persoonlijk gekend, dacht Emily bij zichzelf. Hoe zou hij dood zijn gegaan? Zou hij vermoord zijn of gewoon gestorven zijn van ouderdom?
‘Aha, hier motten we zijn,’ en Hagrid wees naar een cafeetje dat De Lekke Ketel heette. ‘Het is hartstikke beroemd,’ verklaarde Hagrid toen ze naar binnen gingen. Emily keek goed rond, maar het zag en niet echt beroemd uit beroemd uit. Er zaten wat oude heksen en tovenaars, maar niet meer dan tien en er stond een nogal oude man achter de bar. ‘Morgen Hagrid,’ zei de vrouw achter de bar. ‘Hoi Hannah, ik ben nu bezig voor Zewinstein,’mompelde Hagrid en hij liep snel achter de bar door naar een deur die leiden naar een klein binnenplaatsje waar wat vuilnisbakken stonden. ‘Uhmm Hagrid, ik wil niet stom doen of zo maar volgens mij loopt die dood,’ perste Emily uit haar keel . ‘Nee,nee hoor,’lachte Hagrid. Hagrid pakte een parapluutje binnen uit zijn reusachtige jas hij tikte op een aantal bakstenen. Tot Emily’s verbazing begon de muur open te gaan. En kwam een soort deur te voorschijn. ‘Dit is de WegisWeg,’ zei Hagrid met een grote glimlach. Emily keek haar ogen uit! ‘Wauw!’ stamelde ze. ‘Het is echt geweldig!’ Hagrid lachte hard toen hij Emliy’s gezicht zag. ‘Kom. We moeten daaro zijn,’ Hagrid wees op een zaakje dat Klieder & Vlek[i/] heette. ‘O ja, heb ik bijna vergeten. Hagrid rommelde een van zijn zakken. ‘Met dreuzelgeld kom je hier niet zo ver,’ zei hij en opende zijn hand daarin lagen wat gouden, zilveren en bronzen munten. ‘Geef je dreuzel geld maar hier.’ Emily pakte de honderd euro van haar moeder uit een zakje dat ze aan de binnenkant van het rode vestje dat ze aan had, had zitten. ‘Dit zijn Galjoenen.’ Hagrid wees op de nogal grote gouden munten. ‘Dit zijn Sikkels.’ En hij wees op de zilveren munten. ‘En dit zijn Knoeten,’ legde hij uit.’Het is heel makkelijk een Galjoen is zeventien Sikkels en een Sikkel is negenentwintig Knoeten. Hartstikke simpel. Okè, laten we nu maar een inkopen voor je doen. Laat me eens kijken. Waar heb ik dat ding gelaten?’ Hagrid voelde in zijn zakken. ‘Laat ik het hier hebben!’ Hij haalde een papiertje te voorschijn en gaf het aan Emily. ‘Lees maar voor,’ sprak Hagrid haar toe.
‘ZWEINSTEIN HOGESCHOOL VOOR HEKSERIJ EN HOCUS-POCUS
Uniform,
E[i]erstejaarsstudenten hebben nodig:
1. Drie effen werkgewaden (zwart)
2. Een paar beschermende handschoenen (drakenhuid of soortgelijk)
3. Een wintermantel (zwart, met zilveren speld)
4. Een effen puntmuts (zwart, niet verplicht meer sinds 2005)
N.B.: Alle kledingstukken moeten van naamlabels worden voorzien
Verplichte lectuur,
Alle leerlingen moeten in het bezit zijn van de volgende werken:
Het Standaard Spreukenboek (niveau 1) door Miranda Wiggelaar
De Geschiedenis van de Toverkunst door Mathilda Belladonna
Theoretische Grondslagen der Magie door Adalbert Zwatel
Gedaanteverandering: een Boek voor Beginners door Emeric Morfo
Duizend Magische Kruiden en Paddestoelen door Phillippa Zwam
Magische Brouwsels en Drankjes door Arsenius Grein
Fabeldieren en Waar Ze Te Vinden door Spirtus Zalmander
De Zwarte Kunsten: Een Handboek voor Zelfbescherming door Quinten Tondel
Overige Benodigheden
1 toverstaf
1 ketel (tin, standaardmaat 2)
1 set glazen of kristallen flesjes
1 telescoop
1 set koperen weegschalen
Leerlingen mogen tevens een uil Of kat Of pad meenemen.
Ouders worden eraan herinnerd dat eerste jaar geen bezemsteel mogen bezitten.’ Emily was klaar met lezen. ‘Kunnen we dat allemaal hier halen?’ vroeg ze aan Hagrid. ‘Jazeker, alles wat op die lijst staart kun je hier krijgen. Kom we gaat als eerst naar Klieder&Vlek,’zei Hagrid en wees naar een boetiekje niet ver van hun vandaan.
Overal in Klieder&Vlek stonden boeken met toverspreuken, biografieën over beroemde tovenaar en heksen, leerboeken, oude en nieuwe boeken en boeken die bijvoorbeeld gingen over hoe je kabouters uit je tuin moest verdrijven. Emily volgde Hagrid naar de balie, waar een kleine rij stond met kinderen die waarschijnlijk ook naar Zweinstein gingen en hun ouders. De rij werd steeds korter tot uiteindelijk Hagrid en Emily aan de buurt kwamen. ‘Aha, ik zie het al eerstejaars toch?’ zei een wat oudere dame tegen haar. Verlegen knikte ze. ‘Dan heb je deze boeken nodig.’ De oude vrouw pakte een stapel boeken onder de balie vandaan. ‘Het Standaard Spreukenboek niveau 1 door Miranda Wiggelaar, De Geschiedenis van de Toverkunst door Mathilda Belladonna, Theoretische Grondslagen der Magie door Adalbert Zwatel, Gedaanteverandering: een Boek voor Beginners door Emeric Morfo, Duizend Magische Kruiden en Paddestoelen door Phillippa Zwam, Magische Brouwsels en Drankjes door Arsenius Grein ,Fabeldieren en Waar Ze Te Vinden door Spirtus Zalmander, De Zwarte Kunsten: Een Handboek voor Zelfbescherming door Quinten Tondel. Dat waren ze toch?’ Emily checkte de boeken op het lijstje en knikte weer. ‘Hagrid!’ riep een stem achter hun. Hagrid en Emily draaide zich allebei tegelijk om. Een roodharige man zwaaide naar hem. ‘Kijk maar even wat rond,’zei Hagrid en liep richting de man. Snel betaalde Emily en begon boeken na te speuren. Tot ze uit uiteindelijk kwam bij een boek genaamd Het leven en de leugens van Albus Perkamentus door Rita Pulpers. Hagrid had haar verteld dat Perkamentus de grootste tovenaar ooit was, maar toen viel haar oog op een ander boek genaamd Het leven van Harry Potter door Rita Pulpers. Ze pakte het zware boek van de plank. Op de kaft was stond een getekende bliksemschicht en onder de titel stond nog wat De hoogtepunten en dieptepunten van Harry Potter. ‘Dat soort onzin moet je niet geloven,’ klonk een stem achter haar. Meteen draaide Emily zich om. Een jongen van ongeveer haar leeftijd met pikzwart haar een amandel-vormige groene ogen. ‘Van dat boek is maar misschien een kwart waar,’zei hij. ‘O,’bracht Emily verbaast uit. ‘G-ga je ook dit jaar voor het eerst naar Zweinstein,’ mompelde Emily terwijl ze het boek snel terug in de kast zetten. Hij knikte. ‘Wat leuk,’ stamelde Emily die niet echt wist wat ze verder moest doen. ‘Ik ben Albus,’zei de jongen. ‘Albus? Zoals in Albus Perkamentus.’ ‘Ja, mijn pa kende hem goed en heeft mij naar hem vernoemd,’antwoordde Albus. ‘Wauw!’zei Emily vol bewondering. ‘Ik ben Emily,’zei ze maar, voor zover ze wist was ze naar niemand vernoemd. ‘Albus! Waar ben je? We gaan!’ riep een vrouwe stem. ‘Ja mam!’ riep Albus terug. ‘Ik moet gaan. Tot op Zweinstein.’ ‘Doei,’zei ze en keek hem na. ‘Emily?’ Hagrid kwam om de hoek gelopen. ‘Hier ben ik,’ zei ze tegen Hagrid en liep naar hem toe. ‘Kom we moeten nog veel halen.’
Hagrid en Emily haalde nog al de dingen die op het lijstje stonden. Emily’s kreeg uiteindelijk ook een toverstok van zesentwintig centimeter van wilgenhout en een huls van een feniksveer. Ze liepen de toverstokken winkel uit toen Emily’s oog viel op een witte uil die voor het raam van een winkel zat. ‘O, Hagrid moet je kijken wat een mooie!’ zei Emily en wees op de uil. ‘Ja, das een mooi beesie,’mompelde hij. ‘Ik mag toch een uil meenemen,’ vroeg Emily nog voor de zekerheid. Hagrid knikte. ‘Kom!’ Emily probeerde Hagrid zo snel mogelijk de winkel in te krijgen, maar hij liep op zijn gemakje de winkel in. Emily liep naar de plaats waar de uil op zijn gemakje naar de mensen op de WegIsWeg te kijken. Voorzichtig aaide ze de uil over haar hoofd. De uil vloog op en ging op haar arm zitten. ‘Zo te zien is en een meisje,’ zei Hagrid die op zijn gemak door het gangpad liep dat net groot genoeg voor hem was. ‘Is ze niet mooi!’ zei Emily enthousiast en begon de uil weer te aaien. ‘Een pracht uil vind u niet?’ Een nog al vreemd uitziende vrouw kwam aangelopen. Snel knikte Emily. ‘Aha Larina, lang net gezien,’mompelde Hagrid. De vreemde vrouw de Larina heette keek naar Hagrid alsof ze hem niet kende. ‘O Hagrid. Jij bent het. Ik had je niet herkend.’ Dat leek Emily nogal vreemd Hagrid was hartstikke groot en behaard die zou je van ver af nog herkennen. De vrouw richtte zich weer tot Emily. ‘Maar goed. Wil je die uil meissie?’ Emily knikte weer. De vrouw bekeek haar goed toen draaide zich half om naar een groot rek. Uit het rek pakte ze een kooi. Ze draaide zich weer richting Emily en de uil en opende het deurtje van de kooi. De uil vloog er automatisch in. Larina maakt het deurtje weer dicht en duwde de kooi in Emily’s handen. ‘Kom mee. Kom mee,’ zei ze en liep naar een balie. Emily betaalde de uil en liep met Hagrid de winkel uit. Die vertelde dat Larina, de vrouw uit de winkel heel erg eigenwijs was en eigenlijk een bril nodig had. ‘Ze ziet alleen maar vlekken zeggen ze.’
Hagrid bracht Emily naar huis. En onderweg vertelde hij haar nog veel verhalen over de toverwereld. Hagrid gaf Emily ook nog een kaartje. ‘Op een september om elf uur vertrekt de trein van Kings Cross station,’zei Hagrid voor dat hij weg ging. Emily liep naar binnen. Ze probeerde zo zacht mogelijk te zijn en smeekte Snowwhite (zo had ze haar uil genoemd) om stil te zijn. Snel rende ze naar boven met al haar spullen. Gooide alles op haar bed en zette Snowwhite op haar bureau. Ze gelukkig stil was aan het rond kijken in de kamer. Emily liep de kamer weer zachtjes uit een opende een kast aan het einde van de gang. In die kast stond een grote hutkoffer, diep sleepte Emily weer mee naar haar kamer en begon al in te pakken. Ze kon niet wachten tot ze naar Zweinstein ging.

Reacties: