Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Aroma » Chapter Two
Aroma
Chapter Two
Edward
Een aangename geur drong mij neusgaten binnen. Maar ze werd sterker, en bijna onmiddellijk daarn abegon de dorst in mijn keel te branden als een allesverwoestend vuur. Ik klauwde mijn handen rond de armleuningen van de sofa en zag Jasper opgeschrikt naar me kijken. Ik wist dat hij hetzelfde voelde en ons beiden tegelijkertijd probeerde te kalmeren.
Ik hoorde een stem, een meisje of een jonge vrouw. Ze sprak met Esmé. Door de openstande deur kwam haar aroma me tegemoet gezweefd als een smakelijke uitnodiging. Ik hoorde vaag haar hart kloppen en slikte om de dorst te verdringen.
"Ik ga even naar buiten," mompelde Jasper. Hij was niet zo sterk als ik, hoewel ik zelf ook ten zeerste twijfelde over mijn beheersing. Alice keek me bezorgd aan, in haar gedachten zag ik niks dan raadsels.
"Ik zie niks, alles is zwart," fluisterde ze haast onhoorbaar. Ik knikte als teken van begrip, maar ik kon desondanks de frustratie niet naar de achtergrond verdrijven. Carlisle praatte opgewekt met onze gaste. Ik probeerde het gesprek te volgen om mezelf af te leiden, maar toen pas merkte ik dat ik helemaal geen gedachten van haar hoorde. Hoe was dat mogelijk?
Voetstappen naderden, ik zette me schrap voor het geurenparadijs dat me op mensentempo zou begroeten.
"Iedereen, dit is Caroline, maar ze heeft liever dat je haar Carli noemt." Carlisle keek een fractie van een seconde naar mijn verkrampte houding maar herstelde zich toen, net als ik. Niet snel genoeg, Carli had het gezien, en ze keek vragend naar ons beiden.
"Is het een probleem dat ik hier ben?" vroeg ze voorzichtig, "want anders zal ik wel naar buiten gaan, hoor, echt geen moeite."
"En dat siert je." Carlisle wendde zich naar mij.
"Alles ok, Edward?" Zolang ik niet hoef in te ademen wel. Ik nam voorzichtig de noodzakelijke lucht om te antwoorden, maar nog voor ik een lettergreep had uitgesproken, overviel de brandende honger me, de drang om haar ter plekke te verscheuren. Ik wist egwoon dat mijn ogen meteen zwart waren geworden, en ik zag het frele meisje achteruit deinzen. Ik zette me schrap, wilde mijn tanden in haar hals boren. Pas toen keek ik haar echt aan.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.