FanFic.nl

My second life as a vampire [afgewerkt]

Meeting Jesse

Edward (POV)
Vanaf boven kwamen de geluiden van de ruzie van Jacob en Nessie.
Renesmee bleef redelijk rustig tot op het moment dat Jacob haar vertelde dat hij mijn Bella ooit eens gekust had. Terwijl zij totaal flipte bleef Jacob redelik rustig en probeerde haar te troosten
'LAAT ME.'
'ze is wel pittig he?' zei Emmet met een halve glimlach. 'Ik zou niet weten van wie ze dat heeft.' En hij keek met een schuine blik naar Bella.
'Bella, mag ik asjeblieft naar boven.' Vroeg ik wanhopig.
Het was niet leuk om te horen wat die twee allemaal dachten.
'Nee Edward, jij vond het toch ook nooit leuk als Charlie zich ergens mee bemoeide?'
'Hmpf. Dat was anders.'
'NESSIE WAAR GA JE HEEN?'
'Mag het nu dan?'
'Ja ja, snel. Als ze weg is moeten we haar zoeken.'
We renden sneller als het licht naar boven waar Jacob wanhopig op het bed zat.
Ik had zin om de nek van die jongen om tedraaien.
'Hou je in Edward.' Bella keek me streng aan.
'We gaan Nessie zoeken, Ga je mee Jacob?"
'Nee, dat wilde ze niet.'
'Goed dan. Jasper, Emmet, Gaan jullie mee zoeken?'
Ook zij kwamen naar boven en we begonnen haar spoor te volgen

Renesmee (POV)
Ik rende zo hard ik kon door de bossen. Het zou niet lang meer duren of pap en mam zouden achter me aan komen. Ik bleef door rennen, tot ik bij een huis kwam. Ik rende veel te hard, zouden ze me gezien hebben?'
'Wie is daar?' Een stem riep me.
'Eh, Renesmee Cullen. Wie ben jij dan?'
'Jesse Mcgregor.'
Shit. Net degene die gevaarlijk was voor mijn familie en mijn beste vriendin.
'Wat doe je hier?'
'Ik ben verdwaald, ik had ruzie met mijn vriend en ben toen weg gerend.'
'Kom, stap in mijn auto. Dan zal ik je naar huis toe brengen.'
'Ik mag niet bij vreemden in de auto.'
'Je weet toch wie ik ben. En ik ken ook familie van je, Edward en Bella?'
'Hmm ja, dat zijn mijn broer en zijn vriendin.'
'Oke, kom nou. Dan breng ik je thuis.'
Ik zuchtte en stapte toen toch maar in. Dit zou leuk worden als ik weer thuis kwam.

Jacob (POV)
Terwijl Bella, Edward, Emmet en Jasper het spoor volgde, zat ik depressief op mijn bed. Ik was echt een ramp. Ik verdiende het niet dat iemand van me zou houden. Alice kwam naast me zitten. 'Het is niet jouw schuld Jake.'
'Wel waar.'
'Niet waar.'
'Wel waar.' Vond Rosalie die nu ook de kamer binnenkwam. Voor deze ene keer was ik het met haar eens.
'Nou, Seth en Linde liggen nog lekker te slapen, ik snap niet hoe ze dat nou weer voor elkaar krijgen. Jullie maakten een verschrikkelijke herrie.' Zei ze daarna.
'Jacob, ze vinden Nessie snel genoeg', zei Esmé toen. Zo ging het nog een uur door. Esmé en Alice probeerden me te troosten. Maar ik was alleen boos op mezelf en bezorgd om Nessie.
Uiteindelijk hoorden we een auto de oprit op rijden.
'NESSIE!' riep ik meteen. Gevolgd door de anderen stormde ik het huis door, naar de voordeur.
In de auto zaten een bekakt uitziende jongen en Renesmee.
'Nou, eh, bedankt voor de rit Jesse.' Renesmee voelde zich duidelijk ongemakkelijk.
'Ja, ik zie je nog wel Renesmee.' zei de jongen terwijl hij knipoogde.
'Dag.'
Ze sloeg de autodeur dicht en kwam het huis inlopen. niet veel later kwamen Bella en de rest weer terug.
'Het spoor leidde terug naar huis. Dus kwamen we maar terug.' zei Jasper schouderophalend.
'Jacob misschien moeten we maar met zijn vieren praten', zei Edward toen.
Daar gaan we dan.

Reacties: