Hoofdcategorieėn
Home » Harry Potter » Prophecy » 7 [Wake Up]
Prophecy
7 [Wake Up]
“Harry, wat doe je hier nou weer?”¯ Ik opende langzaam mijn ogen en keek in het verbaasde gezicht van Ron.
“Eh?”¯ Waar was ik eigenlijk? Lag ik niet gewoon in mijn bed te slapen? Voordat Ron me kwam wekken dan…
Ik keek om me heen en zag dat ik in de leerlingenkamer lag. Ik kon me weer herinneren waarom ik daarheen was gegaan. Het was helemaal niet mijn bedoeling geweest om in slaap te vallen, maar blijkbaar is dat toch gebeurd.
“O. Slapen,”¯ antwoordde ik terwijl ik weer rechtop ging zitten. “Hoe laat is het?”¯ vroeg ik me hardop af.
“Tijd om naar Toverdranken te gaan,”¯ antwoordde Ron mijn vraag. Ik schoot van de bank af en besefte dat iedereen al op weg was naar hun lessen. “Schiet op! Straks komen we te laat!”¯
Ik rilde bij de gedachten aan te laat komen bij Sneep en trok snel wat kleren aan, waarna ik Ron naar het donkere toverdrankenlokaal volgde. Toen we er aankwamen stond de deur nog open en slopen we naar binnen. Sneep stond met zijn rug naar ons toegekeerd en had ons dus niet door. Snel gingen we naast Hermelien zitten, die met haar ogen rolde toen ze ons zag aankomen.
“Potter en Wemel,”¯ begon Sneep terwijl hij nog steeds met zijn rug naar ons toe stond, volgens mij om iets op het bord te schrijven. “Vinden jullie het grappig om te laat te komen in mijn les, en deze vervolgens te verstoren?”¯
“Eh…”¯
“Vijf punten aftrek voor Griffoendor,”¯ zei Sneep voor ik antwoord kon geven. “Voor ieder van jullie.”¯
Ik hoorde Hermelien naast me zuchten en ik durfde haar niet aan te kijken. Het was mijn schuld. Als ik niet ’s nachts was weggeslopen, was ik niet zo moe geweest dat ik op de bank in slaap was gevallen, en dan had Ron me niet te laat hoeven wakker maken. Maar het kwaad was al geschied en ik kon er niets meer aan doen. Ik keek de klas rond op zoek naar Draco, en vond hem al snel.
Hij keek me boos aan. Even was het alsof ik een twinkeling in zijn ogen zag, maar daarna zag ik alleen nog maar woede, en een stukje angst. Ik keek hoopvol terug, en ik wenste vurig dat mijn blik genoeg zou zeggen, want ik wilde niet dat hij zo naar me staarde. Maar die blik bleef hetzelfde.
Nadat hij me een tijdje boos had aangekeken, besloot hij blijkbaar dat de boodschap was overgekomen en keek weer naar zijn lesboek. Ik had al die tijd niet weggekeken. Ik dacht dat ik Hermelien wel eens had horen zeggen dat je niet weg moet kijken van je grootste angst, maar het juist recht in de ogen moest kijken. Was Draco mijn angst? Hoe kon een jongen van mijn leeftijd, die eigenlijk maar weinig in zijn mars had, nu weer mijn grootste angst zijn?
Ik bleef naar Draco’s achterhoofd staren. Ik verwachtte half dat hij zich vanzelf wel weer om zou draaien en mij een glimlach zou schenken, maar dat gebeurde niet. Ik had bijna een heel blokuur tegen zijn achterhoofd zitten aanstaren, toen Sneep mij iets vroeg, ik het antwoord niet wist, en weer strafwerk opkreeg, naast het gewone huiswerk dat hij aan het eind van de les uitdeelde.
Tijdens Spreuken en Bezweringen, later die dag, viel ik in slaap, maar gelukkig kwam ik er vanaf met een waarschuwing van Banning.
Hoewel ik had moet weten dat ’s nachts rondsluipen niet goed voor me was, kon ik het niet laten om het die nacht weer te doen. Ik deed niet eens de moeite de slaap nog te vatten, maar wachtte opgewekt tot iedereen sliep, en verliet toen weer de toren. Ik was meer op mijn hoede dan eerst, leek het wel. Bij elk zacht geluidje keek ik op, om te kijken waar het vandaan kwam. Soms waren er tovenaars en heksen op schilderijen die klaagden over het licht uit mijn toverstok, maar dit was nog maar twee keer gebeurd, waarschijnlijk mede omdat ik de Lumos-spreuk nog niet zo perfect beheerste als Hermelien.
De rest van de week bleven mijn nachten er hetzelfde uitzien, evenals mijn dagen, waarop ik vaker in slaap viel. Geen van deze nachten kwam ik nog iemand tegen op de gangen, ook niet Draco. Ik nam aan dat hij zijn gewone ritme weer had opgepakt en ’s nachts sliep, in plaats van overdag, zoals ik.
Het was op zondagavond dat dit veranderde. Ik liep weer, net als elke nacht, de leerlingenkamer uit, en de Dikke Dame keek inmiddels niet meer op van mijn vertrek. Ik liep de gang door die ik al vaker gelopen had, afgelopen week. Langs de levensgrote vaas en het schilderij van een man die probeerde trollen te leren dansen. Het bleef er moedeloos uitzien. Zou er echt iemand zijn geweest die zo’n hopeloos doel trachtte te bereiken? Ik stond een beetje te grinniken toen ik ineens een stem hoorde en opschrok. Ik voelde mijn hart twee keer zo snel gaan.
“Wat toevallig dat ik jou hier tegenkom.”¯
Ik herkende Draco’s stem onmiddellijk. Hij klonk een tikkeltje treiterig, maar de stem waarmee hij dinsdag - of woensdag, het is hoe je het bekijkt - had gepraat, toen we ook ergens in de gangen met zijn tweeën stonden, schemerde er duidelijk doorheen.
“Nou zeg,”¯ stemde ik in. “Had je weer een droom?”¯ Ik probeerde terug te plagen, maar wist dat ik faalde.
“Nee, dat had je dan toch wel geweten, dromensteler.”¯ Ik kreeg een knipoog en trok verbaasd een wenkbrauw op, maar Draco zag het niet. Het had zijn ogen op het schilderij gericht terwijl hij dichterbij kwam lopen. “Ik kon niet slapen - wat is dit voor een zielige poging?”¯
“Eh, Barnabas de Onbenullige,”¯ las ik van het onderschrift af. Ik was niet eerder geïnteresseerd geweest in zijn naam, die hij helemaal waarmaakte. “Hij probeert trollen te leren dansen.”¯
Draco proestte het uit. “Ik zie het. Triest geval. Maar goed, wat doe jij hier?”¯
Ik zag uit mijn uithoeken dat hij zijn hoofd nu gedraaid had en recht naar mij keek, maar ik hield mijn eigen blik nu steevast op een roze jurkje dat een kwade trol aanhad. Het deed me niet eens meer lachen.
“Ik, eh, kon ook niet slapen,”¯ antwoordde ik, en ik voelde mijn wangen rood worden. “Daarnaast is ’s nachts door het kasteel sluipen een nieuwe verslaving van me,”¯ voegde ik er zachtjes aan toe.
Draco grinnikte niet, zoals ik had verwacht. Toen ik zijn richting opkeek, staarde hij me alleen maar serieus aan.
Reacties:
leuk, snel verder
I want more,
maar eerst
veel plezier op je vakantie
wil ik ook wel vakantie,
maarja, proefwerkweek
wie heeft nou ooit zoiets uitgevonden
haha, ik dacht al dat dit zo'n Slash-ding zou worden ;p
maar goed, hij klinkt interessant =3
snel verder «3
Haha, wie had nou ooit kunnen bedenken dat Harry en Draco samen zeer grappig zouden zijn?
Ik vind het stukje over Barnabas de Onbenullige namelijk zeer cuwl ^^
Maar dan kan ook komen doordat ik ongeveer alles om te lachen vind..
Naaah, vast niet. Dit is echt grappig
[ Deze reactie slaat nu al nergens op en ik heb amper wat getypt, de rest wordt waarschijnlijk nutteloos ]Weetje, ik vind Harry hier ergens een beetje op mij lijken. Seriously. Want hij loopt voor de lol midden in de nacht door de gangen van Zweinstein ( = zijn thuis) en ik sneak altijd voor de grap het huis uit
Ik had vast al verteld dat mijn moeder ook een keer om vijf uur 's ochtends door het huis rondliep? Dat was scary man o.oMaar ik vind Harry in dat aspect dus een beetje op mij lijken
En hij viel in slaap tijdens de les! Dat is mij ook een keer overkomen ><
En Spreuken en Bezweringen lijkt zeer op Natuurkunde
Oh, en Harry weet het van zichzelf als hij faalt. Dus eigenlijk lijkt hij best sterk op mij, als je het zo opnoemt *fronst*
Maarja, ik lijk op iedereen. Ik lijk zogenaamd ook op An en Lot. Rubbish.
Weetje. Prophecy is een best raar woord. Pro-phe-cy. Het ziet er gewoon raar uit. Maar het klinkt weer zeer cool :3
Pfff.. I was right. Mijn reactie slaat echt nergens op. Maar hij is wel redelijk lang, geloof ik. Dus je bent er vast heerlijk blij mee x]
ME LIKES YOUR STORY<3
Want dat moest eruit.
Jammer dat je dinsdag niet kan plaatsen, aangezien je dan ergens ver weg ben. Of eigenlijk niet zo heel ver weg, maar toch wel weer wel.
Ik ben trouwens ziek zenuwachtig voor mijn eigen reis o.o
X