FanFic.nl

Snape Story

Asking to many questions

Ze keek me met grote ogen aan. Het leek erop dat ze iets wou gaan zeggen, maar bedacht zich weer en draaide zich om. "Wat vindt je van deze glazen bol?" Vroeg ze snel, ze wou gewoon het hebben over een ander onderwerp. "Mam, ik vroeg je wat!" Zei ik een beetje boos. "Wat zei je ook al weer?" Vroeg ze, maar ze wist precies wat ik had gevraagd. "Dat weet je best!" Zei ik boos. "Nee Hope, dat weet ik niet meer." Maar ik wist dat ze het wel wist. "Oh, dan vraag ik het wel aan pap." Zei ik bijna gemeen. "Nee, nee, nee. Dat hoeft niet." En nu weet ze het opeens wel. Waarom zou ik het niet aan pap, mogen vragen? "Ik weet het niet, hij heeft je vader allang niet meer gezien. En je pap is ook niet meer jong." Ik vond het nog steeds verdacht. "Mag ik dan oude foto's zien van pap?" Vroeg ik snel. "Oh, dat is jammer. Die heeft je vader niet meer." Zei ze teleurgesteld, maar toch een beetje opgelucht. "Hoezo?" Vroeg ik snel. "Ze keek heel even weg. "Ik kan het nu niet uitleggen." Zei ze teleurgesteld. "Waarom niet?" Vroeg ik snel. "Is het goed als we het er een andere keer over hebben, Hope?" "Nee! Je verzwijgd iets voor me!" Zei ik iets te hard. "Praat niet zo tegen je eigen moeder!" Zei ze nu ook boos. Ik liep boos weg. "Hope! Blijf hier." Ze rendde achter me aan en liet me stoppen met lopen. "Hope, ik KAN je het niet vertellen. En je moet naar je moeder luisteren. Ik kan nu ook zeggen dat je niet meer naar Zweinstein gaat!" Zei ze boos, ze wilde me thuis houden. En niet naar Zweinstein laten gaan. Wat moet ik nu? "Wat? Dat kun je niet doen!" Zei ik woedend. "Let maar op. Ik kan alle spullen terug brengen, en ik zet je op een normale school." "Nee, alsjeblieft niet! Ik hou al op. Ik zal niet meer doorvragen, maar ik wil wel naar Zweinstein!" Zei ik bijna huilend. "Hou je echt op met deze vragen?" Vroeg ze nu rustig. "Ja, mam. Sorry dat ik zo lastig ben, maar ik was gewoon nieuwsgierig." Zei ik verdrietig. "Oke Hope, droog je tranen. En dan gaan we nu rustig de rest van de spullen kopen." Zei ze nu niet meer boos. Maar wat heeft ze te verbergen?

Die avond kwamen we weer thuis. Ik was teleurgesteld, want ik wist dat als ik door zou gaan vragen. Of nog erger aan pap vragen wat eraan de hand is. Dat ik niet meer naar Zweinstein mag gaan van mam. Misschien kan ik wat aan Lucius Malfidus vragen. Maar hoe? Ik ga geen vrienden met Draco worden. Ik wil niet dat hij zijn zin krijgt. Of toch wel. Draco valt op zich wel mee. Nee, dat doet hij alleen voor de nep. Ik had geen zin meer om over hem na te denken, dus ik dacht weer aan hoe ik het hele verhaal zou krijgen. Misschien kon ik het aan mam stap voor stap alles rustig vragen. Maar straks ga ik te ver en dan ga ik alsnog niet naar Zweinstein. Misschien aan iemand die mijn moeder goed kent. Misschien….

Reacties: